Dışarı çıktığımda babam gelmişti ve arabada bir valiz vardı.Umarım tüm istediklerimi bavuluma koymuşlardır diye iç geçirip çok geçmeden arabaya bindim.Babamı öptüm ve yola koyulduk.Biraz uykum vardı ve cama başımı yaslayıp soğuk camın anlıma değmesine izin verdim çok geçmeden uykuya daldım rüyamda saçlarımın uzadığını görmüştüm.Bu mükemmel bir histi aslında kanserim çok az kalmıştı bunuda kurtarırsam kısa bi zaman içinde saçlarım çıkmaya başlayacaktı.
Babam beni kaldırdı içten içe sarı saçlarımın yeniden çıkması için dua ediyordum.Bir restoranta yemek yemeye başladık. Babam,benim dalgın olduğumu her halimden anlamıştı.Ve sesini keyifli bir hale getirerek sana bi süprizim var dedi heyecanlanmıştım Hemen mızmızlanmaya başladım 'Baba hadi söyle ya lütfen.'Babam yanında getirdiği bi hediye kutusunu bana doğru uzattı 'Al bakalım seveceğin bir hediye aldım sana.' İçine baktığımda mavi bir cd çalar vardı 'Baba seni çok seviyorum'diye babamın üzerine atladım.İnsanlar bana bakmaya başladı koskoca kız napıyo böyle der gibi .Küçükken hep sesimi cdlere kaydedip annemlere dinletirdim annem hep umursamazdı şarkı söylememi kendi kendime eğleniyorum sanardı.Ama durum öyle değildi ben şarkı söyleyemeden yaşayamazdım.Ben bu düşüncelere dalarken hala babama sarılıyormuşum.Babam'Kızım böyle ahtopot gibi bırakmayacağını bilsem almazdım.'dedi.Bu duruma küçük bir kahkaha attım.Babam ciddileşti ve 'Tek sürprizim bu değil.' dedi bende iyice merak ettim ve babamın üzerine gittim ama söylememekte ısrarcıydı.Fazla uzatmadan babam garsondan hesap istedi ve yine arabaya bindik.
Yolda Taş kalbini at da gel ne'olur diye başladım yol boyunca susmak bilmedim.Yakında babam da şarkı söylememden nefret edecekti.Kampa vardığımızda içimi bi hüzün kaplamıştı evet belki de bu kamp benim iyileşmem içindi ama içimde liseye başlayan yeni öğrenci heyecanı vardı.Babama baktım üzüntülü ve buruşmuş bi dudakla.Babam'Gel buraya benim rapunzelim' dedi.Tabi rapunzel lakabımı kanserden önce koymuştu çünkü babam prensimi sesimle çağıracağıma inanırdı fakat bana bu kanserle pek prens uğramazdı artık .Kampın kapısının önüne gittim ve son kez babam el salladıktan sonra derin bir nefes alıp
içeri girdim.
Ya Allah aşkına sürpriz neydi?Babama kampın içinden sordum ve babam'İçeri gir görürsün'dedi.Koşarak içeri girdim sanırım Serenay hoca bu olmalıydı beni sınıfa götürüyordu.Ve sırtıma bir el dokundu'Hey!çakma rapunzel' inanamıyorum sanırım sürpriz buydu.Şu an arkamda o vardı.
Bu kitapta(çoğu gelecek bölümlerde) birçok olay kendi hayatımdan alıntıdır.Önerilerinizi mesaj yoluyla iletebilirsiniz...
