"Get Out of Here!!" Sigaw nya.
Tinaasan ko sya ng kilay. "You first." Sabi ko at umupo sa sofa nya. Nagdrkwatro ako ng upo as if ako ang may ari ng bahay.
Napagod ako kakatakbo. Bwisit na mapa yun.
"I SAID GET OUT OF HERE!!" Napatayo ako sa takot dahil sa boses nya. Kabaliw ko talaga. Ano bang laban ko sa lalaking to.
"Brad. Chill lang hehe." napakalame ng nasabi ko. Duwag ba ako dati? -_- Yes, tingin ko nga.
"Do you want me to force to Get out!?" Sa isang iglap lumutang ako mula sa sahig.
"W-wait. Madadaan to sa masinsinang usapan." Seriously, ano bang pinagsasabi ko?
Lalo Nya pa akong tinaas mula sa sahig. This time I feel a weight in my neck. Para bang sinasakal ako. From there, nahirapan agad ako huminga.
"H-hindi ako maka-maka hinga."
Yun lang ang nasabi ko. Pakiramdam ko Anytime mahihimatay ako.
Medyo nagulat sya. "Why dont you use your magic?" Sabi nya
"I... I..." di ko na natuloy ang sasabihin ko nang bumigay na ang katawan ko. I fainted.
"Good morning!" Isang masiglang boses ni Manang Elma ang narinig ko.
Teka.. Bakit ako nandito?
"Nandito ka kasi dinala ka ni Ryan. Nahimatay ka daw sa gutom" sabi nya na para bang tinatanong ako kung gutom ba talaga ang dahilan.
Oh I forgot. Nakakabasa nga pala sya ng isip. hays.
Pumikit ako at inalalang mabuti ang nangyari. hmmmn. May isang mapa na nagsasalita. May Dog House. May... May.... ano na nga yun? Bakit di ko maalala?
"Tingin ko nga po gutom lang." Sabi ko at nginitian sya.
"Gusto mo bang kumain? Alam mo nagtatampo ako. Di mo natikman yung niluto ko para sayo kahapon." Sabi nya with matching tampo face pa. Haha.
"Sorry Manan---"
"Call me 'Mommy' from now on. Mas makakabuti kung aakalain ng lahat na anak kita para di sila magduda sayo." napatango nalang ako.
"Okay.. err.. mommy. Kain na po tayo. Im starving." Sabi ko sabay tawa.
SA HAPAG KAINAN
"Kain ka na."
Halos masuka ako sa amoy ng pagkain. Anong klaseng pagkain ba to? Parang bulok na. Atsaka. Di ba nila alam ang Plating? Parang pagkain ng aso eh.
Nalungkot ang mukha ni Manang Elma. "Dont you like it?"
Napakamot ako ng ulo. "T-thats not it. Its just that. It seems.... kind of odd." Nginitian ko sya sa kabila ng pagpigil ko sa pagsuka.
"Sorry Ariya. Ang totoo kasi nyan di ako marunong magluto." Nag peace sign si Manang Elma or.. uhmm. Mommy Elma.
Di daw sya marunong magluto.
I think I can cook. :)
"Marunong ka magluto?" Kumikinang ang mata ni Mommy Elma sa saya. Haha. Ang cute nya.
"Yes. Can I use the kitchen?" Tanong ko at agad namang tumango si Mommy. mukhang excited sya matikman.
Kahit papano nagpapasalamat ako at alam ko magluto. Wala nga akong natatandaan tungkol sa sarili ko pero alam ko ang mga bagay bagay. Siguro matalino ako noon? Or not. -_-
BINABASA MO ANG
Tyrone University: Light On Darkness
Viễn tưởngTYRONE UNIVERSITY Minsan mo na bang naisip na paano kung isang Araw mapunta ka sa lugar na Di pamilyar sa iyo? Isang lugar na nangyayari ang imposibleng mangyari sa tunay na mundo, isang lugar na puno ng mahika at mga bagay na sa imahinasyon at pana...
