Tyrone University: Light On Darkness

TA. 5 - Mabait? Pwe!

"Dont leave"

Sabay pa silang sinabi yan. At bakit? Haa!! Mga bwisit sila.

Pilit kong inaalis yung kamay nila sa braso ko ng may lumapit samin. Si mommy Elma. Unti unti akong natahimik.

"Anak, where are you going?" Nag aalalang tanong nya sakin.

Hindi ako sumagot. Hindi ko kayang sumagot sa tanong nya. Syempre naman, wala syang ibang ginawa kundi pagsilbihan ako tapos sa isang iglap lalayasan ko sya ng walang pasabi. Kamusta naman ako? Ang sama ko ba? -_____-

"Where is she going?". Di makatingin ng diretso si Ryan kay mommy, si Cho naman blangko lang ang mukha. Nakakatakot sya tumingin. Parang gusto akong lapain.

"She.. She.." di natuloy ni Ryan ang sasabihin nya ng magsalita si Cho.

"She is leaving" Napatingin nalang ako kay Cho. Grabe. Sinabi nya pa talaga. Pwede namang magpalusot nalang. -.-

"Oh.. Bakit di ka nagpaalam anak?" ayan nanaman si mommy. Hindi na ako makatingin sa kanya.

"mommy... Ahhhh.." panimula ko. Sinubukan kong ikalma ang sarili ko. Para kasing nakakain na ako ng kaba kung magagalit ba si Manang Elma/Mommy o magagalit kapag sinabi kong aalis na ako. Simple lang naman sana sabihin kaso kada ibibigkas ko ang mga salitang yun unti unting natutuyo ang lalamunan ko. Nakakatense naman oo.

"Mommy kasi... kasi.." heto na sasabihin ko na. Sa bilang na tatlo ilalabas ko na ang kinikimkim kong mga salita. Sa totoo lang ayaw ko naman sanang umalis pa. Gusto ko nang manatili dito. Wait----- diba dati gusto ko ding umalis sa lugar na yun kaya nagpakalubig nalang ako sa balon? What the. E bakit pa nga ako babalik dun? Ang gulo ko din kasi minsan.

"Anak, I know what's in your mind. I can read it. Di mo na kaylangang sabihin pa."

Napatampal ako sa noo ko. Oo nga pala. Tanga. Tanga. Tanga. Ako. Ako. Ako. Tsss.

"Mommy I think nagbago na ang isip ko. Parang mas gusto ko nalang dito tumira." Nahihiya kong sabi. Ang kapal ko diba? gumawa ako ng ganitong eksena tapos iibahin ko din pala desisyon ko.

Napangiti si manang Elma. "Anak. Im glad that you change your decision. But, are you sure about it?"

Medyo nag isip ako sa tanong ni manang elma. Ahhh. Ano ba talaga? leche naman eh.

Nasa kalagitnaan ako ng pag iisip ng hilahin ako ni Cho sa kung saan. Nakaakbay sya sakin pero sobrang higpit ng hawak nya sa balikat ko. Para ngang mapuputol na yung mga buto ko eh.

Naiwan si Manang Elma at Ryan dun na hanggang tingin nalang. Para bang pati sila takot kay Cho. Save me. Im caught by a lion.
TT_TT

"Ano bang problema mo ha?!" Naiinis kong sabi kay Cho matapos nyang itulak ako sa puno. Napasandal ako sa punong yun. Sa sobrang lakas ng pagkakatulak niya sakin yumanig yung puno. Pero something strange happened. Hindi masakit yung force sakin kahit malakas yung tulak nya. What the.

"Sa susunod. Pag isipan mong mabuti ang mga desisyon mo ha! Idiot." Nakatingin sya ng mabuti sakin habang nakasandal yung kamay nya sa puno at nakaharap sakin. Ang lapit nya sakin. Nakakairita nga sa pakiramdam pag lumalapit sya eh -.- lam mo yun? Walang chemistry. Lol.

"Pwede ba. Hindi gagana sakin yang kaangasan mo ah. Mas.. Mas matapang ako sayo." Sabi ko lang yan. Pero nanginginig na ako sa takot. Seriously. Ang duwag ko nga pala talaga.