The bully who fell for his victim. ~ Justin Bieber. [Nederlands] [Afgelopen]

Justin Bieber.

Ik zuchte. Vandaag was geweldig. Ik ben blij dan mijn familie Marit ook mag. Zelfs de kleintjes, Jazzy kon maar niet stoppen met dingen over haar te vragen.

Ik zat in het gras van de tuin, starend naar de blauwe lucht. Ik was helemaal alleen, totdat ik iemand naast me voelde zitten. Ik draaide mijn hoofd en zag mijn vader. Hij keek naar de lucht, net als ik deed. Dus ik draaide mijn hoofd weer om en keek omhoog. 

"Ze is een lieve, mooie, jonge meid." Zei hij en keek mijn kant om. Ik lachte en keek hem aan.

"Ja, ja dat is ze." Ik voelde ineens een raar gevoel in mijn buik. Het voelde als schuld. Ik voelde me nog steeds schuldig tegenover haar.

"Zoon?" Hoorde ik mijn vaders stem zeggen. Ik keek naar hem en hij leek bezorgd.

"Wil je me vertellen wat er is?" Ik zuchtte. Hoe moest ik dit nu vertellen?

"Ik uh, ik en- nou ik-" Ik krabte in mijn nek en ademde diep in. Dit was moeilijk. Ik kijk mijn vader weer in de ogen.

"Mam heeft je wel verteld over Selena, toch?" Hij knikte.

"Nou... ze zei dat Marit slecht over haar praatte. Dat ze een slet was en dat ze moest dood gaan enzo."

"Maar... ze lijkt zo'n lieve meid."

"Nu weet ik dat ja, maar dat wist ik eerder nooit." Hij fronsde. Hij begreep me niet.

"Selena wou dat ik haar pijn deed, omdat ze zei dat Marit allemaal dingen zei de niet waar waren..... En dat deed ik." Zei ik met tranen in mijn ogen

"Ik- Ik wist niet dat Selena loog. Ik wist niet dat Marit zo'n lief meisje was ik-" Ik deed mijn gezicht in mijn handen.

Ik kon niet naar mijn vader's gezicht kijken. Hij schaamde zich vast voor mij.

Ik voelde ineens een hand op mijn rug wrijven. Ik keek omhoog en zag mijn vader verdrietig naar me kijken. 

"Justin, we maken allemaal fouten. We zijn mensen, we maken keuzes en soms zijn ze niet goed. Je weet dat je spijt hebt dat je haar pijn hebt gedaan. Dat is belangrijk, dat je leert van je fouten. En ik kan zien dat je haar gelukkig wil maken."

"Maar-"

"Zoon, denk er niet te veel over na. Laat het los. Dat was het verleden, dit is nu. Concentreer op de toekomst en laat het verleden achter je." Ik lachte en gaf hem een knuffel.

"Bedankt, pap."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik ging liggen op mijn bed, starend naar het plafond. Ik hoorde mijn deur openen dus ik ging een beetje rechtop zitten en zag mijn moeder. 

"Kan ik binnenkomen?" Ik knikte en ging weer liggen. Ze ging naast me zitten. 

"Jeremy heeft me verteld wat je tegen hem zei." Ik ging weer rechtop zitten.

"Mam, ik voel me zo slecht."

"Ik weet het schat, maar dat hoeft niet. Het is allemaal voorbij nu, toch? En jullie vinden elkaar nu heel leuk. Let er maar op wat er nu gebeurd, oké? Everything's going to be alright." Ik lachte naar haar en knuffelde haar.

"Bedankt mam." Ze lachte terug, verliet mijn kamer weer en deed de deur achter haar dicht. Ik liet mezelf op mijn bed vallen en pakte mijn telefoon.

'@justinbieber: Everything's going to be alright, I promise.' Tweete ik.

Die zin herhaalde zich steeds in mij hoofd. Ik besloot om me om te kleden in een normaal zwart shirt en een trainingsbroek en deed de gordijnen dicht. Ik kroop in bed en dacht na voor een poosje, die zin nog steeds herhalen in mijn hoofd.

Everything's going to be alright.