The bully who fell for his victim. ~ Justin Bieber. [Nederlands] [Afgelopen]

Marit McAdams.

A/N: SORRY SORRY SORRY DAT HET ZO LANG DUURDE :((( Ik had het erg druk deze week.

Sorry ♥♥♥♥

(Outfit aan de zijkant >>>)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

School ging beter dan ik had verwacht...

Justin besloot om me mee te nemen naar het strand. Het was er erg mooi, ook wat zonniger en warmer.

Het was fijn om een kleine pauze te nemen, zelfs al was het pas Maandag.

We stonden in het zand, dichtbij de zee, op blote voeten. Het voelde goed.

Opeens voelde ik twee armen om mijn middel van achteren.

"I love you." Fluisterde hij in mijn oor. Ik lachte in mezelf en draaide mijn hoofd naar hem toe.

"I love you too." Hij lachtte en gaf een kus op mijn wang. Ik zuchtte en ademde diep in.

"Bedankt dat je me mee hebt genomen. Ik had dit echt nodig." Hij legde zijn hoofd op mijn schouder.

"Altijd." Opeens voelde ik hem mij kietelen. Ik probeerde me in te houden, maar faalde.

"Haha, Justin! Stop! Haha, ik meen het!" Probeerde ik tussen het lachen door de zeggen. Hij lachte met me mee en ik probeerde hem terug te kietelen.

Ik wist zijn zwakke plek: achter zijn oren.

Ik weet het, het klinkt raar. Maar het werkt wel.

"Stop!" Zei hij nu lachend.

"Alleen als jij ook stopt!" Hij stopte eindelijk, maar pakte me ineens op en draaide een rondje. Hij, moest natuurlijk, weer struikelen.

"Sukkel." Fluisterde ik. Hij grijnsde

"Maar ik ben jou sukkel." Ik lachtte.

"Wil je mijn sukkel zijn zolang als je kan?"

"Dat wil ik." Zei hij en kuste mijn lippen zachtjes.

"Kom op, laten we dansen." Hij hielp me met opstaan. Ik keek hem verbaasd aan.

"Oké..." Hij lachte, pakte mijn hand vast en met zijn andere mijn heup.

We dansten lachend rond, als idioten.

Ik zal niet klagen als mijn leven verder ging zoals het nu is.

Ik vind het wel leuk zoals het nu is. En zelfs al heeft hij me pijn gedaan in het verleden...

Ik kan zien dat hij me blij wil maken, ik zie het in zijn ogen.

Hij wil me geen pijn doen, dat wou hij sowieso niet, maar iemand forceerde hem ertoe...

"Marit?" Onderbrak iemand mijn gedachten.

"Ja, Justin?"

"Wil je officieel mijn vriendin worden?" Ik lachtte.

"Ja!" Hij lachtte ook en ik knuffelde hem.

Misschien had mijn moeder gelijk...

'Jij krijgt je happy ending wel op een dag.'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: Het spijt me zo dat het zo lang duurde, maar dit is officieel het einde.

Ik heb geen inspiratie meer, zoals ik al eerder zei, dus ik breng er een einde aan.

Ik denk er wel over na om een nieuw verhaal te beginnen... maar ik heb 2 ideeën. Ik zal ze posten op mijn profiel wall dinges...

Dus... HEEEEEEL ERG BEDANKT VOOR HET LEZEN EN JULLIE LIEVE REACTIES. ♥♥♥♥♥

Hoop dat jullie het leuk vonden!

Mijn 2e Justin verhaal zie je aan de zijkant gelinkt! [klik op "Externe link" onder de cover foto.]

Wattpad code: 23492458 

With love,

Marit. ♥