The bully who fell for his victim. ~ Justin Bieber. [Nederlands] [Afgelopen]

Marit McAdams.

Ik kreunde en draaide me voor de 10e keer om. Ik deed eindelijk mijn ogen open en realiseerde dat ik niet meer kon slapen. Ik keek naar mijn wakker en het gaf 9:15 aan... beetje vroeg voor een Zondag als je het mij vraagt.

Ik zuchtte en ging rechtop zitten. Ik rekte me een beetje uit en klom uit bed om de gordijnen te openen. En weer, viel het licht mijn ogen aan.

Ik knipperde een paar keer en keek rond. En weer, was het een mooie zonnige dag. Vogels zongen, geen wolken te bekennen en Justin's gordijnen waren nog dicht.

Ik grijnsde in mezelf, de mazzelaar. Ik keek in de spiegel en zag nog wat foundation op mijn gezicht van gisteren, maar ik was te moe om het er alsnog af te halen.

Ik liep naar beneden, om te zien of mijn ouders al wakker waren. Ik liep de woonkamer binnen en zag mijn ouders pratend over iets.

"Morning." Ze schrokken een beetje en keken mijn kant op.

"Uh, is er iets?"

"Nee, nee. Goedemorgen schat." Zei mijn moeder en gaf me een kus op mijn wang voordat ze weer ging zitten. Ik keek verbaasd naar haar in ging tegenover hun zitten.

"Nee, serieus.... Wat is er aan de hand?"

"Kevin was hier net, ongeveer 3 kwartier geleden." Ik bevroor even. What the hell zou hij hier moeten doen? En zo vroeg? Ik dacht dat mam hem 'ontslagen'?!

"Hij was zo boos en hij zei dat jullie een kleine date hadden ofzo iets?" Ik was nog verbaasder, als dat mogelijk was.

"We zeiden dat je nog sliep, dat je moe was van gisteren. Maar hij wou eerst niet weggaan, hij leek heel erg boos." Mijn vingers begonnen te trillen.

"Schat, is er iets wat we niet weten?" Vroeg mijn moeder.

Ok, that's it.

"Kevin mishandelde me." Vloog eruit. Hun ogen werden groot.

"WAT?!"

"Kevin mishandelde me, elke keer als jullie aan het werk waren zou hij me slaan, stompen, schoppen, me tegen de muur gooien. Alles wat me maar pijn deed en hij zou me dan ik bed leggen zodat jullie dachten dat ik moe was van school, maar dat is niet waar. En ik wou het echt eerder vertellen maar als ik dat zou doen zou hij me verkrachten. Het spijt me zo, Het spijt me zo" Zei ik huilen met mijn hoofd in mijn handen.

"Oh, mijn kleine meisje..." Hoorde ik mijn moeder zeggen. Ze liep naar me toe en knuffelde me dicht tegen haar aan.

"Die vuile klo-"

"Jack!"

"We moeten naar de politie, hij moet worden gearresteerd!"

"We kunnen er niet zomaar heen, wat als ze ons niet geloven?" Ik veegde mijn tranen weg en ademde diep.

"Eigenlijk, heb ik wel iets wat ons kan helpen." Mijn ouders leken verrast.

"Ga verder..." Zei mijn vader,

"Nou... ik heb wat foto's van mezelf onder de schrammen en blauwe plekken, voor het geval ik het aan iemand moest bewijzen. En, voor school moesten we onze eigen 'voice-over' maken, het opnemen en dan naar de leraar mailen, maar halverwege bij eentje, stormde Kevin binnen, dus alles staat nog op mijn laptop." Ik zag mijn vader grijnzen.

"Laten we gaan. Nu!" Ik rende snel naar boven, geen tijd op te douchen. Dus ik poetste snel mijn tanden en fixte mijn foundation een beetje. Ik trok een spijkerbroek aan en een vest. Ik trok snel een paar laarzen aan en pakte mijn laptop en telefoon, die bijna helemaal vol waren. YES!

Ik rende de trap af en toen naar buiten. We deden de voordeur dicht en stapten in de auto, op naar het politie bureau. Toen we net aan het rijden waren, kreeg ik een berichtje van Justin.

Justin: 'Going on a family trip? ;) xx'

Me: 'Ha ha. Also morning to you Mr. Stalker. En nee, we zijn onderweg naar de politie, ik vertel alles later. xo'

Justin: 'Ok, wees voorzichtig!! xx' Ik lachte en stopte mijn telefoon weer weg.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Waarmee kan ik jullie helpen?" Vroeg de agent toen we binnen liepen.

"We willen iemand aangeven die mijn dochter maanden lang heeft mishandeld, zonder dat wij het wisten." Zei mijn vader. De agent pakte een papiertje en een pen.

"Geslacht?"

"Man." Antwoordde mijn vader.

"Naam?"

"Kevin Johnson"

"Leeftijd?"

"21."

"Nationaliteit?"

"Amerikaans denk ik."

"Wat is jou naam?" Vroeg de agent. Eigenlijk, had hij best een vriendelijk gezicht.

"Marit McAdams. M-A-R-I-T."

"Leeftijd?"

"17."

"Sweet Jesus." Hij leef verrast en schreef het op, schuddend met zijn hoofd.

"Arme kinderen, allemaal zo jong." Mompelde hij.

"Wat is je nationaliteit, meid?"

"Nederlandse." Hij schreef het op en legde zijn pen neer.

"Oké, heb je, of heb je geen, bewijs dat hij je heet mishandeld?"

"Dat heb ik." Zei ik en zette mijn laptop op zijn bureau. Ik opende em en gelukkig stond hij nog aan. Ik opende mijn foto's.

"Bewijsstuk A." Zei ik en draaide de laptop naar hem toe. Zijn ogen werden groter.

"Wow, hoe vaak eindige je zo?"

"Elke dag, behalve Zondag of als mijn ouders niet hoefde te werken, wat maar af en toe was." Hij keek me verdrietig aan, het is vast moeilijk om zulke verhalen te horen.

Ik draaide de laptop weer naar mezelf toe en zocht naar de geluidsopname. Ik vond het en zette het geluid aan.

"Oké, bewijsstuk B." En ik drukte op play. Ik spoelde het door tot het stuk waar Kevin binnen stormde. Je hoorde een luide knal en de agent en mijn ouders schrokken.

"Marit!"

"J-j-ja?"

"Waar was je? Ik dacht dat ik had gezegd dat je beneden moest wachten!?"

"Ja, m-maar ik heb huiswerk." Toen hoorde je luide voetstappen en een kleine knal. Wat mijn laptop was die op de grond viel.

"Laat me je een lesje leren." Hoorde je hem zeggen.

Na dat, hoorde je veel knallen, mij huilend en gillend, vragend of hij wou stoppen en hem schreeuwend dat ik moest stil zijn. Daarna hoorde je hem mij schoppen en toen gooide hij me tegen de muur en de vloer aan.

"Volgende keer kan je maar beter luisteren." En toen was een een harde knal van de deur, die hij dicht gooide. Toen hoorde je me snikken en toen stopte de opnamen en ik deed mijn laptop dicht.

"Dat is alles wat ik heb." Ik keek naar mijn ouders en ze hadden tranen in hun ogen. Ik keek naar de agent en zelfs HIJ leek verdrietig.

"We zullen heb proberen te vinden. Ik beloof je, je zult niet langer mishandeld worden." Ik lachte naar hem en gaf hem een knuffel. Best raar... een politie agent knuffelen.

Maar het voelde ook veilig. Hopelijk, zal alles weer normaal worden.