Earned It

Chapter 18

One week, ONE FUCKING WEEK!

Wala akong paraan para kausapin sya, tinanong ko na sila mama if may nagawa ba kong mali all they say is wala, hayaan ko daw muna si Rage pero put*ng ina lang naman.

She could have told me, kung ang problema nya ay ang trabaho then I'll give this up, I'm willing to do anything just to fix things between us.

"Sir, Ms. Haley is here.", pinapasok ko na sila, tumayo naman si Trisha para sumama sa pagsalubong kila Haley, inayos naman nya ang damit ni Trebor, wala daw ang yaya nito kaya sinama nya and I'm glad, I love that kid his very smart but there is something familiar with him. Haley called me kanina telling me na isasama nya ang kapatid nya dito, kagigising lag daw kasi nito and she wants him out of the house dahil bakas sa mukha nito ang depresyon.

Kahit na may problema ako ay di ko matanggihan si Haley.

"Euls!", pasigaw na bungad nya sakin. Kasunod nya si Sebastian with a very gloomy aura with him.

"Baste", tawag ko dito nag-angat naman ito nang tingin sakin, ngumiti sya but his smile faded away nang mapatingin sya sa gawi nila Trisha.

I looked at Trisha and she is pale.

"Amanda", halos bulong na sabi ni Baste. I looked at Trebor at doon ko napagtanto kung bakit pamilyar sya sakin.

"Naynay sino sya?", takang tanong ni Trebor. Trisha holds Trebor's hand.

"Kilala mo sya Baste?", takang tanong ni Haley, I waited for his answer and his answer just confirm my suspicions.

"I met her when I was in my last year in UP, we have a one night stand, maaga akong umalis noon sa venue, I leave my phone number on her side but she never calls. I tried to look for her kasi nga I'm her fist I was worried sick about her tsaka sabi ni Kuya Gab it's my responsibility to look for her. Nabalitaan ko nang drop sya, kinuha ko address nya but the a-accident h-happened", katahimikan, ayun ang namayani sa opisina ko.

"Naynay sya ba si Taytay?", basag ni Trebor sa katahimikan, I heard a loud gasp coming from Trisha kasunod noon ang mga hikbi nya.

Tumango tango naman sya sa bata habang naiyak.

Napatakip ako sa bibig nang tumakbo bigla si Trebor kay Baste at yumakap dito.

"Taytay sabi na uuwe ka din eh, sabi kasi ni Naynay sakin baka daw kasi binagyo ka tas na stranded ka sa may dark island, sabi nya sakin kasi kasama mo daw sa Oliver Queen. Kilala mo ba yun Taytay? Sya yung guy na naghahabol sa bad guy tapos ipapakulong nya, ang galing nya Taytay,. Hala! eh di nag aarrow ka din Taytay? Hala", halos walang hingahingang sabi ng bata. Haley starts to cry and so as I. Baste just embrace Trebor and nodded his head to everything he say.

"Naynay tara dali group hug", tawag ni Trebor but Trisha didn't move kaya nilapitan ko sya. "Trish para sa anak mo".

Lumapit sya at nag group hug sila. Trebor is in the middle I saw Baste held Trisha's head and kiss her forehead and mouthed thank you to her.

Inakay ko naman palabas si Hals. She is still crying.

"Hals sabi naman sayo diba? Let's just guide them", tumango tango naman sya.

Naupo kami sa waitng couch sa hallway, tumahan na si Hals. Nakatingin lang kami sa kawalan pareho.

"Euls, do you believe in forever?", out of nowhere na tanong nya sakin. Napangiti naman ako.

"Last night I watched a Disney movie, gusto ko lang maging okupado ang isip ko and at the movie end fairy-god mother said "Forever is a long time" so I realized that it really do exist. It's not the endless time but it's about the time you spend together."

She smiled at me. "Euls, come on it's time for your forever", hinila nya ako patayo. My forever? Anong sinasabi nya?

Nagpatianod ako sa kanya. Dinala nya ako sa garden nang building namin. Madilim na noon kaya medyo wala akong makita.

"Stay here", bulong ni Hals sa akin. Tumango nalamang ako.

Umalis sya sa tabi ko ang I am waiting patiently sakanya.

I am in the middle of thinkingking when the lights turn on. Napapikit ako dahil sa biglaang pagliwanang.

"What the hell?!", I hissed. I blinked my eyes, trying to adjust them to the light. Malabo pa ang paningin ko nang may kantang biglang pumailanlang sa paligid ko.

The day we met,
Frozen I held my breath
Right from the start
I knew that I'd found a home for my heart...
Beats fast...

Napatigil ako, my eyes is fixed   on the things happening in front of me.

A video is on the play, it's me dancing while cooking. Naramdaman ko ang pag-iinet nang mga mata ko.

It's a video of me dancing into Taylor Swift's song.

"Oh no, you didn't."

"Oh, I'm gonna get you, you little monster."

"Oh my Ros, stop chasing me"

Hinahabol ko sya, magulo yung video but her laughs are my joy. Naputol yung video at nakita ko ang babaeng bubuo sakin na naglalakad palapit sa akin.

I wanted to run to her but my feet are glued to the ground. My tears started to fall and I can't stop them.

"Hoy, lalaki!", her voiced echo to the place, may mic syang hawak.

"Ano? Musta ka?", tanong bpa nya but I can't answer her dahil halos di na ako makahinga sa kakaiyak ko.

"Hoy, ang bading mo! Isang linggo lang naman!"

"Y-you, to-told m-me t-that you d-don't wa-want m-me", I can't straighten my words dahil sa mga hikbi ko, alam kong dapat akong mahiya dahil humahagulgol ako dito na parang tanga, pero di ko kaya.

"Lalaki ganto kasi yun, I'm preparing for this", nakalapit na sya sakin, two steps more ay mahahawakan ko na sya but what she did is not on my expectation.

She kneel on the ground and a music starts to play along with the petals falling from the sky.

"Eulesis Eros Hermoso, you make me complete, you make me happy and I can't thank you enough for that", she inhale deeply bago nagsalitang muli.

"Ros, alam ko ang weird nito pero para sakin kasi akodapat ang gumawa nito dahil ako yung naligtas mo sa kalungkutan, you fix me and I promise to fix you. so please.."

Inilabas nya ang isang kahita na pula mula sa bulsa nang jeans nya. "Ikaw ang magsusuot nito dahil ikaw ang madaming admirer, para naman malaman nila na taken kana at ikakasal kana dahil kapag may nakita akong kumausap manlang sayo na hindi ko kankilala ay makakapatay ako."

Wala paring humpay ang luha ko pero na patawa ako sa sinabi nya.

"So eto na, Ros, will you marry me?", humihikbi ako.

"Y-yes", kahit hirap ay nasabi ko ang sagot ko.

"Tangina yes!", she huggead me so tight, nakakatawa dahil napaka ironic namin. Mukha kaming timang. Sya na babae ang nagpropose but to tell you the truth kinikilig ako.

Magkayakap kami nang marining ko ang hiyawan nang mga tao. I look around and our family is there, masaya sila at may naririnig pa kong pang-aasar but I don't care. I'm happy ang that's all that matters.