Üniversite hayatına yeni başlamıştım.Artık kendimi özgür ve kendi başının çaresine bakabileceğimi düşünüyordum. Bir yurda kayıt yaptım.O gün çok heyecanlıydım,odama geçtim ve eşyalarımı yerleştirmeye başladım. Odam çok büyük değildi. Açık mavi tonlarındaki odanın rengine uyumlu yatak örtüsüyle yatağım şirin bir görüntü oluşturuyordu,ahşap çalışma masası duvara sabitlenmişti yerde de eskimiş gri tonlarında halı vardı eşyalarımı yerleştirdikten sonra yatağıma oturdum demir parmaklıklı pencereden gökyüzüne baktım hava bulutlu ve karamsardı. Rüzgarın esintisiyle yüzüme çarpan pembe puantiyeli tül perdeyle kendime geldim. O an gözüm yatağın ayaklığının dibinde duran üzerinde 2015 yazılı deri kaplı deftere kaydı.
Biraz şaşırdım çünkü girdiğim oda baştan aşağı temizlenmiş benden önceki kişiden tek bir iz bile bırakılmamıştı. Defteri elime aldım ilk sayfasını açtım ilk sayfadaNot:"Bu defter her kimin elindeyse lütfen okumasın"
Saygı ve sevgilerimle
nurcanBir an duraksadım okuyup okumamak arasında kaldım ama o an hiç işim yoktu ve merakıma yenik düştüm. İlk sayfayı açtım.
Şöyle başlıyordu;
"Ve sensiz geçen 3. Günün gecesindeyim. Hep aklımda sen varsın bulaşık yıkarken bile bilmiyorum, neden böyle rüyalarıma gelmen beni mutlu ediyor. Sana açılmak istiyorum ama o kadar cesareti kendimde göremiyorum ki ben cesaretiyle tanınan kişiyimdir. Sana ulaşmam lazım her ne olursa facebook,telefon,görüşme, ya çok değil bir kere görsem yeter bana içimden seni her yere yazmak ben ona aşığım diye haykırmak geliyor ama yapamıyorum. Ne pislik bir şeyim belki de bazıları haklıdır onun bir sevgilisi var vazgeçmem gerek hem benide takmıyor onun için yürüyen ölüyüm yani. Küçük bir sarı ışık yaksa benim için ömür boyu kırmızı da dururum ama bilmiyor benim onu bu kadar sahiplendiğimi...
Hey! sana sesleniyorum belki de bu kadar sevildiğini hiç bilmedin,ama hep sevildin ve sevileceksin. Rüyamda yine sen ol. Çünkü en özel ve güzel şey sensin."
Günün sözü: "sol göğsünü de bana ayır,ben oraya Allah'ın verdiği kadar ömür ayırdım.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Platoniğin Kayıp Günlüğü
Non-FictionBu hikayede anlatılanlar tamamen gerçektir çok yakın bir arkadaşımın başından geçenlerdir Hiç kimse sizin yazdığınız bir şeyi,düşündüğünüz gibi okumaz