Mijn Weg Naar De Liefde

Deel 4

Ik kan me dus echt niet bedenken van wie die mooie bloemen zijn. Echt serieus, straks is het zo van een junkie. Zit ik daar mooi weer met mijn geheime aanbidder. 'Olaaaa leila heeft een geheime aanbidder', hoor ik Manal zeggen. Ik kijk naar de andere dames voor steun en hulp, maar ze moeten ook lachen. Fijn... Vriendinnen. Stel dat het straks van een kei mooie jongen komt!! Die zit niet bij ons op school, dus het kan van iedereen zijn. Moest het van iemand op school zijn, dan weet ik dat er sws iemand onaantrekkelijk me leuk vond. Er zijn hier heus geen lelijke jongens, want niemand is lelijk, maar knap... Dat ik weer iets anders. Na de les loop ik samen met Nona naar de andere dames die in de deuropening staan te praten. Al snel komt Youssra er ook bij. 'Yousss, hoe was de toets??' vraag ik. Zij heeft vandaag toets gehad van Nederlands en wij hebben dat morgen, dus ik moet een beetje voorbereid zijn. 'Oh het was wel goed, eerst was ik aan het twijfelen over de verkoop en aankoop, maar ik zag direct de btw staan en toen draaide...', begint youssra met vertellen en ik kijk haar schuin aan. Ik kijk naar de rest die haar ook vragend aankijkt. 'Ze bedoelt Nederlands, niet de toets van economie', zegt Salima. 'AAAHHHH, ewa zeg dat dan', zegt Youssra die de vraag begrijpt nu. 'Ik vroeg me al af, sinds wanneer jullie zo geïnteresseerd zijn in economie', hoor ik youssra zeggen. Zij is de enige die economie doet, voor de rest doen we allemaal wetenschappen. Wel leuk, en gezellig. Ik luister naar de vragen die op de herhalingstoets komen morgen. 'Weet je, leer gewoon vanbuiten, hij kan alles vragen', hoor ik nona zeggen. 'Sws ga je straks terug naar Youssra om de rest te horen', zeg ik. Nona lacht sneaky. 'Misschien', zegt ze zo onschuldig mogelijk.

_________________

'Wat??? Maar ik ken die mensen niet eens', zeg ik tegen mijn broer. Ik ben nu thuis en heb net geleerd. 'Kijk, die mensen ken je nog van vroeger ma je was toen nog te jong', zegt mijn broer Redouane. Echt serieus, ik ken die mensen echt niet en opeens moet ik een babysitter spelen. 'Ga gewoon en doe niet moeilijk', zegt mijn broer geïrriteerd. Ik zucht. Dan kleed ik me om en vertrek ik. Ik weet dat het een paar straten verderop is met als huisnummer 33. Als ik er ben aangekomen, bel ik aan. En neeee, ik ben niet zenuwachtig want ik ken die mensen niet. Er wordt open gedaan en ik zie een knappe gast. Maar daar houdt het mee op. Hij is niet zoals mijn knappe Tunesiër youssef. Hij glimlacht naar me. Wat moet ik doen??? Ik besluit dan om ongemakkelijk weg te kijken. Daar gaat mijn eerste goede indruk geven. 'Je bent hier toch om op mijn kleine zusje te passen?' vraagt die jongen met een lieve, zachte stem. Ik knik. Beleefd laat hij me binnen. 'De rest is al vertrokken en ik moet eigenlijk nu gaan', zegt naamloze gast. Kom op, hij stelt zich niet eens voor!! Tenzij hij denkt dat ik hem nog ken van vroeger. Maar ik kan me echt geen knappe gast herinneren. Ik zie naamloze gast zijn jas aandoen en voor hij vertrekt glimlacht hij nog. Als hij echt weg is, loop ik naar zijn kleine zusje en OMGGGGG ik heb nog nooit zo'n mooie baby gezien. Ik snap dat dus niet. Altijd de knappe jongens met de mooiste baby's. Dat was toen ook zo met Youssef. MIJN youssef, laat dat maar even duidelijk zijn.

_________________

'Drie stomme koeien, vier lelijke apen, vijf vieze varkens, zes idiote katten' zing ik voor de kleintje tot de bel opeens gaat. Ik loop naar de deur en als ik die open zie ik naamloze gast. 'Je bent er weer', zeg ik. Ik ben niet blij ofzo, hij is er weer... Dat is alles, echt ik ben zo droog tegen hem. Hij gaat bij ons in de woonkamer zitten. Ik besluit om maar de tv aan te doen. Vanuit mijn ooghoeken zie ik die gast gewoon kijken, maar ik negeer het. Wanneer komen zijn ouders thuis???!!! 'Je kent me niet meer, he?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Hij lacht verlegen en biecht op dat hij me ook eerst vergeten was. Tot hij me ooit opeens weer zag. 'Ik ben Adam' stelt hij zich voor. Ik knik. 'En... Wat vond je van mijn bloemen?' vraagt hij. Eerst heb ik het niet door en dan valt mijn mond open van verbazing. Hij heeft me die bloemen gestuurt??