Leila is een jonge meid. Ze krijgt veel steun van haar vriendinnen, maar toch mist er iets in haar leven wanneer ze de liefde van haar leven tegenkomt. Ze vraagt zich al snel af of het toeval is of dat het gewoon het lot is. Ze weet niet wat ze moet...
De volgende ochtend loopt Salah opeens mee naar school. Ik weet zelf ook wel dat we dicht bij elkaar wonen, maar nooit is hij met me mee gegaan. 'Gaat het?' vraagt hij. Ik knik. Waarom zou het niet gaan?? Over en week trouw ik en ik kan niet wachten om de rest van mijn leven te delen met hem. 'Ik had het echt niet verwacht, jij?' vraagt Salah. Ik kijk hem vreemd aan. 'Ook niet?' vraag ik. Ik vind dat hij heel erg raar doet. 'Dus... Gaat het nog steeds doorgaan of hebben jullie het gewoon verzet?' vraagt hij. Ik ben biet goed wakker, vooral omdat ik geen ochtendmens ben. Maar ik heb wel iets keiii mooiss aan!!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik moest het gewoon aandoen, dat paars is gewoon prachtig!! 'Wat moet doorgaan?' vraag ik in de war. 'Jullie trouw', antwoordt Salah en ik ben stil. 'Waarom zou het niet doorgaan??' wil ik weten. 'Omdat... Omg, weet je het dan niet?' vraagt Salah. Als hij nu niet gaat beginnen praten, ga ik hem echt bij zijn kraag pakken. 'Wat moet ik weten???' vraag ik. 'Youssef is opgepakt', vertelt hij. Ik moet lachen. 'Nee ff serieus, wat moet ik weten?' vraag ik. De bus komt eraan en we stappen in. 'Leila, ik meen het, hij is gisteravond opgepakt', zegt Salah.
'Waaromm?? Waarom is hij opgepakt?'vraag ik. 'Hik heeft zijn zoon de dood in geslagen', vertelt Salah. Een traan ontsnapt uit mijn oog. 'Neee, dat heeft hij niet gedaan', zeg ik. NEEEE!! IK KAN EN WIL DIT NIET GELOVENN!! 'Het is echt waar, hij heeft hem echt doodgeslagen, zijn zoon wordt nu begraven', zegt Salah. 'Maar waarom?? Waarom zou youssef zoiets doen?' vraag ik. We komen aan op het station en ik stap uit. In plaats van te voet te gaan naar school, besluit ik om te voet te gaan naar politiekantoor. 'Leilaa?? School is die kant op', zegt Salah. Ik negeer hem. Ik moet youssef zien... Hoe kan hij zoiets doen?? Bij de politiekantoor aangekomen, vraag ik om youssef. De agent vertelt me dat hij nu ondervraagd word. 'Ik moet hem spreken... Of zienn', zeg ik en ik begin koppig te doen. 'Je kunt met ons meekijke', zegt de agent na een lange tijd en neemt me een kamer binnen. Daar zie ik Youssef aan de andere kant van het glas zitten. Hij ziet er moe uit. 'Hoe lang is hij hier?' vraag ik. 'Sinds gisteravond', antwoordt de agent. Och arme, hij heeft niks geslapen. 'Klopt het dat je vroeger kampioen was in boxen? Veel wedstrijden hebt gewonnen?' vraagt een agent aan hem. 'Ja', zegt hij verslagen. Dus nu gaat hij het toegeven?? Dat hij zijn zoon heeft vermoord? 'Maar ik zou mijn zoon nooit vermoorden!! Waarom zou ik? Wat heb ik daaraan?' vraagt Youssef.
'Klopt het dat je gaat trouwen en dat ze eerst niet wou omdat je een kind had?'vraagt de agent en het is stil. Ik merk dat ik mijn adem heb ingehouden en haal adem. 'Het klopt, maar uiteindelijk wou ze wel', zegt Youssef. Er loopt een agent binnen en fluistert iets. Waarschijnlijk dat ik mee aan het kijken ben. Want op een bepaalde moment staat Youssef op en komt naar het glas. Ik zie zijn tranende ogen. 'Leilaa?' fluistert hij. 'Ik heb het echt niet gedaan, je moet me geloven', zijn zijn laatste woorden voordat ik huilend de politiekantoor verlaat.
