Mijn Weg Naar De Liefde

Deel 7

Ik kijk mijn broer afvragend aan. 'Ga je me nog vertellen waar je mee bezig bent?' vraag ik. Maar dan gaat de bel. Als ik de deur open zie ik youssra. Ze ziet direct aan mijn gezicht dat er iets is. 'Hee wat is er?' vraagt ze. Ik laat haar binnen en als ze mijn broer ziet is ze stil. 'Ik denk dat je weet wat er is... Maar wat ik niet begrijp is waarom jullie tweeën iets beginnen met elkaar en dan zeg je nog tegen me dat het haraam is', zeg ik. Youssra schudt haar hoofd. 'Ik denk niet dat je het begrijpt', zegt ze. Ik ben nu zo kwaad, maar niet normaal. 'WAT MOET IK DAN BEGRIJPEN???' vraag ik. 'Wooww rustig', zegt mijn broer. Ik geef hem een dodelijke blik. 'Ik en Youssra doen niks haraams, onze ouders zijn ervan op de hoogte, haar ouders ook... We gaan binnenkort trouwen', zegt mijn broer. Ik kan mijn oren niet geloven. Dit is geen relatie, want ze hebben trouwplannen. Ik begrijp niet waarom niemand het me heeft verteld. 'EN WAAROMMM WEET IK ER NIKS VAN??!' vraag ik. Ik kan dat dus echt niet aan. 'Leila, het spijt me ik wou het je zeggen, maar ik wist niet hoe', hoor ik youssra zeggen. Maar door mijn kwaadheid kan ik niet helder nadenken. 'En wanneer vertel je het de rest??' vraag ik deze keer kalm. Een ongemakkelijke stilte. Wat... Oh nee.. 'ZIJ WETEN HET AL??? EN IK NIET??' vraag ik. Ze zijn beide stil. 'Fuck you, echt', zeg ik en loop mijn huis uit. Ik kan het echt niet geloven. Als ik bots tegen iemand roep ik dat die uit moet kijken en dan loop ik verder. Maar ik hoor aan de voetstappen dat die me achter na komt. 'Gaat het?? LEILAA', hoor ik de bekende stem van Adam. 'Wat moet je van me?? Ga gewoon weg', zeg ik en ik loop door. Echt, sommigen begrijpen echt niet dat je alleen wilt zijn. Adam trekt me aan mijn arm en ik sta stil. 'Wat??' vraag ik geïrriteerd. 'Woww, wat is er toch?' vraagt hij. 'Wat gaat jou dat aan?' wil ik weten. 'Je weet dat ik wat voor je voel... Dus natuurlijk ben ik ongerust', zegt hij. Daar moet ik om lachen. 'Jij gevoelens voor mij?? Verklaar die meisje waarmee ik jou samen zag... Echt loop samen met de rest naar de hel', zeg ik en ren weg. Kijk, ik meen het niet, maar ik ben boos. Praten tegen me is op eigen risico.

_____________________

'Arm ding, en ik nog klagen', zegt de vrouw in het park tegen me. Ik knik. 'Ja echt he, mijn vriendin... Met mijn ezelsbroer', zeg ik. 'Ik denk', begint de vrouw. 'Dat je bang bent om hun samen te accepteren', zegt de vrouw. Ik sta op. 'Jaaa, ik wist dat ik beter niet tegen je kon praten', zeg ik en loop weg. Aubn, wat ga ik bang zijn voor hun als koppel??

'Je bent er, omggg ik maakte me zoveel zorgen', zegt Youssra als ik terug thuis ben. 'Oh je bent hier nog', zeg ik en negeer haar. Heee beter dan boos reageren. 'Leilaa', hoor ik Redouane zeggen. 'Ma laat me gewoon', zeg ik geïrriteerd en loop naar mijn kamer. Daar kan ik alles horen wat Redouane en Youssra zeggen tegen elkaar. 'Ik wist dat we het eerst hadden moeten zegge', zegt Youssra. 'Maar waarom?? Echt, ik zie mijn hele leven al met jou... Jij als moeder en ik vader en dan een minnie ons', zegt Redouane. Daar sta ik bij stil. Ze zagen het allemaal al voor hun...