Mijn Weg Naar De Liefde

Deel 21

Mijn hoofd doet pijn en met een droge tong weet ik niet wat ik moet zeggen, moet ik mijn ogen neerslaan en zwijgen? Moet ik zijn vraag onmiddellijk beantwoorden, wetend dat hij mij nooit meer hetzelfde zal bekijken. Ik kijk opzij terwijl ik weet dat er geen andere manier is dan de waarheid te vertellen. Ik hoop gewoon dat op een of andere manier om samen te eindigen in deze gestoorde, oneerlijke wereld. Terwijl ik een woord probeer te zeggen of gewoon een zin probeer te formuleren in mijn hoofd kijk ik naar zijn hartverscheurende gezicht, zijn ogen kijken heel intens naar mij. Het voelt alsof hij in mijn ziel kijkt en alles voelt wat ik voel en het voelt alsof hij mij begrijpt en mijn keuze, maar ik weet dat ik nu gewoon aan het dromen ben.

Hij vraagt iets terwijl ik hier al een tijdje naar hem kijk en wanhopig zit te dromen dat hij het begrijpt. ''Antwoord mij, Leila." fluistert hij verslagen. "Ik...ik weet niet wat ik moet zeggen." fluister ik terug. Youssef schudt zijn hoofd en doet moeite om zijn tranen in te houden.

Dit is allemaal door die ezel. ADAM!! Ik heb genoeg problemen en hij maakt ALTIJD ALLES ERGER.
" Youssef, ik ....." mijn zin wordt afgebroken door luide gelach. Salima en Manal komen lachend de kamer binnen, maar stoppen snel met alles wanneer ze ons zien en de intense sfeer voelen.
' We kwamen je vertellen dat de jongens vertekken', zegt Salima. Al snel lopen ze de kamer weer uit. We horen hun nog fluisteren: 'Wat is er aan de hand daar?' 'Youssef... Ga je gaan?' vraag ik als een debiel!! 'Ik denk dat dat nu het beste is..', zegt hij zacht en zonder me aan te kijken verlaat hij mijn kamer samen met zijn kleine baby broer. Verslagen ga ik op het bed liggen. Als de jongens weg zijn, stormen de meisjes mijn kamer binnen. Nou eigenlijk onze kamer, Van ons allemaal!!! 'Leilaaa, wat was er gebeurd??' vragen ze allemaal en al snel ontstaan er een chaos van lawaai en geroep. 'SHHHHTTT, LAAT LEILAA PRATENN!!' roept Manal. Ik haal mijn schouders op als ze allemaal naar me kijken. Wat moet ik zeggen?? 'Hij had een verrasing voor me... Hij bracht me naar een restaurant', vertel ik maar Manal onderbreekt me. 'Heeft hij shaorma voor je gekocht' vraagt ze en ik kijk haar met een dodelijke blik aan en Nona geeft haar een zachte mep. 'Zwijggg!! Leila is in truama', zegt Youssra als ze Manal hoort klagen dat ze pijn heeft. 'Neee, eerlijk, deze slaat hard!' zegt Manal om zichzelf te rechtvaardigen. Als het weer stil is praat ik door. Ik vertel over het bericht van Adam en dat ik misschien een beetje opvallend deed.

_____________________

'IK HAAT HEM, IK HAAT IEDEREENN!!' beëindig ik mijn verhaal. Iedereen omhelst me, maar nu heb ik zo'n gevoel om iemand te slaan. De drang is gewoon te groot. 'We gaan over twee dagen terug... In de tussentijd gaan we het hier leuker maken... Je moet beter aan iets anders denken', zegt Salima. 'AAN IETS ANDERSS DENKEN??? MAAR IK WIL YOUSSEFFF!!!' zeg ik histerisch, maar ik heb het verprutst. Deze keer heb ik echt alles verpest!