Mijn Weg Naar De Liefde

Deel 27

Ik kijk van mijn gsm op als ik Salah weer hoor praten. 'Mooi vriendin heb je daar', zegt hij. Mooie dit, mooie dat... IS DAT HET ENIGE WOORD DAT HIJ KENT OFZO?? Ik knik. 'En ze is getrouwd', laat ik weten. Salah haalt zijn schouders op. 'Ik heb toch geen interesse in haar', deelt hij mee. Dan hoor ik opesns mijn naam. Ik kijk naar mijn leerkrachten van vorig jaar die allemaal zitten. 'Leilaa, fijne vakantie gehad?' vraagt ze. Ik denk aan Youssef en aan dat ik hem mis en dat hij me haat.. 'Ging wel', zeg ik droogjes. Ik vertel in welke richting ik zit en dan geven ze me de boeken. Ik betaal en dan ben ik weg.

'Wacht!! Leilaaa', roept iemand achter me. Ik draai me om. Salah stopt vermoeid naast me. Slechte conditie. 'Je wisselgeld ben je daar vergeten', zegt hij buiten adem. 'Dankje, waarom zo'n slechte conditie?'vraag ik. Als hij een pakketje sigaretten uit zijn zak haalt, begrijp ik het. 'Je weet dat dat slecht voor je is?' vraag ik. Salah steekt een sigaret op en knikt. 'We zijn niet allemaal goed bezig, maar een verslaving blijft een verslaving', zegt Salah. Ik ben zo blij dat hij eerlijk is!! Iedere jongen doet alsof die goed is enzoo, maar Salah is gewoon eerlijk. Hij heeft een verslaving, punt! 'Ik bewonder je echt man', zeg ik opeens. Salah lacht. 'Dan ben je de eerste meisje', zegt hij. Dat is niet waar, kom op hij is echt een cuteboyy!! Te knap voor iedereen.

Ik kom thuis aan. Ik doe mijn schoenen uit en wil net naar mijn kamer lopen tot ik mijn andere broer zie. Niet de bekends Redouane, mijn andere getrouwde broer. 'Leilaaaaa', zegt hij enthousiast. Als ik hem wil groeten, trekt hij me in een omhelzing. Jaaa, hij heeft me gemist! 'Redouane is er ook, zullen we potje kaarten spelen, jij en Youssra tegen mij en Redouane?' vraagt mijn broer. Hmmm, dit kan interessant zijn. 'Wat als we winnen?' vraag ik. 'Dan krijg je een kus', zegt mijn broer droog. 'Speel gewoon mee', hoor ik hem zeggen en zuchtend ga ik bij hun zitten. 'Verdeel die kaarten nu maar', zeg ik alsof ik haast heb. Terwijl Redouane de kaarten verdeelt, kijk ik op mijn gsm. Geen berichten van Youssef. Wat had ik dan gedacht????

_______________________

'Je kunt gewoon niet tegen je verlies!!'zegt Youssra tegen de jongens. Ik moet lachen. Opeens beginnen ze met schelden. Rustiggg aan boysss. 'Gaaa turks praten, gaaa!!' zeg ik. 'U bakkes kleine ratt!!' krijg ik terug als antwoord. 'Wie noem je hier klein?? Ga bij de koerdische overheid ofzo', zeg ik. Youssra kijkt me vreemd aan. 'Is dit jouw manier van schelden?' wilt ze weten en ik moet lachen. Het is heel laat en dan pas gaat iedereen weg. Ik neem afscheid van mijn moeder en ga naar mijn kamer. Daar staar ik zooooo lang naar mijn gsm en ik besluit dan om een bericht te sturen.

Ik: Heyy youssef, lang geleden. Je weet alvast dat het me spijt, ik denk dat het beter is als we elkaar spreken. Mocht je mijn nummer hebben gewist, dan moet je weten dat ik het ben, leila

Ik staar ernaar en dan druk ik op annuleren. Nee, grapje, daar is het al te laat voor. Met een bang gevoel wacht ik tot hij antwoord. Of tot hij het op zijn minst heeft gelezen. Want grote kans dat die niet antwoord. Zou die me hebben geblokt? Nahhh, dan zou ik dat weten. Als ik een bericht krijg, hou ik mijn adem in. Ik kijk en zie... Dat het van Youssef is. Maar als ik het bericht lees, kan ik het haast niet geloven..