03.35

25 3 8
                                    

Saat 03.00. Henüz uykum gelmediği için uyuyamadım. Canım sıkıldığı için telefonumu elime aldım. Biraz internette takılacaktım. Tam telefonu elime aldım ki birden kulağımın dibinde bir fısıltı hisssettim. Tam olarak sesin nereden geldiğini ve ne denildiğini anlamasamda çok korkmuştum. Hemen telefonu elimden fırlattım ve odadan çıktım. Bütün odaların ışığını açtım ve biraz su içmek üzere mutfağa girdim. Tam su içecekken yanımda büyük bir bıçağın olduğunu farkettim. Ama bu olamazdı çünkü mutfağa girdiğimde etrafta hiçbir şey yoktu. Göz yanılması olduğunu düşünüp geri odama gittim. Çok yorulmuş olmalıyım ki yatağa yatar yatmaz uyudum.

Ertesi gün saat 03.00. Benim uyku sorunum var galiba. Sabahları oldukça erken kalkmama rağmen yinede akşamları bir türlü uyuyamıyorum. Bu durum iyice sıkıcı olmaya başladı. Yine telefonumu alacağım ancak olacaklardan korkuyorum. Bu yüzden alamadım. Tam uykuya dalacakken tuvaletimin geldiğini hisssettim ve tuvalete gittim. Her tuvalete girdiğimde aynaya bakarım. Annemin o kadar " geceleri sakın aynaya bakma " demesine rağmen kendimi tutamadım ve baktım. Amaan ne olacaktı ki...

Odama girdikten sonra hemen gözümü kapatıp uyumaya çalıştım. Ancak bu sefer başarısız oldum. Telefonu bu sefer aldım ve yine " ne olacak ki " diyerek açtım.

Saat 03.30. Hmm baya eğlenceliydi. Geceleri telefona istediğim kadar bakabiliyorum ve kimse karışamıyor. Tam telefon ısındığı için bırakacaktım ki bir mesaj geldi. Merakla açtım. Mesajda sadece " 03.35 " yazıyordu. Bu kimden geldiği bilinmeyen mesaj beni gerçekten korkutmuştu ve daha fazla dayanamayıp, annemlerin yanına gittim. Annemlere yüzden çok seslenmeme ve irkmeme rağmen uyanmadılar. Ben telaşla ne yapacağım diye düşünürken saatin 03.35 olduğunu gördüm. Koridorun başında ne olduğunu anlayamadığım korkunç ve siyah bir yaratık bana doğru koşuyordu. Kalbim duracak gibi oldu ama o şey gelmeye devam ediyordu. Birden kendime geldim ve koşarak kaçmaya başladım.

Daha ne kadar kaçabilirdim ki bu küçük evde. Zaten artık çok geçti, o şey dibimdeydi. Birden yakamdan tutarak beni sürüklemeye başladı. Ben o kadar korkmuşum ki bayılmıstım. Uyandığımda garip bir yerdeydim ve o şey de yanımda. Etrafım parçalanmış insan cesetleri ile dolu. Artık herşey bitmişti. Çok geçmeden o yaratık elinde büyük bir bıçakla geldi ve bana sapladı.

Siz siz olun bir daha hiçbir şeye aldırmamazlık etmeyin. Ve en önemlisi de bir daha yaşama şansım olsaydı kesinlikle saat 3'e kadar uyanık kalmazdım. Evet şuan bir ölü olabilirim ama belki ruhum senin yanındadır. Eğer sende gece 3'te bir mesaj alırsan hiç düşünme ve kaç o evden.Yoksa başına gelecekler benimkinden çok daha kötü olabilir...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 02, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KORKU HİKÂYELERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin