Fenna
Tegen de tijd dat het bouwwerk van mij en Evert een beetje op een hut begon te lijken was het al aan het schemeren. Merel en Carla kwamen ook weer aan ze hadden hun handen helemaal vol met allerlei soorten fruit. Er zaten zelfs dingen bij die ik nog nooit van mijn leven gezien had. Ze legde het fruit naast het kampvuur waar Frits voor zat. "Dat ziet er hartstikke lekker uit dames." Zij hij iets te overdreven positief. Ik begon te lachen, Carla plofte naast Frits neer in het zand en hij legde een arm om haar heen. Na gegeten te hebben van de vruchten die eigenlijk nog helemaal niet zo slecht smaakte, gingen we de hut inrichten. Iedereen had een dun matje om op om te slapen Carla en Frits hadden hun matjes tegen elkaar geschoven. Ik en Merel lagen aan de linker kant van de hut en Evert sliep een beetje apart van de andere aan de rechter kant. Na de hut te hebben ingericht gingen we weer bij het kampvuur zitten, we hebben wel urenlang zitten kletsen nou ja het leken uren. Nadat Evert zijn eerste gaap had uitgebracht deed ik het voorstel om maar te gaan slapen. De andere stemde daarmee in en we liepen gezamenlijk naar de hut. Nadat we elkaar welterusten hadden gewenst ging ik liggen en viel al snel in slaap.
Evert
Ineens schrok ik wakker ik kijk om me heen het was pikken donker en het duurt even voor ik besef waar ik ben. Ik weet niet precies waardoor ik wakker ben geworden waarschijnlijk door het harde gesnurk van Frits. Ik snap niet dat Carla bij hem in een bed kan slapen. Ik merk ook dat ik moet plassen maar dan realiseer ik me dat hier geen toilet is. Ik sta op en ga op de tast opzoek naar de uitgang van de hut. Na een paar stappen te hebben gezet loop ik vol tegen iemand aan diegene kreunt ik kan niet precies horen wie het is, maar ik hoop niet dat ik hem of haar niet heb wakker gemaakt. Na een hele operatie ben ik eindelijk uit de benauwde hut. Ik loop richting het kampvuur die nog steeds brand. Na dat ik mijn boodschap heb gedaan heb ik eindelijk geen zin om weer te gaan slapen. Sterker nog ik voel me klaar wakker, dus ik besluit maar op het strand te gaan zitten en naar de sterren te kijken.
Liselotte
Ik word wakker van het licht dat via de opening van de hut in mijn gezicht schijnt. Ik wil kijken hoe laat het is maar besef dan dat ik geen wekker heb om de tijd op te zien. Ik kijk naast me waar Bram nog ligt te pitten en daarnaast Samantha die er een beetje raar bij ligt. Ik zie dat Menno en Pieter al zijn opgestaan. Ik merk nu pas dat ik last heb van enkele muggenbulten die enorm jeuken. Gelukkig heb ik zalf bij me tegen de jeuk. Na een tijdje loop ik ook de hut uit ik zie Menno en Pieter samen bij het kampvuur zitten. Zo te zien hebben ze al hout gesprokkeld. Ik begroet ze en ga ook bij het kampvuur zitten. Na daar ongeveer een halfuur te hebben gezeten hoor ik stemmen van uit de hut komen wat betekent dat Bram en Samantha ook wakker zijn. Ik loop naar de hut om ze goedemorgen te wensen. Als ik naar binnen stap zie ik Bram rechtop op zijn bed zitten en hij krabt zich waar hij maar kan. Hij heeft zo te zien ook last van de muggen gehad. "Ik wist wel dat ik iets vergeten ben." Zegt hij. Samantha die nog op haar bed lag zat hem een beetje toe te lachen. "Je mag die van mij wel gebruiken hoor," zeg ik een ik geef hem mijn muggen zalf. "Thanks Lies wat moet ik toch zonder jou?" Zegt hij en hij pakt gauw het tubetje van me aan.
JE LEEST
Moordvrouw~Expeditie~Robinson
FanfictionDit verhaal gaat over het tv programma Expeditie Robinson alleen dan met de personages van moordvrouw. Ik hoop dat jullie dit een leuk iedee vinden. En het gaan lezen natuurlijk. ;)