Chapter 2

13 2 2
                                    

A/N:

Maga'update lang po si ate :D

Don't forget to Vote and Like. Paki recommend nalang din ^^,

I hope you like this chapter.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

"Good evening po Tita." bati ko sa mama ni Jandall na kararating lang mula sa States.

"Oh darling, you look so beautiful as ever." puri niya naman sa akin.

"Tita naman, kung maka'bola eh, wagas naman."

"Hija, maganda ka naman talaga eh. Diba Josh." tawag niya, sa asawa.

They are in their 50's, but even so, they don't look their age.

They still look like they are in their mid 30's.

"Yes, honey, she looks gorgeous as ever."

"Mom, Dad, I'm right here." pagpapapansin naman ni Jandall. Ako kasi ang unang binati ng mga magulang niya.

"Oh hello, son. I miss my handsome baby."

"Mom, stop the kisses, please. Dad, please get her off me."

"That is no way to talk to your mom."

Nasa dining room na kami ng bahay nila. Kung sasabihin ko bang malaki ang bahay na ito, magugulat ba kayo?

Siguro, hindi. Mostly, kapag ang mga magulang mo ay mula sa States, ang bahay niyo dito sa Pilipinas ay parang mansion. Tama ba?

Pero hindi eh. Ang bahay na pinatayo ng mga magulang ni Jandall ay isang average type na bahay.

Hindi masyadong malaki, at hindi rin naman maliit. Tamang tama lang.

"Hija, how is school?"

"Fine tita. How was work?"

"It's fine dear. Kaya nga umuwi kami ng tito Josh mo para naman magbakasyon sandali. Ikaw Jandall? How is school."

"It's good mom."

"Is it true Camille?"

"Ofcourse tita. He's still on top of the Dean's list in his course."

"Good to hear that. Kasi we are planning on transferring the name of the company to you Jandall."

Napatingin kaming dalawa ni Jandall kay tita. Ang buong akala ko, hindi, namin pala ay magpapakasal muna si Jandall after his graduation saka nila ililipat ang kumpanya sa pangalan ni Jandall.

"As in, no more marriage?"

"We don't want to rush you in finding true love honey. We just want you to be happy." sagot naman ng ama niya.

Sa bar counter ng bahay nila, nag-uusap ang mga magulang niya. Habang kaming dalawa naman, nasa kwarto niya.

Kulay blue ang dominant color ng room. Paborito niya kasing kulay yun.

Nasa kama kami nakaupo habang nakaharap sa Xbox

"Talo kana!" sigaw niya.

"Haha! No way in hell am I gonna be beaten by you Jandall."

"Well, today is the day I'm gonna finally beat you."

"Not today bf."

Binili niya ito dahil palagi ko nalang siyang natatalo sa mga laro sa timezone.

Kaya para naman hindi gastos sa pera, bumili siya ng sarili niyang Xbox para naman dito nalang kami palagi sa bahay nila.

Medyo weird no? Na 'yung babae ang palaging nasa bahay ng lalaki.

Wala kasi ang pamilya ko dito. Lahat sila, nag migrate na sa States. Naka'base doon ang work ng father ko, kaya they have to move.

Sasama sana dapat ako, kaso gusto kong tapusin ang pag'aaral ko dito. At hindi ko pa siya kayang iwan.

Alam ko after a few years, pupunta rin siyang States, pero hindi ko kayang mawalay sa kanya kahit saglit lang.

"About the company, are you happy about it?", tanong ko sa kanya.

"I am, actually.", sagot niya habang umiinom ng beer.

"Good for you. Mabuti ngang ganoon para hindi kana mahirapan maghanap ng kung sino ang pakakasalan mo."

"Edi kung wala na sana akong choice, ikaw nalang.",

Hindi ako naka'imik sa sinabi niya. Mahal nga kita Jandall, at kahit ano, gagawin ko para lang sa'yo.

Pero parang masakit naman pakinggan na ako ang pipiliin mo kasi, WALA KA NANG CHOICE.

"Oh, natahimik ka? Ito naman. Para biro lang naman eh.", lumapit siya sa akin at pabirong sinuntok sa braso.

"Hatid mo na ako bf. Dilim na kaya."

"Dito kanalang matulog bf. May kwarto ka naman dito eh."

"Hahaha! Ayoko, ayoko at ayoko. Nakakahiya sa mga magulang mo bf. Atsaka, malalaki na tayo para sa mga ganyan."

"Yun na nga, malaki na tayo. Takot ka noh? 'Wag kang mag'alala, kahit ikaw pa ang huling babae sa mundo, hindi kita gagalawin."

Natigilan nanaman ako sa sinabi niya. Ibig bang sabihin? Kahit ako nalang ang huling babae sa mundo, hindi niya ako mamahalin?

Hindi ko naman ine'expect ang kung anong pagmamahal mula sa kanya eh, pero ............... kahit konting pagmamahal naman sana, ipakita niya.

Ano ka? Tanga? Kung ipaparamdam niyang mahal ka niya, aasa ka na parang ulol? Tapos, pag nalaman mong mahal ka lang niya kasi kaibigan ka niya,

iiyak ka. Tapos sasabihin mong stupido ka. Nako Camille, tama nang masaktan ka ngayon, kesa naman masaktan ka bukas dahil lang sa umasa ka sa wala.

"Kasi bestfriend kita eh. Nirerespeto kita.", dagdag niya sa sinabi niya.

Kahit na pinagsabihan ko na ang sarili ko na 'wag kiligin sa sinabi niya, hindi ko parin mapigilang kiligin.

Okay na 'yung nalaman kong Nirerespeto niya ako kasi bestfriend niya ako.

Tama, okay na 'yung hindi niya ako mahalin bilang ibang tao, basta't mahal niya ako, bilang bestfriend niya.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx\

Soo? Hahahahha! Ang sad diba :(

Pero ano kaya ang mangyayari sa kanilang dalawa >.<

Ewan ko rin eh ....

Don't forget to Vote and like. Thank you so much guys.

Leave some comments nalang rin para naman malaman ko kung okay lang ba yung story ko.

KuranYuukiCross :x

My Casanova BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon