My Casanova Bestfriend

Chapter 11

Tita Merideth left matapos naming mag-usap tungkol sa nangyari kay Jandall.

Hindi ko alam kung ano ang dapat gawin ngayon, at lalong hindi ko alam kung may karapatan pa akong humarap sa kanya.

"You did not tell me."

"Tell you what Vince? What do you mean?"

"About him wanting to meet you?"

"I-i was just going to tell you about it after your meeting with her. What will I do?"

"Talk to him. Ikaw lang ang taong pinakikinggan niya."

Ayoko. 'Yun ang gustong isigaw ng isip ko. Pero hindi iyon ang sinasabi ng puso ko.

Hindi ko nga kasi alam kung may mukha pa akong ihaharap sa kanya.

"D-do you think he will listen to me?"

"He called you right? I think he will listen to you."

Mayroon namang point si Vince. Pero hindi ko parin maintindihan eh. Bakit naman niya ako gustong makita kung gayong ilang 

taon din kaming hindi nagkikita at nag uusap.

Siguro panahon na para ayusin namin ang gulo na pinasok namin. May gulo ba?

Argggggggggggh! Ang gulo naman eh!

Nakaupo ako sa table malapit sa bintana.

Hindi pa kasi dumarating si Jandall.

Akalain mo 'yun? After three years, gusto niyang makipagkita sa akin?

Dahil sa sinabi ni Tita Merideth, naintindihan ko kung bakit siya naging ganito.

Kasalanan ko eh. Kasalanan niya rin kaya noh.

*flashback*

"Jandall was forced to take a leave."

"Bakit nga Tita. He was the reason why the sales of yor company grew."

"I know. But one time, he came in a meeting, drunk."

"What? He would never do that. When did this happen?"

"Not long ago. I knew about you guys. About you not talking to each other. Pero ang akin lang, kung ano man yang problema 

niyo, ayusin niyo na.

Kasi three years narin man ang lumipas eh. Sinasaktan niyo lang ang mga sarili niyo eh."

"T-tita, I don't get you po eh."

"H-hindi? B-bakit?"

"Ewan ko po. Ano po ba ang ibig niyong sabihin na may pinag'awayan kami? Kasi sa totoo lang, pati ako, hindi ko alam na may