พิชิตรักยัยเย็นชา

-5-

~ตระกูลอายูคาวะ~
"คุณหนูคะ คุณหนูตื่นเถอะค่ะ" เสียงใครน่ะมาปลุกเเต่เช้า น่ารำคาญชิบ
"ใคร! มีไร" ฉันถามไป
"คุณหนูลืมเหรอคะวันนี้ต้องไปโรงเรียนวันเเรกนะคะ" พอได้ยินเสียงคนใช้ฉันก็รีบเด้งจากเตียงนอนขนาดคิงไซต์เเล้วก้รีบไปอาบน้ำเเต่งตัวโดยใช้เวลาเพียง 10 นาทีเท่านั้น เเล้วก็ลงไปข้างล่างอย่างเร่งรีบ เพราะ ไม่อยากไปสายตั้งเเต่วันเเรกไม่นั้นเดี๋ยวจะเด่นเกินไป
"เเม่ พ่อ หนูไปเเล้วหน่ะ"ฉันพูดเสียงห้วนกับพ่อเเม่เเล้วรีบออกมาจากบ้าน
ณ รร.นานาชาติควิตซ์
ในที่สุดก้มาถึงซะทีทันเวลาพอดีเเต่สิ่งที่ไม่ดีคืออะไรที่ต้องมาเจอนายนั่นด้วยทำเหมือนจะมายืนรอฉันงั้นเเหละ เเต่ไม่สนใจเลยเดินผ่านไป
"เฮ้! เธอหยุดอยู่ตรงนั้นนะ"นั่นไงยังไม่ขาดคำเลย โอ๊ย! น่าเบื่อน่ารำคาญเรียกอยู่นั่นเห็นมั้ยว่าคนหันมามองหมดเเล้ว เเละบางคนก็หันไปนินทากัน จนไดด้เลยนะอุตส่าห์ไม่อยากเด่น เเต่ก็เดินต่อไปโดยไม่สนใจ(ไรท์: หยิ่งจริงๆๆ) เเต่หมอนั่นก็ตะโกนตามหลังมาโดยฉันไม่สนใจเเละรีบขึ้นไปห้องพักครูเเต่จู่ๆก็มีคนมาคว้ามือฉันไว้อย่าเรียกว่าคว้าเลยต้องเรียกว่สกระชากอย่างเเรงเลยดีกว่า จนฉันเซไปโดนหน้าอกของฮายาโตะเเล้วหมอนั่นก้ยิ้มอย่างหื่นมาก
เอาซะฉันนี่ขนลุกเเละเกร็งไปตามๆกัน
"ไง เรียกเเล้วไม่หันมาเนี่ยจะเรียกว่าเย็นชาหรือหยิ่งดีล่ะ"
"ไม่ต้องมายุ่งหน่า เพราะ ฉันไม่อยากให้ใครมาเห๋นว่าต้องมีคู่หมั้นเป็นเเบบนายไง"ดูเหมือนหมอนั่นจะโกรธมาก
"ทำไมมีคู่หมั้นอย่างฉันเเล้วมันทำไมมีเเต่คนอยากอยู่กับชั้นทั้งนั้น"