Back To The Summer

XPjesa 7X

Qershori iku sa hap e mbyll syte. As vete se kuptoi se si iken ato dite kaq papritmas. U rrembye e gjitha pernjehere pas neteve te vona duke lexuar libra , daljet me mikeshat e saj , te shkuarit ne plazh dhe meqe ra fjala...Po qendronte gjithmone pasqyre duke i menduar te gjitha keto gjera dhe u fokusua duke pare veten me imtesi. Rrezet e diellit qe kishte marre nga ato ditet e nxehta i kishin dhene nje ngjyre te bukur cokallate trupit te saj dilikat dhe kjo gje e bente te dukej me e dobet edhe pse hante cdo dite si nje "lope e vertete" . Floket i ishin zgjatur e bashke e gjithashtu vuri re se ishte zgjatur vertet dhe vete. I pelqeu ky fakt, buzeqeshi dhe u largua nga pasqyra. Ajo gezohej menjehere edhe gjerat me te vogla e benin ate te ndihej happy . Para disa ditesh dukej e frymzuar.. Dukej sikur po perjetonte nje perzierje ndenjash me njera tjetren e nuk dinte si ta shpjegonte vecse ta mbante ne vete sic bente shumicen e rasteve. Nje dite e pashe qe dukej teper e lumtur ,po qeshte dhe po luante me vellain e saj te vogel por kur kalova nga dhoma e saj vura re nje fytyre disi te merzitur .Nuk e pyeta se cfare kishte e lashe ashtu duke shkruar ne nje bllok te vogel ngjyre blu te erret. Nje dite tjeter e njejte per te kaloi. Ate dite po behej gati te shkonte me familjen per darke tek tezja e saj. Si gjithmone mbremjet ne shtepine e tezes mbeteshin gjithmone te paharrueshme dhe po priste me padurim te shkonte atje. U bene gati dhe nga ora 7 :45 min u nisen. Kishte veshur nje fustan te lezetshem ne ngjyre roze te embel me te qare nga mbrapa. I shkonte shume e me shume ajo ngjyre. Dielli po perendonte dhe qyteti kishte marre pamje te bukur, qendronte duke veshtruar qiellin si nje femije i vogel qe do ta preku ate . Dukej awwwggg ,dhe papritur..
- MOOOOS!!! Kam harruar te marr me vete kekun qe sapo pergadita,-tha mamaja e saj gjithe ankth
-ska gje se blejme nje kek tjeter rruges,- ia ktheu babai i saj qetesisht
-kush ta haje gjithe ate kek tani
-po kthehem qe ta marr un me mire,- ia ktheu ajo e bindur
-jo jo te kthehesh vetem.Tani edhe po erresohet. Ne asnje menyre
-maa, te lutem! Nuk vonoj shume
-jo pra po te them
-he praa tanii
-Mir por mos u vono degjove ne 8:00 te dua tek dera asnje minut me shume... Degjovee??
Poo maaa,- bertiti ajo duke ia mbathur me hapa te shpejte.

Shkoi ne shtepi, fryma po i merrej nga vrapi qe kishte beri.Gjithe nxitim mori kekun e mbeshtolli me nje leter dhe gjithe kujdes po e mbante ne duar. Zbriti shkallet dhe po shpejtonte me shume se ne fillim pasi nuk donte te humbiste asnje momentet nga darka. Kaloi shtepine e pionerit, shkallet e bardha te rrugices matane, katedralen e qytetit dhe papritur nga larg dalloi qe nje grumbull femijesh dhe te rriturish po luanin futboll. Ishte bere rremuje dhe nuk merrej vesh kush ishte i fundi tak i pari. Nuk kishte zgjidhje tjeter vecse ti binte nga ajo rruge. Do donte ti binte nga rruga tjeter por c'ti beje i harxhonte shume kohe. Nisi te ecte shpejt qe te largohej sa me shpejt nga ajo turme e marre femijesh. E teksa po behej gati te kalonte nga rruga tjeter, o zot i madh pa qe nje top futbolli po drejtohej drejt saj. Mbylli syte dhe sberi gje tjeter vecse qendroi si e ngrire ne nje vend.
-Te shpetova jeten
Nje ze i njohur i tingulloi ne veshe, hapi syte ngadale e pa qe dora e tij ndodhej ne drejtim nga fytyra e saj e vogel.
-Jul...-tha ajo, si te ishte nje psheretime..
Adhurimi ne syte e saj nuk mund te shpjegohej. E per tia treguar, I dha nje buzeqeshje te embel, e me te bukuren qe kishte bere ndonjehere. E ai.. Po e veshtronte. Ate veshtrim te te cilit zemra nuk mund Tia duronte.
-Cfare po Ben ketu?
- po kaloja nje mbasdite me keto camarroket e vegjel,- ia ktheu ai
Nisi te buzeqeshte, nuk dinte c'te thoshte ishte bllokuar, gjithmone dreqin i ndodhte keshtu.
-Shuuume faleminderit, seriozisht,- i tha ajo embelsisht.
- Asgje .. - I tha AI me ate buzeqeshjen e tij ..ahhh ajo buzeqeshja e tij...
Ndenjen ashtu duke u pare per nje kohe te shkurter. Pastaj u kujtua.
-Jul, me duhet te iki. Po erresohet dhe me duhet te nxitoj.
- Ne rregull..
-Ishte shume mire qe te pashe. -I tha ajo. E ndiente se duhet tia thonte ato fjale. Dhe nuk ia tha per ti degjuar mbrapsht, I tha sepse donte qe AI ta dinte..
-Edhe per mua.- I tha perseri duke buzeqeshur. - do te shihemi prape.
-ehh, po sigurisht. Naten atehere. - I tha ajo duke ia bere me dore.
-Naten Eris,-I tha ai.
Dhe u largua e lumtur.

Kaloi nje mbremje te lumtur jo vetem per ate darke por gjate gjithe kohes me besoni rikujtone here pas here me imtesi ngjarjen e dites se sotme, qe e beri te ndihej taman si nje flutur e bukur qe do te fluturoje e lire ne qiellin e pafund ❤❤❤❤❤ Now he is her "hero "