XPart 9X

121 10 5
                                    

 Qe prej asaj nate distanca mes tyre  po behej me e madhe. Dakort e kuptoi qe ishte gabim, e kuptoi qe kishte vepruar gabim. Po perpiqej qe te sillej si me pare. Te bente shaka ose te bente dicka ndryshe por ishte e kote. Ai kishte ndyshuar, erdhi duke u rene vajzave te tjera , duke u tallur, duke bere gjiro deri ne oret e vona te nates.Filloi ti perzihej dicka ne stomak. Nje frike dhe ndenje neverie kishte per te. Cdo dite shikonte nga nje ndryshim te ri. Ndihej sikur ai po largohej cdo dite e me shume e vete ajo deshironte ta mbyllte me kaq.

Ora 7 e mengjesit, nje ajer i fresket kishte mbeshtjelle qytetin. Mbreme naten vone kishte rene nje  rrebesh shiu. Tretuaret ishin akoma te lagura, ne xhamin e dritares kishte akoma pikeza te vogla shiu e rete e zeza qendronin akoma ne qiell duke penguar diellin qe te rrezatonte. Edhe koha kishte ndryshuar.Kembet i ishin bere bore te ftohta edhe duar gjithashtu. Veshi nje triko te holle, nje pale corape te gjata dhe mori qe te pinte nje gote caj te ngrohte. Rutina e saj nuk ndryshonte asnjehere. Libra, fb, muzik, housework, dush, gjum kur do mbaronte e gjitha kjo?

Mbasditja erdhi me nje diell te ngrohte. E beri diten me te ngrohte e me te bukur. I pelqenin keto lloj koherash e vendosi qe te dilte. Nuk dinte nga te shkonte. U kujtua se kishte per blere nje dhurate per shoqen e saj me te ngushte pasi javen tjeter ajo kishte ditelindjen. U nis ne drejtim nga rruga tjeter. Ecte ngadale e nderkohe po mendonte dicka te pershtatshme per ti blere. Mendoi per ndonje ore, varse pastaj i dukishin gjera per femije. '' IT'S MY BEST FRIEND, NO WAY'' Si vinte gje ndermend kshuqe e la te shikonte se cfare kishte ne dycan.  Hyri brenda dhe pa qe nje vogelushe po cante me te madhe. Kerkonte mamane e saj, e nga ana ishte nje djale me shpine  qe perpiqej ti thoshte se ajo do te vije. Ajo qante shume derisa nuk mundi ta degjonte me dhe 

- bleji nje loder qe te pushoje!- tha krejt papritur

-Erisa?-u kthye ai ai nga ajo

'' Ne gjithe kete qytet nuk kishte ndonje vend tjeter se ku te shkonte''

- Po ti cfare ben ketu?
-Vend i pershtatshem per femije

- Ne dycan?

-Po, ka lodra. Po ti cfare ben ketu njehere?

-Per nje dhurate,- e nisi te veshtronte rreth e rrothull dycanit

Pau nje pale kepuce ne ngjyre bezhe me nje fjongo te vogel ne mes, fiks per te mendoi. U  kthye mrapa e pa se si lozte me nje femije. E sado qe kishte ndryshuar,brenda vetes ishte perseri  JUL. 
Mori kepucet e shkoi ti paguente, edhe pse nuk donte qe te mos ikte kaq shpejt por jashte po erresohej e duhej te shkonte ne shtepi. Pa neper xhepat e pantallonave e skishte asgje. U kujtua qe i kishte lene parate  permbi komedine.

- OO jo kam harruar leket ne shtepiii

- He moj se ska gje se i paguaj une

- jo, ne asnje menyre, i marr ne ndonje dite tjeter
-Nuk e besoj se mund ti gjeni deri atehere,- tha shitesi i dycanit

- e shikon, do te rrish pa kepuce, palloshe

-pallosh je vet,- dhe e gjuajti lehte ne faqe

-duke qeshuar nga ajo qe beri-,po te shpetoj perseri,- i tha 

- acarues
-shtrig


U ndje pak ne siklet por skishte menyre tjeter kshuqe e la qe ti paguente

- por do ti ti jap

- kur te duash,-

- dhe faleminderit shume,- duke e pare ne sy ,- per kepucet 

I buzeqeshi leht ne fytyre.Dolen nga dycani e po me te njejten buzqeshje i tha se dukej te ikte. I zgjati doren e i than naten e mire njeri tjetrit.

Loving you it was my favorite mistake,- tha me vete e u largua per ne shtepi





You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 14, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Back To The SummerWhere stories live. Discover now