Şey biliyorum biraz geciktim tamam bir geciktim. Fakat belki başka okuyucularda olur, belki yorum yaparlar diye bekledim(!) ama dört kişiden başka yorum yapan olmuyor. Kitabın finali bile aklımda emin olun fakat okunmadığını sevilmediğini hissediyorum ve gerçekten üzüyor. Sonuçta ben buna emek veriyorum. Lütfen okuyun yorum yapın birkaç dakika sizi yormaz. Başkalarınada önerin. Lütfen çünkü ihtiyacımız var. Ve bölüm ithaflarına gelirsek son iki bölümün ithfı:
@eliffakssoy13
@Dark_Styless
@Melisa_Grier
@Azrais95
@denizturkel877
@premses7585
Okuyan herkese teşekkür ederim
Yorum ve vote.
Iyi okumalar
Selena
Bu yataklar neden bu kadar rahatsız edici bilmiyorum ama evimi özledim. Birazdan beni odaya alacaklardı. Uyanık olmayı özlemiştim.Gerçi etrafa bakıpta onun ela gözlerini, bana hep gülümseyen yüzünü göremeyince uyanık olmanın ne anlamı vardı. O yokken ben ayakta uyuyan biriydim.
Camın karşısından bana bakıp gülümseyen çocuklara ve şebeklik yapan Harry e gülümsedim.
Doktor odaya girince bakışlarımı ona yönelttim. Bir kaç test yaptı ve gayet iyi olduğumu ama psikolojik açıdan destek almam gereken bir kaç saçmalık geveledi.
******
H- ve sonra yere düştü. Herkes gülmeye başladı. Beni neşelendirmek için yine espiri yapıyordu(!). Vakit iyice geçerken doktor ziyaret saatinin bittiğini söyleyip Taylor dışında hepsini göndermişti. Taylor telefonunun ekranına bakıp benim yatmam gerektiğini ve birazdan geleceğini söylemişti.
Gözlerimi kapatmamla hasret kaldığım yüzünü karşımda görmem bir oldu ve hemen gözlerimi açtım. Acaba şuan ne yapıyordu? Mutlumuydu? Üzgünmüydü? Beni düşünüyormuydu? P-Perrie ve birkaç ay sonra doğacak ç-çocuğu ile huzurlumuydu? Benim duygularımla oynamak onu rahatlatmışmıydı?
Yeni farkettiğim göz yaşların yastığımı ıslatmıştı. Ben burda acıdan kıvranırken o hangi cehennemdeydi. O an kafama dank etti. Iç sesim deli gibi'Sen Onun Hiçbir Şeyi Değilsin'diye haykırdı. Daha fazla ağlamaya başladım. Yatakta doğrulup komidini üstündeki bardaktan biraz su içtim. Ve uyuyamayacağımı bilsemde geri yattım. Gözlerimi kapattım on dakika geçti on beş dakika geçti ve ben hala uyuyamamıştım. Sonra odamın kapısı açıldı. Muhtemelen Taylor gelmişti. Birkaç adım sesinden sonra o tanıdık kokuyu aldım. O gelmişti. Hiç kıpırdamadım. Yatağın yanına sandalyeyi çekip oturdu muhtemelen.
Z- Meleğim özür dilerim her şey için. Böyle olmasını istemezdim. Hiçbir şey göründüğü gibi değil. Sana bunları zamanı geldiğinde anlatacağım.
Elleri yüzümü ve saçlarımı okşuyordu. O bu kadar yakınımdayken ona dokunamamak o kadar zordu ki.
Z- Seni hep sevdim her zaman da seveceğim. Ve bu kalbim ben ölene kadar hep senin için çarpacak. Seni seviyorum.
Anlıma bir öpücük bırakıp kalktı. Ve kapı kapandı.
Beni gerçekten seviyor muydu? Bana açıklayamayacağı ne olabilirdi?
Belki de kendini kandırıyordu. Vicdanını rahatlatmak için. Çektiği vicdan azabını azaltmak için bile beni kullanıyordu. O işte öyle biriydi.
*******
- Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
S- Bunları cevaplamak zorundamıyım. Hem ben gayet iyiyim tamammı sadece.... Sadece
- Sadece ne? Selena Hanım bunun cevabını kendinize vermeniz için size yardımcı oluyorum.
S- Beni bu duruma o sokuyor ve siz mi toparlıycaksını? Güldürmeyin lütfen. Onun bir hayatı var banada sadece o düzeni yıkmamak düşer. Yani ben kendi kendimede iyileşebilirim.
Elimle kafamı gösterip:
- Sizin göreviniz burayı iyileştirmek.
Elimle kalbimi gösterdim:
- Buradaki acıyı iyileştirmekte bana düşer. Bu acıyı anlamak için önce o acıyı çekmek gerekir. O yüzden insanlarda bir hastalıktır bu; bilmeden fikir yürütmek. Size iyi günler.
Çantamı alıp dışarı çıktım. Artık ben ve kalbimin kırıkları vardık. Başka kimse yoktu.
Umarım beğenmişsinizdir. Lütfen tavsiye edin. Ve mutlaka yorum atın. En uzun bölümü attım. Emeğe saygı:
¤ vote ve yorum ¤
