Jij die me ogen opende (af).

*3*

Op school aangekomen loop ik samen met Karima naar de directeur, hij verwelkomt mij op me eerste schooldag en geeft me gelijk me rooster
Wat blijkt dat ik in Karima's klas zit 

Karima: Eeeey wat gezellig meid!
Aicha: jaaa echt weet je hoe opgelucht ik ben!
Karima: dit gaat een toffe jaar worden, vertel ik je nu al!
Aicha: Ja echt leuk dat ik je heb leren kennen Karima, echt het druk is gewoon een stuk minder
Karima: Ewa geen probleem meid, t'is visa versa

We zijn een beetje aan de vroege kant dus Karima besluit om ff naar buiten te gaan, t'is gelukkig niet koud dus ik stem toe
We gaan zitten op een klein bankje en dan trekt Karima ineens aan me arm

Karima: kijk kijk zie je die jongen daar?
Ze wijst naar een groepje jongens die een eind verderop staan
Aicha: jaaaa en?
Karima: nou die jongen die staat, dat is Faris. Hij is zoooo mooi
Aicha: haha heb jij al niet iemand in je leven?
Karima: Jawel maar kijken mag toch haha
Aicha: haha gekkerd.
Karima: maar ff serieus, hij is de grootste player van de school. Maar wat verwacht je anders van een mooie jongen
Aicha: Jaa das jammer, hij is mooi dat zeker maar het player gedoe maakt hem een stuk minder aantrekkelijk voor mij
Karima: Jij valt natuurlijk op die goedheilig mannetjes haha

Waar sloeg dat nou weer op? dacht ik  Omdat ik hijaab draag en niet met jongens rondloop maakt mij toch niet gelijk heilig ofzo?
Ik liet het maar zo zitten, wou op me eerste dag gelijk geen ruzie maken.

Aicha: whatever Karima, kom het is al bijna tijd
Karima: wacht laat me ff van me uitzicht genieten 
Aicha: haha je bent niet 100% maar kom op joh, je kan strax in de pauze wel van hem genieten
Karima: jaja mama ik kom al
Aicha: haha aansteller...

In de pauze loop ik samen met Karima naar buiten waar ze naar een groepje dames gaat. Ze stelt me aan hun voor
Opzich aardige meisjes, niet echt de types waar ik mee zou omgaan maar jah. Ik moet vooral niet klagen. Sommige mensen die hier nieuw zijn, zitten alleen en bang en ik zit hier al met een groepje.
Opeens wijst Karima weer naar die groepje jongens van eerst. Pfff ze weet ook niet van ophouden. Ze stelt dus ook voor om express langs hun te gaan lopen. Ik zag het niet zitten maar jah ik liep maar met hun mee.
Ik kon het niet laten en keek de jongen aan die Karima bedoelde. Faris was het volgens mij...
Wat was hij moooooooooi!!! Alles aan hem was gewoon perfect! Ik betrapte mezelf op telang staren dus keek gelijk weg. sshit hij zag me ook...
Opeens komt 1 van z'n vrienden naar ons toe en stelt zich aan mij voor als Mohammed. Karima kent hem blijkbaar want ze begon ineens spontaan tegen hem te praten. Toen keerde hij zich naar mij en vroeg naar mijn naam
Karima was me al voor en zei dat ik Aicha heet en dat hij beter z'n handen thuis moet houden. Haha die gekkerd. Maar ik kon ook wel voormezelf praten..ach jah laat ook maar zitten. Hij liep weer terug naar z'n groepje en wij liepen ook door. En ik weet niet of het aan mij lag maar die jongen Faris bleef me de hele tijd aanstaren. Ik werd er verlegen van wejooo 

[Na school]
Karima had met haar vriendje afgesproken om na school te gaan drinken dus ik pakte de bus alleen. Ik weet de weg gelukkig wel terug.
Opeens zie ik een jongen lopen die veel op die Faris lijkt. Dus ik blijf hem aankijken en tot schrik kijkt hij terug en geeft me een glimlach dat me doet smelten. Oeff wat doe je me toch aan? Snel kijk ik naar beneden. Echt voorschut! Ik pak gelijk me portemonee maar zodat het minder opvalt. Uit het niets springt een gozer voor me en pakt me portemonee af
Van de schrik blijf ik stokstijf stil staan en zie die Faris ineens achter hem aanrennen. Ya Rabbi laat het goedkomen!
Yesss hij heeft hem te pakken, maar dan zie ik hem die gozer tegen de muur slaan en uiteindelijk laat hij hem los.
Ik zit nog steeds te trillen op me benen van wat er net allemaal is gebeurd. Ineens vraagt hij mij of het gaat en of ik niet gewond ben. Ik antwoorde van niet. Daarna volgde een leuk gesprek maar had altijd in me achterhoofd PLAYER!!!
Ik liet hem dus ook niet mij de stad rondleiden, wat denk hij wel dat ik daar zomaar mee in ga stemmen ofzo tazzz.
Hij heeft het te hoog in z'n bol zitten maar goed. Hij bleef beleefd dus ik ook. Maar Allah wat is hij mooi! En hij klonk echt oprecht. Jammer dat je een player bent anders mocht je wel langskomen bij me ouders met een pot suiker. Om die gedachte moest ik lachen. Op weg naar huis (nou wat je een huis noemt, de helft moet nog ingericht worden maar goed)voelde ik me goed ondanks dat ik beroofd werd maar Allah heeft een beschermengel naar me gestuurd. Ik weet niet waarom hij steeds in me hoofd blijft rondspoken maar ik moet hem vergeten voor me eigen bestwil.