BAŞLANGIÇ Z #zombiserisi

0.2 "Kaçış ?"

Ve gecenin karanlığına ilk adımımı attım...

Daha birkaç saat önce cıvıl cıvıl olan sokaklar nasıl bu kadar değişebilmişti. İnsanlar neredeydi? Önümü zar zor görebiliyordum. Yaklaşık kırk metre ötede yanan bir araba bana ışık oluyordu sadece. Derin birkaç nefes daha aldım ve silahımı yüz hizama getirdim. Küçükken yaptığım atış denemelerinin yararları olurdu umarım. İniltiler uzaktan geliyordu. Garaj on metre sağımda olmalı diye düşündüm. Uzaklardan bir patlama sesi kulaklarımı doldurdu. Bu ses hareketlenmeye neden olmuştu. Çok yakından gelen sürünme sesleri duyuyordum. Yönümü sonunda bulabildiğimi düşünerek sağa döndüm. Burası daha aydınlık sayılsada birçok nesneyi gözüm seçmiyordu. Sesleri ayırt edemiyordum, yakınımdan gelen yoğun ceset kokusu başımı döndürmüştü. Bir kaç adım attımda önümdeki basamağı görmeyip tökezledim. Toprak yumuşaktı. Sokağın başındaki lamba cızırtılardan sonra çalıştığında sokak aydınlandı ve ben çığlık atmamak için yanaklarımı ısırdım. Burası bir korku filmi görüntüsünden farksızdı. Cesetler heryerdeydi. Kafamı arkaya çevirdiğimde küçük bir zombi grubu beni fark etmişti bile. Kaçacakken ayağımın toprağa değil bir ölünün kopan koluna bastığını görünce daha da korktum. 'Sessizce arabaya ulaş' kuralı az önce bana doğru koşan zombiye bir el ateş etmemle bozulmuştu. Sağ şakağından vurduğum zombi yere düşerken yaptığım büyük hatanın farkına vardım. Sokaktaki tüm zombiler beni farketmişti !

O an vücudum ne kadar adrenalin pompalıyordu bilmiyorum. Anında etrafı taradım. Garajın etrafında olan zombileri gördüğümde paniğim iyice artmıştı. Çitin hemen yanında amcamın arabasına gözüm takıldığında oraya doğru koşmaya başladım. Amcamın arabası açık olmalıydı, umarım öyle olurdu. Her yanımdan gelen zombiler işi ne kadar zorlasalarda birkaçını atlatmayı başarmıştım. Arabaya yaklaşık yirmi beş metre kalmışken bana yaklaşan zombilere beceriksizce dört el ateş ettim. Arabaya sadece on beş metre kaldığında arabanın diğer tarafından arabaya doğru koşan bir silüet görmemle daha çok korkmuştum. Muhtemelen o bir zombiydi ve ondan önce arabaya varmalıydım. Nefesim tükenirken ve sokaktaki tüm zombiler bana doğru gelirken arabaya elimi attım. Arabanın anahtarını bu kapının üzerinde görünce anahtarı hızla çektim ve aldım. Bu zombilerin yanıma gelmesine yetmişti. Kapıyı sertçe çekerek açarken karşı kapıda açıldı. Bir elin tişörtümü çekmesine rağmen kendimi kurtarabildim. O an herşey bir saniyede gerçekleşti yine. Kapıyı hızla kapattım ve silahı anında karşımdaki şeye doğrulttum. Zombilerin bedenleri arabaya çarparken karşımdakinin benim yaşlarımda bir oğlan olduğunu gördüm. Silahı indirdim ve o anki aşırı korkumla bağırdım

"Ölmemizi mi bekliyorsun ? Arabayı sürsene !" Elimdeki anahtarları çocuğun eline tutuşturdum ve kafamı zombilere bakmamaya zorladım. Zombilerin arabayı delicesine yumruklama sesleri hiç hoş değildi ayrıca. Bir an önce çıkmazsak sonumuz aynıydı bu çocukla (!) Bir çığlık duyulduğunda zombilerin birkaçı arabadan uzaklaşmıştı. Ben ismini bilmediğim oğlana bakarken o da arabayı çalıştırmak için uğraşıyordu. Anahtarı bir türlü yerleştiremiyordu, hadi ama ! Elinden anahtarı çekip aldım ve deliğe yerleştirip çevirdim. Araba çalıştığında arkadan bir camdan çatlak sesi gelmişti. Kafamı çevirip bir zombiyle göz göze gelmemizle yanımdaki oğlanın gaza basması bir olmuştu. Zombilerin önümüze geçenleri ezip diğerlerini arkamızda bırakırken derin bir nefes verdim. Yanımdaki çocuk araba kullanmayı bilmeseydi ölmüştük muhtemelen. Evimizin sokağından çıkarken sonunda tekrardan konuşabilmiştim "Merkezde çok fazla olmalılar" dedim kabusa benzemiş sokaklara bakarken. "Oraya gitmiyorum zaten" Onunda sesi benim gibi endişeliydi. Endişeli olmalıydı da. Siz zombilerle dolu bir şehirden kaçmaya çalışırken sakin olabilir miydiniz ? Elimi saçlarımdan geçirdim ve etrafıma bakındım. "Bak ben bir yol biliyorum" dediğimde ise hemen cevap verdi "Şuan geri dönecek durumda değiliz" Yanımızdaki zombiler bize doğru yönelirken onları atlatmayı başarıyorduk. Şuana kadar gördüğüm canlı insan sayısı onu geçmemişti ve onlarında peşinden de bir zombi sürüsü geliyordu. Yaklaşık bir kaç dakika ilerledikten sonra aniden durduk. Yanımdaki çocuğun sessizce küfür ettiğini duyunca önüme baktım ve kan izleri arasında önümdeki manzarayı gördüm. Gideceğimiz yolda yaklaşık yirmiden fazla araba kaza yapmış halde duruyordu ve tüm yol kapanmıştı. Ve yaya olarak arabadan indiğimiz anda ne olacaktı, saniyesinde ölecektik. Peki, o zaman ne yapacaktık ?