içimde oluşan hissizlikle karşımdaki barana bakıyodum bu olanlardan sonra Nasıl olurduda gelmişti burdaydı içinde bulunduğum şaşkınlıkla donup kalmıştım sadece ağzımdan "s-sen" diyebilmiştim üst kattan çağrı iniyordu ve ağzından küçük bir küfür savurup yanıma geldi çağrı ve baranın arasında gözlerimi gezdirip Baran'ın üstüne atılıp itekledim " bunların hepsi sizin suçunuz ,sizin yüzünüzden bu manyak herifleyim, ben size güvenmiştim , hepiniz pisliksiniz " her söylediğim kelimede 1 kere itekliyordum tam bir şey daha diyecektimki çağrı kollarımdan tutup " sesini kesmezsen ve rahat durmazsan sana akşam yapacaklarımdan korkmalısın bücür" çağrının keskin sesi korkudan durmamı sağlamıştı. beni içeri sokup salondaki koltuğa fırlattı sadece öfkeli gözlerle barana ve çağrıya bakıyordum Baran karşıma oturup " melek bak ben Nasıl anlatıcağımı bilmiyorum ama b-" lafını kesip"ama ne Baran ama ne" "melek lütfen bi dinle hiçbirşeyden haberin yok " dolan gözlerimle Baran'a bakıyordum "bak melek biz Eceyle seni çok seviyoruz çağrının seni alıp götürmesi için o gün bara gittik evet sana bir oyun oynadık ama sadece seni üzülmenden korktuğumuz için yaptık " " ne üzülmesi Baran ben zaten her geçen gün kahroluyorum babam dediğim Adam pisliğin teki çıktı benim şimdi ise sadece tek sığınacağım kişi kaldı oda a-an-annem" diyebildim ağlayarak Baran yanıma gelip ellerimden tutup eskiden olduğu gibi o şefkatini gösterdi bu sırada sinirden gözleri alev topu gibi olmuş çağrıya baktım baran çağrıya bakıp " artık gerçekleri söylemeliyiz çağrı" Dedi. çağrı " gerçekleri öğrenecekse benden duysun " Dedi baran 'ı yanına çağırıp bişeyler dedi ve Baran gitti.çağrı yanıma gelip önümdeki sehpaya oturdu " bana bak bücürük" Dedi gözlerimi onun o eşsiz gözlerine kenetledim ardından çağrı yine konuşmaya başladı " senin ailem dediğin kişiler senin gerçek ailen değil melek " duyduklarıma inanamayıp " hayır böyle bişey olamaz " dedim " benim ve senin ailen düşmanlardı melek senin baban benim babamı öldürdü ve sebebi neydi biliyomusun para senin baban pisliğin tekiydi babam öldükten sonra amcam anneni öldürdü geriye sen ve baban kalmıştınız baban seni zerre kadar umursamadan kaçıp gitmiş ve seni ailem dediğin kişilere teyzenlere verdi yıllarca anne baba dediğin kişiler teyzen ve eniştendi " duyduğum herbişey yüzüme vurunca tek yapabildiğim şey hıçkıra hıçkıra ağlamak olmuştu ve şuan tek sığınağım olan çağrıya sımsıkı sarılıp daha şiddetli ağlamaya başladım.
Çağrının ağzından
İşte küçüğüm kollarımın arasındaydı o ağlarken canımdan can gidiyordu ama farkında değildi belki ilk zamanlarda gözümde sadece intikam için kullanacağım bi oyuncak olsada şimdi benim bile önüne geçemediğim hissimdi .
Ağlamaktan gözlerimde bir damla bile yaş kalmamıştı ne kadar süredir çağrıya sarılıp ağlamış vaziyetteydim ama onun kollarının arasında olmak iyi hissettirmişti kendimi geri çekip çağrının kusursuz yüzüne bakıp hışımla ayağı kalkıp " ben gitmek istiyorum artık" diyip yüksek tonla söyledim çağrı gözlerini kısıp " hiçbir yere gitmiyorsun " Dedi kaşlarımı çatıp " benden ne istiyorsun çağrı özsomar bırak artık beni" diye bağırdım az önce kollarında ağlayıp şimdide deliler gibi bağırıyordum aklımı kaçırmıştım artık " kahretsin melek Korkmaz gitmeni istemiyorum çünkü kaybetmekten korktuğumsun çünkü sen benim zaafımsın melek korkmaz " dediği şeyler beynime zonk ederken ağzımı tuttu ve " sakın hiçbişey söyleme" Dedi ve birden dudaklarını dudağıma bastırdı onu itekliyordum ama bir tık bile oynamıyodu en sonunda bütün gücümle itip yanağına bir tokat attım ve karşımdaki İlahi meleğime baktım ben psikopatıma aşık olmuştum çağrıya yaklaşıp bu sefer ben onu öpmeye başladım ellerini belime yerleştirip dudaklarımı yercesine öpmeye başladı.
...
Aşk kokusu mu ne var sanki yaw sjsjs ve nefret yine aşkın önüne geçemedi ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopatım
Roman pour Adolescents- Hani demiştin ya bişeye ihtiyacın olursa söyle diye benim sana ihtiyacım var.
