Verliefd op mijn beste vriend! Hoe nu verder..?

Chapter 4

*Maandagochtend*

sjokkend loop ik de school binnen. Ik ben echt helemaal kapot van dit weekend. Ik heb volgens mij wallen van hier tot Tokio. Tim ging gisteravond pas laat naar huis, wat natuurlijk helemaal niet zo heel erg was. Maar toch, ik was wel aardig moe en dat ben ik nog steeds.

Ik loop richting mijn kluisje waar Laura grijnzend op mij staat te wachten. Hoe kan zij zo vrolijk zijn?! Het is maandag ochtend! "Goedemorgen Irene, goed geslapen?" Ik stuur een kwaadaardige blik haar kant op. Laura ziet het en begint te lachen. Zonder er aandacht aan te besteden maak ik mijn kluis open en prop ik mijn jas erin. Ik pak er boeken uit die ik nodig heb waarna ik mijn kluis sluit en er tegenaan leun. "Kunnen ze school op maandag niet gewoon om 10 uur laten beginnen? Misschien dat we er dan niet zo brak uit zouden zien." "Daar ben ik het nou helemaal mee eens," zucht Laura.

De bel gaat. Met een verveelt gezicht kijk ik Laura aan. "Wat heb jij nu?" Vraag ik. "Wiskunde." Laura trekt een vries gezicht wanneer ze het zegt. "Ha, altijd beter dan aan blokuur Duits." Ik ga weer rechtop staan maar word al gauw terug geduwd tegen de kluisjes door bruggers die langs mij heen rennen. "Au, kunnen ze die bruggers niet een eigen locatie geven of zo? Dan kunnen ze tenminste niet tegen mij aan rennen!" Laura lacht. "Zo erg zijn ze niet. Maar ik moet gaan anders wordt meneer Temminck zometeen nog boos op mij." Laura loopt weg waarna ik weer overeind kom en naar mijn lokaal begin te lopen.

Ik loop het lokaal binnen naar mijn plek en zie dat Femke er nog niet is. Altijd komt ze net voor de tweede bel binnen. Ik plof neer op mijn stoel en gooi mijn tas op tafel waarna ik er met mijn hoofd op ga liggen. "GOEIEMORGEN!!" Aargh, ik had zo gehoopt dat hij een keer niks zou zeggen. Langzaam kijk ik met een boze blik naar hem op. Svenno kijkt met een grijns mij aan. Ja, de naam zegt het al. Svenno. Wie noemt zijn kind nou Svenno?! Maar laat ik even iets vertellen over Svenno. Hij is A L T I J D vrolijk. Zelfs op maandagochtend half 9. En het ergste dan nog. Hij kijkt altijd uit naar dit moment om mijn gewoon kei hard uit te lachen dat ik er bijna elke maandag wel brak bij zit. Ik geef een sarcastisch glimlach en laat mijn hoofd weer op mijn tas vallen. Ik hoor Svenno lachen maar gelukkig zegt hij niks meer. Mooi, daar ook weer van af. "Gutenmorgen Leute! Vandaag gaan we het hebben over het onregelmatige werkwoord. Na die uitleg gaan jullie wat opdrachten maken en doen we nog een kijk-opdracht. Het tweede uur gaan we de film 'Groupies bleiben nicht zum frühstück' afkijken. Dus pak allemaal jullie boeken erbij en sla het boek open op bladzijde 67." Ik pak mijn boek en sla hem open op de goede bladzijde. Op dat moment komt Femke gehaast binnen lopen. "Femke! Waarom ben jij zo laat?" Vraagt de lerares. Je ziet Femke gewoon denken naar een smoes. "Mijn kat had gekotst in huis wat ik moest opruimen waardoor ik al later was en daarna was ook nog is mijn band lek waardoor ik naar school moest lopen." "Leuk geprobeerd. Ga maar een te-laat briefje halen." Femke's schouders zaken naar beneden waarna ze het lokaal uit sjokt. "Goed jongens we gaan verder. De onregelmatige werkwoorden noem je in het Duits -..." Vanaf daar hoor ik het al niet meer want ben al met mijn hoofd op de tafel in slaap gevallen.

"Mevrouw Nijland! Dit is onacceptabel in mijn klaslokaal! Ga maar naar de directeur! Als mijn les je toch niks boeit kan je maar beter wegwezen!" Zegt mevrouw Beuzekom wijzend met naar de deur. Haar hele gezicht is rood. "Mevrouw, uw gezicht is een beetje rood. Misschien moet u zich een beetje ontspannen," zeg ik terwijl ik langzaam met mijn hoofd omhoog kom. Alle ogen zijn op mij gevestigd en bij sommige mensen staan hun mond open. "ERUIT!!" Roept mijn lerares en haar hoofd is nog roder. Ze komt met zware passen mijn kan op gemarcheerd. Ze trekt mijn tas onder mijn armen vandaan en gooit mijn tas door de hele klas richting de deur. Ik hoor een glas kapot springen. Mijn mond gaat open. Ik hoop voor die vrouw dat dat niet was dat ik denk dat dat was. Snel trek ik een sprintje naar mijn tas toe en begin te graaien in mijn tas. "Au!" Snel trek ik mijn hand terug die helemaal onder het bloed zit en een paar glasscherven. Het is dus toch gebeurt. Mijn potje Lady Million is kapot door mijn hele tas. Ik sta boos op en kijk de lerares aan. Ze kijkt even  geschokt naar mijn bebloede hand maar herstelt zich snel. "Krijg je ervan als je slaapt in mijn les! Eruit! Voor de derde keer!" Met mijn andere hand pak ik mijn tas op en gooi de deur open die ik ook weer met een klap dicht gooi.

Meteen loop ik met een boos gezicht richting de kamer van de directeur. Onderweg krijg ik nog een rare blik van Cody, die mij trouwens probeert te stoppen, maar ik loop gewoon een rechte lijn vooruit. Ik klop drie keer op de deur van de directeur. Ik hoor een 'binnen' en loop het kantoor binnen. "Irene wa-.." Maar hij valt stil als hij naar mijn hand kijkt. Die trouwens nog steeds helemaal onder het bloed zit. "Wie heeft dit gedaan?" Ik loop door en ga in de stoel tegen over zijn bureau zitten. "Dat is een leuk verhaal," de directeur kijkt mij met een blik aan van meen-je-dit-serieus? Ik zucht en vertel verder. "Nou kijk, ik was in slaap gevallen bij de les van mevrouw Beuzekom. En dat vond ze niet zo leuk. Dus ze begon boos op mij te worden en liep helemaal rood aan. Dus ik zei gewoon van 'misschien moet u zich een beetje ontspannen. U bent een beetje rood.' Blijkbaar vond ze dat niet zo leuk," ik zie een klein glimlachje bij de directeur tevoorschijn komen maar die veranderd als snel weer naar serieus. "Maar toen pakte ze dus mijn tas en gooide hem door het hele lokaal heen. En ja, toen mijn tas de grond raakte brak mijn parfumflesje, die overigens heel duur was, en ja nu zit mijn tas helemaal onder de glasscherven. Zodoende heb ik ook bloed aan mijn hand door de glasscherven." Het is even stil. "Leraren mogen helemaal niet aan de spullen van leerlingen komen. Ik vind het onacceptabel van jou dat je lag te slapen maar ook van mevrouw Beuzekom dat ze aan jou spullen kwam en niet gewoon kalm bleef. Ik zal nog een hartig woordje met haar spreken. Voor nu mag je bij je volgende les gewoon weer aanschuiven. Je komt er mee weg met een waarschuwing. En ga nu je hand maar schoonmaken voordat je mensen afschrikt." Dat laatste zeg hij met een grijns waarna ik opsta en knik. "Dank u wel meneer. En zal ik doen." Waarna ik zijn kantoor uitloop richting de wc's om mijn hand schoon te gaan maken.