Verliefd op mijn beste vriend! Hoe nu verder..?

Chapter 3

De wedstrijd is uiteindelijk 2-0 geworden. Inge had na mij ook nog gescoord. Met een prachtige voorzet van mij niet te vergeten. Die moet zeker eventjes genoemd worden.

We zitten nu gezellig met z'n alle de derde helft te vieren in de kantine. Ik heb Tim al een paar keer een berichtje gestuurd maar hij reageert niet. Hij zal vast nog slapen, terwijl het 17:00 is!

Ja, je leest het goed. Het is 17:00. Dat betekend dat ik hier al aardig lang ben.  En ik heb al aardig wat rosé bier op. Ja weer iets nieuws. Rosé bier, dat is lekker! Niemand drink bij ons trouwens wijn op de voetbal. Altijd bier of rosé bier.

"Kom op Irene, nog eentje!" Danique slaat haar arm om mij heen. Je kan merken dat ze al meer dan mij op heb. "Nee sorry Daan. Ik moet echt thuis gaan kijken." Ik haal Danique haar arm van mij af waarna ik iedereen gedag zeg en Inge mee de kantine uit trek. Uit het rek vol met tassen haal ik de mijne eruit. Nummer 13. Noem me maar gek. Is het ongeluksgetal maar ja, 13 is mijn geluksgetal en ook mijn rugnummer.

Ik gooi mijn tas in de kofferbak en neem plaats op de passagiers stoel. "Dat was nog is een leuk wedstrijdje," zegt Inge wanneer ze de auto start. "Wat je zegt. Waren ook twee zeer mooie goals," zeg ik grijnzend tegen Inge. "Dat sowieso! Trouwens wanneer ga jij eigenlijk aan je autorijbewijs beginnen?" "Ik heb dus echt geen idee! Ik heb er op dit moment ook gewoon totaal geen tijd voor." "En hoe komt dat dan?" Ik haal een hand door mijn haar. "Gewoon alles. School, eindexamen, Kim, Tim. Natuurlijk kan ik alles betalen door de erfenis. Daar zou ik tot mijn dertigste nog plezier van hebben. Maar op dit moment komt het gewoon moeilijk uit." "Oké, en wanneer denk je daar wel tijd voor te hebben?" Vraagt Inge terwijl ze snel naar mij grijzend kijkt waarna ze weer op de weg let. "Pff ... Ik echt dat dat sowieso pas na mijn examen is. En hé, ik heb altijd mijn scootertje om overal mee te komen." "Dat klopt." We komen aan bij mijn huis en Inge stopt de auto. "Zou ik je dinsdag ophalen voor de training of kom je zelf?" "Ik weet nog niet zeker of ik kom trainen dinsdag. Dus als ik kom dan ga ik met de scooter." "Oké, is goed. Misschien tot dinsdag dan." Ik maak de portier open en stap uit. Ik pak mijn voetbaltas uit de kofferbak. Ik zwaai nog een keer als ik naar de deur loop. Inge zwaait waarna ze weg rijd.

Ik duw tegen de deur maar hij gaat niet open. Hé, dat is gek. Meestal is de deur wel open en helemaal om 5 uur 's middags. Ik pak mijn sleutel en haal de deur van het slot. Ik loop naar binnen en zet mijn voetbaltas in het halletje. Ik doe de deur achter mij dicht. "Hallo!" Ik krijg alleen geen antwoord. Hé? Ik loop naar de keuken waar ik een briefje zie liggen

Ik ben bij Jeremy. Wacht maar niet op mij met eten -xxx- Kim

Oh ja, Kim heeft trouwens een vriendje. Echt een schatje. Ze hebben nu ongeveer 5 maanden of zo iets. Te schattig. Maar nu de tweede vraag. Waar is Tim? Hij zal toch niet naar huis zijn gegaan? Dat doet hij nooit namelijk. Als hij nog op bed ligt .. echt waar, dan gooi ik een kan water over hem heen. Ik loop de trap op en doe zachtjes de deur van mijn slaapkamer open. Als is nog donker. En ja hoor, daar ligt meneertje, nog steeds in dromenland. Glimlachend schud ik mijn hoofd. Dan gaan we maar is een kan water halen hé.

Ik loop weer naar beneden de keuken in. Ik pak een plastic kan uit het kastje. Ik vul hem met ijskoud water en om het nog wat af te maken gooi ik er ook nog wat ijsklontjes in. Een duivels lachje gaat door mijn hoofd. Tja, hij heeft het toch zelf veroorzaakt. Moet hij maar niet tot 5 uur tot bed liggen. Voorzichtig met de volle, en aardig zware kan loop ik de trap op. Stilletje loop ik mijn kamer in. Hij ligt er trouwens wel heel schattig bij. Zijn mond iets open en haar door de war. Maar ja, daar wordt maar is verandering in gebracht ... Ik giet de kan in een keer leeg over zijn hoofd. Als een soort van ninja schiet hij omhoog terwijl hij wilt om zich heen slaat. Hij kijkt mij aan. Als blikken konden doden was ik nu zeker dood geweest. Ik laat de kan uit mijn handen vallen en sprint de kamer uit. Ik spring zowat de trap af en ren de woonkamer in. Ik verschuil mezelf achter de bank en hoop dat Tim mij niet gezien heeft. Nog geen vijf seconden later hoor ik dat hij ook in de woonkamer staat. "Irene! Jij bent zo dood als ik je te pakken krijg!" Ik hoor zijn voetstappen steeds dichterbij komen. Shit, lekkere verstop plek Irene. Ik mijn hoofd geef ik mezelf een face-palm. "Gotja," hoor ik zachtjes boven mijn hoofd en ik kijk langzaam omhoog. Tim hangt over de bank heen en zijn natte haren druppelen op mijn hoofd. "Hay .." Snel sta ik op en begin te rennen naar de keuken. Door naar de bijkeuken en sprint de tuin in. Ik kijk een keer achterom en zie Tim achter mij aan komen.