Verliefd op mijn beste vriend! Hoe nu verder..?

Chapter 6

*Vrijdagochtend*
Sjokkend loop ik naar het lokaal van aardrijkskunde. Ik heb een repetitie en heb weer is niet geleerd. Ja mensen, Prison Break kijken is ook heel belangrijk hoor. Net iets belangrijker dan wat de verschillen zijn tussen een landschap van Oostenrijk en Nederland. Ik ga zitten op een stoel en er word meteen een toets blaadje voor mijn neus geschoven. Ik zet er mijn naam, vak, klas en datum op en wanneer iedereen zit worden de toetsen uitgedeeld en kunnen we beginnen. Ondertussen ligt er ook al een atlas voor mij neus. Dan beginnen we maar is met vraag 1: kijk naar de kaarten GB53 34A, 34B en 34D in de atlas. Welk van deze kaarten is een esdorp? Wat is dit?! Hoe moet ik nou weer weten wat een esdorp is?! Dit word sowieso een 1...

"En? Hoe ging die?" Vraagt Paris aan mij. "Bar en bar slecht!" "Oei, dat is niet best.." "Nope." Ik ga naast Femke zitten die tegenover Paris zit. "Wat zijn nou de plannen voor morgen?" Vraagt Femke aan mij. "Nou, ik heb Tim er half over gesproken en hij gaat ook met Daan, Koen, Cody en nog wat mensen maar hij deed heel vaag. Alleen maar van: ja, je vind elkaar super moeilijk daar en dit en dat. Kom op. Zo groot is het niet eens!" "Waar slaat dat nou weer op?! Tuurlijk vind je elkaar daar wel. Wilt hij jou niet zien of zo?" Vraagt Paris. Ik haal mijn schouders op. "Ik heb werkelijk geen idee. Maar ik vraag het hem vanmiddag nog wel. En anders zoekt hij het maar lekker uit."

Ik loop de school uit richting mijn fiets en ondertussen toets ik het nummer in van Tim. Ik wil toch graag een beetje duidelijkheid over morgen want vanavond heb ik geen tijd want dan ga ik ook al naar Appelpop met Anne. Ik pak mijn fiets en fiets weg. Terwijl ik de bocht om ga het schoolplein af en de weg op, klik ik op het telefoonhorentje en houd ik mijn mobiel tegen mijn oor.

"Hey schoonheid, wat is er?" "Wat zijn nou de plannen voor morgen? Want ik snap er helemaal niks meer van." Ik hoor Tim zuchten. "Nou, ik ga met Cody, Koen, Daan en Dave met de trein daarheen." "Hoelaat?" "Weten we nog niet." Ik zucht en sla de bocht om naar rechts. "Oké, maar ik wil je wel graag zien! Ik zie je al zo weinig!" "Ja Ir, ik denk niet dat dat gaat lukken hoor. Je gaat er echt een uur over doen voordat je elkaar vind. Kan ik je nu al wedden." Hier kan ik me zo erg aan ergeren hé. "Waar slaat dat nou weer op? Wil je mijn niet zien of zo? Als dat het is moet je het gewoon zeggen." En alweer hoor ik hem zuchten. "Lieverd dat is het niet. Maar ik denk echt dat het gewoon niet lukt." "Nou ik denk van wel! Een beetje moeite, is dat zo veel gevraagd?" "Ja Irene, je weet dat ik gelijk heb, we vinden elkaar niet." "Nou dat weet ik niet, jezus Tim!" "Wat? Het is zo." "Nee." "Weet je, ik heb hier geen zin in. We appen morgen wel." En met dat hangt hij op. Ik kijk verbaasd naar mijn telefoon waardoor ik bijna tegen een stilstaande auto aanrij. Ik wijk uit en fiets de laatste straat uit naar mijn huis.

En waarom ik op de fiets ben, mijn scooter is kapot... Heel fijn dit! Hij is nu bij de maker en als het goed is mag ik hem morgen ochtend ophalen dus eventjes met fiets overleven kan ik wel.

Ik draai de voordeur van het slot en duw met mijn andere hand de deur open. Ik gooi mijn schooltas in de gang neer en trek mijn jas uit. Ik loop door naar de keuken waar ik mijn sleutels op de keukentafel gooi en maak daarna meteen de koelkast open voor wat eten. Eten, eten, eten, eten, wat zullen we eens eten? Mijn ogen gaan de hele koelkast af en blijven liggen op een pak poffertjes. Ja, dat is wel lekker. Ik doe er een paar op een bord en zet hem in de magnetron. Ik zet de tijd aan en klik hem aan. Ondertussen loop ik naar de kelder waar ik een fles zoete witte wijn pak. Ik heb wel een glaasje verdiend. Ik loop ermee naar de keuken en schenk een wijnglas half vol met wijn. Ik zet de wijn in de koelkast en hoor dat de magnetron klaar is. Ik haal de poffertjes eruit en pak wat poedersuiker. Ik gooi er lekker veel op waarna ik een vorkje pak. Ik zet het bord en glas op tafel en ga aan tafel zitten. Ha, hier heb ik nou zin in.

Ik eet mijn poffertjes op en kijk op mijn telefoon terwijl ik af en toe een slokje wijn neem. Ik heb geen berichten van Tim. Ook even totaal geen behoefte aan. Anne heeft mij wel een berichtje gestuurd.

Anne: Hey Ir, zal ik om half 7 bij jou zijn?

Ik antwoord dat het goed is en dat we daarna meteen door kunnen gaan naar het station. Vandaag moeten we met de trein maar morgen worden we gebracht. Wat een luxe toch hé.

*

"U bent aangekomen bij station Tiel." We staan op en lopen de trein uit. Wij zijn niet de enige die met het idee kwamen om met de trein te komen. Jezus, het is hier druk!
Ik zelf kom aardig vaak in Tiel dus weet natuurlijk de weg ook. Ik wil de hoek om lopen maar er staan overal hekken en worden een kant op gestuurd. Wat is dit dan? Dat wordt dus met de stoet meelopen en omlopen.

We lopen het festival terrein op. Het leuke aan dit festival, het is niet al te groot en ook nog is gratis entree! De muntjes zijn jammer genoeg wel ontiegelijk duur, maar ja het is niet anders. "Welk podium gaan we eerst?" Vraag ik aan Anne. Er zijn drie podiums. Één in een tent, een daar naast en nog een achter de kraampje. "Beter naar het podium naast de tent! Daar is Yellow Claw over 5 minuten." "Ik vind het allemaal prima." We beginnen te lopen en ik merk dat Anne niet heel spraakzaam is op dit moment omdat ze de hele tijd op haar telefoon zit. "Hallo, is het belangrijk?" Zeg ik terwijl ik voor haar ogen zwaai. "Jaa! Heel erg! Thomas appt mij net met dat hij hier ook is met een vriend!"

-------
Hey! Ik weet niet of jullie het al hebben gemerkt maar om de 2 weken update ik een nieuw hoofdstuk.

Waarom zo lang?

Nouuuu, ik ben zeer druk bezig met school en heb ook heel weinig tijd omdat ik net niet op zittenblijven sta... En 2 weken geeft mij net genoeg de tijd om een nieuw hoofdstuk af te hebben en soms zelfs al een klein stukje van het volgende hoofdstuk. Ik hoop dat jullie dat niet heel erg vind maar ja, ik wil ook graag mijn diploma halen😅😊

Ik vind het ook zo leuk dat na die 2 jaar ongeveer dat ik met dit boek begon er nog steeds mensen zijn die het lezen! Bedankt daarvoor! Xxx

Read, Vote & Comment

Xxx
Sennaaa