LOVES ME, LOVES ME NOT

3.BÖLÜM

Tanrım sakinim. 1 saat kadar masada oturup onun zırvalarına katlandım. Şimdi ise kanepede oturmuş dedikodularını dinliyorum. ''Ne harika değil mi? Hepimiz komşuyuz.'' Nasıl? Yani Harry'de mi burada oturuyor? Lily'ye anlamsızca bakarken ''Yani ben senin evinin tam karşısındayım, Louis benim evimin yanında Harry'de senin."

Cidden bu iş sıkıcılaşmaya başlıyor. ''Demek yan eve sen taşındın.'' Harry'nin her lafa atlama gibi bir hobisi mi var? Burada Lily ile konuşuyorum değil mi? ''Evet, ne kadar da kötü.'' Beni gıcık etmenin verdiği zaferle bilmişçe gülümserken, aynı anda da konuşmaya başladı. ''Neden ama huysuz kız?'' Ah birde soruyor! ''Çünkü senin gibi bir ukalanın yüzünü hergün görmek çok kötü olucak!'' yüzünü hergün görücem derken ciddiydim. Arabaların park edildiği yere giden her evde bir kapı var ve bu kapı bizim evin bahçe çıkışında. Yani hergün arabasına gitmek için benim evimin kapısını kullanıcak. Tanrııım!!

''Senin bu görmek istemediğin yüzü hergün görmek için can atan kaç tane kız var biliyor musun?'' Size bu çocuğun ukala olduğunu daha öncede söylemiştim ve halada söylüyorum.

''Bilmiyorum ve öğrenmekte istemiyorum!''

''Zaten istesende öğrenemezsin o kadar çok ki.''

Bu çocuk insanı her an çıldırtabilir. Örneğin ben çünkü onu bir kaşık suda boğmama çok az kaldı. Saat onbir'e yaklaşırken kalkmaya karar verdim. İlk günden yapışmak doğru olmaz ki öylede bir derdim yok.

''Ben müsadenizle evime gitmek istiyorum.''

''Saat daha çok erken ama.''

''Çok uykum geldi Lily. Başka zaman tekrardan görüşürüz.''

''Peki. O zaman gelde seni kapıya kadar götüriyim.''

Kapıya gelince herkesle vedalaştım. Son kez ''Görüşürüz.'' dedikten sonra kapıdan çıkıp derin bir nefes alıp verdim. Bu kadar tesadüf sadece filmlerde olur sanırdım. Ukala bir çocuk, aptal bir karşılaşma, kavgalar, tamam belki gerçek hayatta da böyle şeyler olabilir. Ama neden benim başıma geliyor? Evime girdikten sonra odama çıkıp üzerimi değiştirdim. Pijamamı giyip saçımı tepede topuz yaptıktan sonra aşağıdaki kanepelere kurulup televizyon izledim.

''Hahahahaaa bebeğğğiiiimmm.''

''Sakin olsana birileri uyanıcak.''

''Kimse duymaz.''

Dışarıdan gelen bu seslerle kanepede uyuya kaldığımı ve bu sesler üzerine uyandığımı fark ettim. Pencereye doğru gelip gizlice perdeyi kenardan açıp dışarıya baktım. Gecenin ikisinde ne ki bu şimdi? Yalnız belim fena tutulmuş, herneyse. Dışarıda Harry ve yanında bir kız vardı. Tek bir kapı olduğu için evine geçmek için ortak kapıyı kullanıyordu. Kız kucağında ordan oraya çarpa çarpa eve gitmeye çalışıyorlardı. Aman Tanrım! Her gece böyle mi olucaktı? Sinirle onları izlerken Harry beni gördü ve kızı kucağından indirdi.

''Hey Tess orada gizli saklı ne yapıyorsun?''

Evet Harry beni bu pasaklı halimle gördü. Tepedeki topuzu uyurken aşşağı düşmüş dağılmış ve pijamalı. Ah ne kadar da güzel öyle değil mi?