"We moeten zeker weten deze kant op!" Roep ik naar de andere en wijs op een grote deur aan de linker kant van de gang waar we al tien minuten in rond dwalen. De andere gangen hebben we nog langer in rondgedwaald dus dit is een behaalde prestatie. Dianne loopt een stukje naar me toe en beseft zich dan iets.
"Pearl je hebt echt geen idee waar we naartoe moeten he?" Vraagt Dianne geïrriteerd en zet haar handen in haar zij.
Vind.
Een.
Smoes.
"Waaaaaaat. Neeeeeeeeeee. Hoe kom je daar nou weer bij?" Roep ik naar ze zodat Liv die een plant op geheime ingangen inspecteert me ook kan horen. "DEZE PLANT ZIET ER VERDACHT UIT." Schreeuwt Liv onze richting uit en geeft de plant een tik maar hij is aan zijn standaard vast gelijmd. "Zei je bij de vorige 4 planten ookal." Zegt Dianne en rolt overdreven met haar ogen. Er komt uit het niets een bewaker aan rennen. Vragend kijken wij drieën naar de man die op adem moet komen. "U word verwacht in de troonzaal." Hijgt hij en leunt tegen een pilaar aan. "Ja.. Ehm, daar waten we naar opzoek." Zeg ik binnenmonds en bekijk het prachtige marmer op de grond. Dianne recht haar rug en zegt als toevoeging van mijn gemompel: "Het afgelopen uur." Zenuwachtig en beschaamd frummel ik aan de zoom van mijn shirt. Een hele ongemakkelijke lach verlaat mijn mond maar de man negeert het en gaat verder met praten.
"Volg mij." Zegt de wachter en loopt zonder op antwoord te wachten door. Ik loop maar achter hem aan. Liv en Dianne komen ook. We bewegen ons in de richting van de grootste deur die ik ooit heb gezien. Vier bewakers duwen met zijn alle de deur open. Ze zijn met veel maar alsnog opend de gigantisch deur met gouden gloed die overal opzit te langzaam voor woorde. De troonzaal deed me heel sterk denken aan het Yoshi Island kasteel wat ik vroeger nog op de DS speelde maar dan van goud en witte lakens op de grond en aan de muren. De hoofdprofeet zat met zijn vrouw op een troon aan het einde van de grote zaal.
"Pearl. Ik moet je spreken." Zegt hij en versterkt de greep op zijn armleuningen. Mijn hoofd buigt zich naar rechts en schenkt de man een vragende blik. "Ik heb u hiervoor nog nooit eerder ontmoet volgensmij." Even kijken de wachters bang naar de hoofdprofeet alsof ze het ergste verwachten. Blijkbaar is hij een tiran. Snel zet ik een kleine stap naar achteren om de afstand te vergroten. Zou die gouden beker pijn doen als hij op je hoofd valt?
Nog maar een stap.
"Inderdaad. Maar ik hoorde over je metgezel." Vertel hij en vouwt zijn handen nadenkend in elkaar. Hij bedoelt Liv. Niet mij. Ik ben weer eens niet belangrijk natuurlijk. Mijn deprimistische kant komt even op maar verdwijnt meteen weer bij één enkele gedachten. Liv achter laten bij een man waar gepanserde bewakers nog bang voor zijn. Nooit van mijn leven dat ik dat tere zieltje hier laat.
"Dat klopt. Dit is Liv. Profeet van de Light Dimension." Ik zeg het rustig en bijt na mijn woorden op mijn onderlip. "De nanny zal haar wel naar haar kamer brengen." Zegt hij en wijst naar de vrouw die bij de ingang van de zaal staat. Ze dribbelt naar Liv toe en wilt haar arm pakken maar ik hou haar tegen. "Eigenlijk hebben de Dreamers mij de opdracht gegeven Liv nog een tijdje in de gaten te houden sinds dit de derde profeet is van de Light dimension." Zeg ik lachend omdat ik zeker weet dat mijn geweldige meesterplan slaagt. "We slapen met zijn drieën in een hotel naar uw keuze." Liv geeft me een por en sist in mijn oor: "Pea-rl, wat doe je?~" Heeft ze het serieus nog niet door? "Je redden." Sis ik onopgemerkt terug naar haar. "Tuurlijk, jullie verblijven"Fairy Tail Hotel" verblijven." Zegt hij geërgerd. Hij beveelt een wachter het hotel te regelen en stuurt ons weg.
"PEARL WAT IN GODS NAAM DEED JE?!" Roept Liv uit terwijl ze drukke handgebaren maakt. We staan nu buiten. Een paar mensen kijken ons wel na in hun voorbijgang maar besteden niet veel aandacht aan ons. "Denk je echt dat ik je zomaar bij die tiran achterlaat?" Zeg ik en plooi mijn handen in mijn zij.
"Ze heeft wel een punt Liv." Zegt Dianne instemmend. "Hij leek niet de beste man." Liv kijk beschaamd en kwaad tegelijk naar de grond. Een gesmorde grom verlaat haar mond. Ik stel voor om naar het hotel te gaan sinds we nu alleen maar hier staan te kibbelen tegen elkaar.
7 sterren van de 10. Dit hotel is perfect voor mij. We lopen de lobby in en de receptioniste geeft ons meteen de kamersleutel zonder dat we een woord hoeven te zeggen. "Ze verwachten ons blijkbaar." Ik loop de trap op naar de uitgekozen kamer en Liv wordt helemaal gek.
"HOTELKAMERBEDDEN." Schreeuwt ze zodra we de kamer binnen komen en begint op een van de drie tweepersoons te springen. Ik zet mijn rugzak op het bed naast die van Liv die gekozen heeft om op de middelste te gaan springen. Nadat ze het bed overhoop heeft gehaalt rent ze naar een andere deur tegenover onze bedden. Blijkbaar is het een badkamer want ik hoor zacht een kraan stromen door Liv's geschreew heen. Ze rent de kamer weer in en gooit de verkleinde douchegels en shampoos in het rond. Een barst open op het tapijt en Dianne schiet erop af om hem open te rapen. "Misschien een idee om de spullen met rust te laten?" Zegt ze terwijl ze op haar hurken zit met haar handen onder de roze douchegel. Hoe kan er zoveel spul in zo'n klein flesje zitten? "Goed idee." Antwoord Liv en knikt. Ze ploft in kleermakerszit op het opgefrommelde dekbed en kijkt me afwachtend aan.
"Wat?" Vraag ik een beetje in de war.
"Wat is je meesterplan Pearl?"
