ALSEL DEĞİL HANTOL[ARA VERILDI]

huzur bulduğum..

1 hafta sonra ...

Karavanımdan çıkıp fotoğraf çekilmek için gelen hayranların yanına ilerledim.

Ben onların yanına gelmeden onlar benim yanıma gelmişlerdi zaten.Bir sürü selfie çekiliyor ve o arada elime tutuşturulan hediyelere bakıyordum.

Bir kaç kişi için imzada attıktan sonra Fatmagül (didem) ve Tolga'nın(ali) sahnesinin olacağı yere geldim.Geldiğimde Tolga ve Fatmagül gülüşüyorlardı.Bu benim sinirlerimi alt üst etmelerine yetmişti.Ben onları izlerken Hasan abide yanıma geldi.

"Hande,çay ister misin?"

"Imm,olur" dedim gülümseyerek ve Hasan abi banada bir bardak çay uzattı.Bende Tolga ve Fatmagülün yanına doğru yürüdüm.

"Selam!"

"Selam" dediler bir ağızdan

"Eee,nedir bu kadar komik olan söyleyinde daha demin ki gibi gülüşelim" dedim tek kaşımı kaldırarak

"Çocukluk anılarımızı anlatıyorduk."

"Ihmm,anladım"

*

"Hande senin pek keyfin yok gibi." dedi Fatmagül

"Yoo,gayet iyiyim"

"Bende şeyden etkilendin sandım"

"Neyden?"

"Hani Tolgayla ayrıldınız ya ondan.." Tolga boğazını temizler gibi yaptı.Benimde hemen gözlerim dolmuştu,hemen bakışlarımı yere çevirdim.

"Neyse..,ben gidiyim." dedim titrek sesimle ve yanlarından ayrıldım.

***

"Hande,hadi kızım ye yemeğini,soğudu bak."

"Yok..,aç değilim ben"

"Kızım hiç olmassa bir kaç lokma ye"

"Zorlama anne kardeşimi,aşk acısı çekiyor o." dedi Gamze gülümseyerek,bende masanın altından bacağını cimcikledim.

"Ahh!,napıyorsun Hande!" diyip bacağını ovuşturdu.Ona kötü bakışlarımı attım.O da cümlesine devam etti.

"Yalan mı?,aşk acısı çekmiyor musun?"

"Kes sesini Gamze!"

***

Sahildeki dalgalar yüzüme gibi kıyıya vururken son kez deniz havasını içime çektim.Berk'e Tolgayı sahile getirmesini söylemiştim.O da birazdan getirecekti.Tolga'nın bir sürü balon alıp HanTol yazdığı balonları uçurduğumuz bankta oturup onları bekliyordum.

Tolga ve Berk görüş alanıma girdiğinde denize son kez bakıp gözlerimi kapattım,daha sonrada Berk Tolgayı yanıma getirip gitti.

Tolgaya döndüm ve konuşmaya başladım.

"Tolga hani hatırladın mı ben bir ara sende kalmıştım...-

-Flashback-

"Tolga"

"Hıı?"

"Hani senin telefonun bende kalmıştı ya?"

"Evet?"

"Ben onu açıp karıştırdım ve Berkle mesajlarınıza baktım,sen bi kızdan hoşlandığını yazmışsın ve onun seni reddediceğinden korkup ona açılamıyormuşsun ben bu mesajları okudum diye içim rahat etmedi söyliyeyim dedim,çok kızdın mı?,ama ne desen haklısın yani istediğini söyleyebilirsin alınmam"

"Evet öyle bi şey var ama hoşlanıyor muyum?,bilmiyodum o yüzden açılamadım"

"E artık sevmiyomusun onu"

"Seviyorum tabi ki, ben kolay kolay vazgeçmem."

-Flashback son-

"O zaman kolay kolay vazgeçmeyeceğini söylemiştin.."

"...."

***

"Tolga,...hani sana gökyüzüm diyorum ya,işte bu 1 haftalık süreçte gokyüzüm yoktu...sen yoktun...insanlar gökyüzü olmayınca ne geceyi ne gündüzü yaşayamazlar değil mi,işte bende öyleyim,ne karanlıkta kalıyorum,ne gün ışığı görüyorum..sen benden vazgeçtin ama ben senden vazgeçmedim..,eğer kararından vazgeçersen söyle olur mu?.." dedim titrek sesimle ve banktan kalkıp tam uzaklaşacakken Tolga arkamdan gelip beni kendine döndürdü.

"Hande b-ben senden hiç vazgeçmedim..,vazgeçemedim..." diyerek huzur bulduğum o dudaklarını dudaklarımla buluşturdu..

***

Sınır: 28 vote 12 yorum