wat is echte liefde? (Sequel op; ik vertrek) - One Direction fanfictie

hoofdstuk 15

eenmaal aangekomen bij de hutjes keek ik mijn ogen uit. Of ik kan beter zeggen; hutten. Twee gigantische hutten stonden voor onze neuzen. Links van de linker hut zag ik tussen de palmbomen door het blauw van de zee. Als je goed rook en luisterde kon je merken dat de zee in de buurt was. Tussen de twee hutten door liep een pad recht het bos in. Overal om me heen zag ik verschillende fruit soorten in verschillende kleuren en maten. Ik keek om me heen naar de andere die net zo als ik verbijsterd waren. Louis was de eerste die uit zijn gedachte ontwaakte

"WHAT ARE WE WAITING FOR? THE LAST PERSON IN THE SEA, IS A SOFT-BOILED EGG!" 

met die woorden rende hij naar de rechtste hut, - met koffer en al -, en smeet de deur achter zich dicht. Verstrooid keek iedereen elkaar aan, en tegelijkertijd begon iedereen te lachen. Ik pakte mijn koffers op, en liep ook naar het rechter hutje. Liam en Loïs kwamen achter mij aan. Harry, Zayn, Kim en Niall liepen naar het andere hutje. Ik trok de deur van de hut open, en op precies hetzelfde moment kwam Louis naar buiten rennen. De pech was alleen dat hij te laat zag dat ik er stond. Met een grote snelheid rende hij tegen me aan, waardoor ik naar achter viel. Ik voelde mijn hoofd met een harde klap op een hard voorwerp belanden. Voor ongeveer 10 seconde werd het zwart voor mijn ogen. Ik voelde de tranen over mijn wangen rollen. 

"Omg, jade!!" 

ik hoor voetstappen, en stemmen steeds dichterbij komen. Heel langzaam komt mijn zicht weer terug. Ik zie Liam over me heen hangen, en achter hem zie ik 6 paar hoofden. Sommige met tranen, sommige verschrikt. Louis bukt ook bij me neer. Hij wrijft met zijn hand over mijn hoofd. 

"auch" kreun ik. Ik heb het idee dat mijn hoofd elk moment uit elkaar kan spatten. 

"Jade, can you stand up?" Liam kijkt me aan. Ik strek mijn hand uit, en Liam pakt hem aan. Heel voorzichtig tilt hij me overeind. Ik wankel even, maar blijf rechtopstaan. Een zucht verlaat mijn mond. Voorzichtig wiebel ik mijn hoofd heen en weer om te voelen of alles nog werkt. Gelukkig doet alles nog. Ik voel aan mijn achterhoofd, en voel een grote bult. Ik kijk naar mijn hand maar zie gelukkig geen bloed zitten. Ik kijk om me heen en zie nogsteeds de rest om me heen staan.

"I'm fine guys, you can go now" Ik knik even in mezelf, en loop dan richting de hut. Mijn hoofd bonkt als een gek, maar ik negeer het, en grijp in mijn koffer naar mijn bikini. Ik hoor voetstappen achter me. Zodra ze stoppen hoor ik een klein kuchje. Ik draai me om en zie Louis in de deuropening staan. 

"Jade..." Start hij. "I'm so sorry for what happened out there..." ik zie de schuld in zijn ogen. Ik loop naar hem toe en sla m'n armen om zijn nek heen. "Louis, you couldn't  help it! I'm okay" Ik laat hem los en kijk hem aan. Een glimlach verschijnt rond zijn mond. "Now go! swimming. I only have to put my bikini on. Then I'm comming okay?"  hij knikt, en zet het op een lopen naar de rest die ook al zijn zwembroek of bikini aan heeft gedaan. Ze zwaaien even, en rennen vervolgens richting de zee. De enige die zich ook nog moet omkleden is Kim. Ze komt mijn richting oplopen. Ik zwaai met een glimlach.

"Hi Kim!"

"Hi Jade!" Antwoord ze. "Can I talk to you for a second?" Ik knik, en wijs haar naar binnen. Ze loopt voorbij me, en gaat op een van de bedden zitten. Ik ga naast haar zitten; "Talk"

"Well, I.. er... I think I still love Harry..." Antwoordt ze.

Ik begin te lachen, "Just as I thought. Well Kim, Harry likes you too. So go for it again." 

"But how do you... -" "Just go for it" Kap ik haar af. 

Even kijkt ze me twijfelend aan. Maar dan verschijnt er langzaam een glimlach op haar gezicht. Ze geeft me een knuffel, en staat op. Ik kijk haar glimlachend aan, als er ineens allemaal vlekken voor mijn ogen beginnen te komen. Ik voel mijn hoofd bonken, en alles om me heen begint te draaien. Mijn zich vervaagd langzaam, en mijn hoofd begint steeds harder te bonken. 

"jade, are you alright?" Hoor ik Kim in de verte vragen. 

"Jade!?" Ik probeer te vechten tegen het zwarte, maar het lukt niet. Ik geef het op, en laat het zwarte over me heen komen. 

"OMG JADE! SOMEBODY HELP ME! LIAM!!" hoor ik Kim nog in de verte roepen, voor dat alles zwart wordt, en ik niks meer kan horen.