Freshmen
6:50 am. Friday.
"Bye, ma." I said pagkababa ko sa kotse. Hinahatid kasi ako ni Mama sa school every morning. Diretso na rin kasi sya sa Cafe Shop.
"Bye~"
Hinintay ko muna makaalis si Mama. At nung di ko matanaw yung sasakyan ni Mama, dadali-dali akong naglakad papuntang school. Sa sobrang pagmamadali ko, nalalag yung dalawang books na bitbit ko.
"Kung kelan nagmamadali ka nga naman oh!"
10 mins. Before the first subject will start, at magbe-bell pa. I bend down my knees to pick it up the books. And suddenly I feel that someone approach me.
"Tulungan na kita, Miss." Sabi ni guys. How did I know that he's a guy?? Through his voice.
"Ah, no. Okay lang." I said as I pick up the books. But instead, he bend down too at inalalayan nya ko tumayo.
"Thank---" naputol ko yung sasabihin ko as I lift up my head just to thank him. But suddenly, I feel that my feet, rooted on this ground.
Alam mo yung sinabi nilang, titigil yung mundo mo? Liliwanag ang nasa paligid mo? Mag i-slowmotion ang lahat?
Teka, bakit may ganung eksena?
Saglit na napatulala ako sa kanya. At napatitig sa mukha nya. Yung mata nya, yung ilong nya. Yung yung labi nya, at yung cheekbones nya. At wala man lang kahit butlig sa mukha nya.
He's taller than me, mga 1 inch lang naman. And I think, we're on the same age.
"Okay ka lang miss??" Nakangiti niyang tanong.
Nabalik ako sa realidad nung magsalita sya. "Ah, oo. Oo. Okay lang ako."
Pero bigla na lang nagring ang bell sa school.
"Shit! Sorry! I have to go!" I passed him by. At tumakbo ako. Nilingon ko sya, andun pa naman sya nakatingin din sa direksyon ko.
"THANK YOU!" I yell at him.
"WELCOME!" He yell back while he wave his hand.
Binalik ko yung tingin ko sa harapan and I run as fast as I can. Kung pwede lang na lumipad ako gagawin ko. Pero buti na lang di pa sarado yung gate ng school.
"Good morning, ate guard."
"Good morning din. Late ka naman?"
Last time kasi, nalate rin ako, "I swear, this will be the last time. Kinuha ko mula sa bag ko yung I.D ko, at pinakita sa kanya.
"Thanks, Ate Guard." And then I run again. Nagbibigay pa naman din ng extension ang teachers bago sila magturo. Mga 5 minutes. Kaya dapat, mauna ka sa kanila. Kasi kahit may extension, kung nauna naman sila sayo dumating, it's consider that your absent. Nakarating naman ako sa room ng hinihingal.
"Ang aga mo pumasok ah!" Sabi niya pagkalapet ko sa upuan. She check her watch , "..2 minutes na lang. Dapat talaga ikaw may ari school. Para kahit anong oras pwede kang pumasok!" And then she roll her eyes heavenly ward.
Meet Jizelle Niebres. She's one of my best friend in our circle of friends. Bonggera. Palengkera. -,-
"Can you stop??" -_-||
"Bhessyyyyy~" I felt someone was hugging my back. "Good morning~" This is Myline Oliveros. Napaka sweet na tao at ang amo amo.
"Good morning din, bhessy." Humarap ako sa kanya at niyakap din sya. After that bumalik na sya sa upuan nya.
Nilabas ko yung notebook ko, at hinahanap ko yung ballpen ko sa bag ko, pero di ko makapa. Naiwan ko ata. I turn to my side to ask Jizelle, "May extra pen ka ba, bhessy?"
BINABASA MO ANG
My Certified Crush
Romance"He's my certified crush." I raised my two hands and make an imaginary quotation in the air. Nakuha ko yang katagang yan sa classmate ko. It's an ordinary feelings that grows deeper. That turns into love. They say, I've change a lot because of...
