Bölüm 3

91 8 0
                                    

Almıla çadıra girdiğinde ne denli yorgun olduğunu fark etmişti . Babasının ölümü aklından çıkmıyordu. Tek tesellisi babasının uçmağa varmış olmasıydı. Bu bile yetmiyordu canının sıkıntısını gidermeğe. Baharın gelmesini bekliyor, daha şimdi den sabırsızlaniyordu. Çadırda içi bunalmışdı. Bir şeyler yapması lazımdı. Okunu ve sadağını aldı. Börkünü başına geçirdi ve dışarı çıktı. Etrafa biraz bakindiktan sonra atina binip ormana yöneldi. İçine girdiği bu sıkıntılar açlığını bile unutturmustu Almıla ya. Ormanda çıt çıkarmadan yürüyordu. O denli sessizdi ki 100 adım ötedeki ceylan Almıla nın orda olduğunu fark etmemişti bile. Almıla sadağından okunu çekti yayına yerleştirdi ve gezledi. Oku birakmasyla zavallı ceylanin yere yığılması bir oldu. Almıla ceylanin dersini yüzdü etlerini ayırdı. Bu ceylan Almıla ya üç gün yeterdi. Nede olsa tekdi artık. Bunun hissettirdiği buruklukla obaya geri döndü. Elinde av olduğu halde ilk defa bu kadar buruk dönüyordu avdan..

Bir geçmiş, birde bu günHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin