Raken

17

Hoofdstuk 17 (door x_michellex ):

Vandaag was Rachel maar gewoon begonnen met werken. Vanmiddag had ze een gesprek met het bestuur van Groningen. De training was gelukkig soepel verlopen en Rachel was maar gewoon begonnen met het analyseren van de tegenstander van komend weekend.

"Binnen" mompelde Rachel, er werd op de deur geklopt waarna ze hem open hoorde gaan. Het filmpje wat ze aan het kijken was zette ze op stop. "Ah Rachel, is het goed als we het gesprek verplaatsen?" "oké" knikte ze richting Marcel die in de deuropening stond. "Rachel, ik weet dat het geen match fixing was. Daar ken ik je nu wel goed genoeg voor, vertel tijdens het gesprek maar waarom je met Viktor Fischer hebt afgesproken" Rachel knikte, een brok vormde zich in haar keel. Marcel was weg en er volgde een diepe zucht "waarom pap? Waarom overkomt mij dit?" Fluisterde ze zacht. "Straks moet ik hier weg en wilt niemand me hebben waardoor ik m'n rekeningen niet kan betalen en het huis uit moet" ze zuchtte even diep en speelde het filmpje maar nog een keer af.

Rachel keek even op toen er op de deur geklopt werd. "Binnen" afwachtend keek ze richting de deur. Haar hart maakte een sprongetje toen ze Viktor in de deuropening zag staan. Snel sloot hij de deur achter zich. "Wat kom je hier doen? Heb je niks in het nieuws gezien? Onze banen staan op het spel verdomme" "negeer je me daarom?" "Nee ik eh moet gaan" "Rachel stop, vertel me wat er aan de hand is, waar moet je naartoe?" Rachel begon haastig haar tas in te pakken. "Rachel vertel het me alsjeblieft" "ik ga naar Rachid, laat me gaan alsjeblieft." "Hoezo ga je naar hem?" "Gaat je niks aan" "ik dacht dat je klaar was met hem" "nou blijkbaar niet Viktor, als je het niet erg vind ga ik en zorg ervoor dat je niet gezien wordt." Rachel pakte haar tas en liep haar kantoor uit. Vluchtig keek ze om zich heen om te zien of er iemand was, maar gelukkig was dat niet zo. Met grote passen liep ze richting de uitgang.

"Rachel stop nou" Rachel die Viktor al de hele tijd negeerde liep ook nu gewoon door. Pas toen Rachel haar kofferbak opendeed hield hij haar tegen. "Wat moet je?" "Zo geef je de media juist het idee dat het matchfixing was" "afspreken was gewoon het stomste wat we konden doen Viktor, besef dat gewoon" zuchtte Rachel. Ze vond het moeilijk dit tegen Viktor te zeggen, maar het was het beste en ze was blij dat het er allemaal zo goed uitkwam. "Maar we hadden het toch super gezellig?" "Ja hadden, dat is verleden tijd" Rachel gooide de kofferbak dicht en liep snel naar de bestuurders kant en nam plaats op de stoel. Viktor stond er als verdoofd bij, op dezelfde plek als net. Via de binnenspiegel keek ze hem aan. Ze schudde haar hoofd, zette de autoradio aan en reed weg.

So sad, you're hurt
Boo hoo, oh, did you expect me to care?
You don't deserve my tears
I guess that's why they ain't there

Rachel had helemaal niet afgesproken met Rachid, maar zo had ze tenminste een excuus om abrupt weg te gaan zonder Viktor. Pas nu dacht Rachel eraan dat Viktor helemaal vanuit Amsterdam naar haar toegekomen was. 2 uur had hij gereden om alleen haar te zien en Rachel had hem soort van gedumpt, maar dat was het beste voor hun allebei.

I know you want me back
It's time to face the facts
That I'm the one that's got away
Lord knows that it would take another place, another time, another world, another life
Thank God I found the good in goodbye

Rachel neuriede zachtjes mee met het liedje wat werd afgespeeld via haar radio. Ze vond het heerlijk om mee te zingen met de tekst als ze het liedje goed kende. Helaas was het bij dit liedje niet het geval en bleef het maar bij neuriën. Ongeduldig tikte Rachel op het stuur, ze stond voor het rode stoplicht te wachten. In haar tas zocht ze naar haar mobiel die ze al snel gevonden had.

Rachid 15:30:
Heb je Viktor al gedumpt?

Rachel 15:34:
Ja geen zorgen

Rachel zuchtte en gooide haar telefoon in haar tas waarna ze haar weg vervolgde.