De Tsunami

~2~

Toen ik wakker werd scheen de zon door mijn raam. Ik voelde wat trillingen en er bewogen een paar glazen. Ik negeerde het en pakte een shirt met 2 palmbomen erop en een korte broek. Toen ik me had omgekleed keek ik op mijn mobiel hoe laat het was. 9:00. Ik liep naar de woonkamer en toen zei mijn moeder dat we gingen eten. Ik had ook best wel honger dus liepen we naar het restaurant.

Toen we daar waren gingen we naar onze tafel. Toen we daar een paar minuten waren mocht ik eten pakken. Ik pakte een croissant, een bolletje en chocomel. Mijn moeder pakte een broodje voor Ben maar dat broodje wou hij niet dus gooide hij het door het restaurant.

Even later zat ben aan tafel met een ander broodje. Mijn moeder had beschuit en mijn vader had gewoon bruin brood.

Uiteindelijk gingen we zwemmen. Dat vond ik wel leuk. We hadden een plekje en daar legden we onze spullen neer. Toen we dat hadden gedaan liep ik naar de duikplank maar ik lette alleen op de zee dus liep ik tegen een jongen aan. "Kijk uit waar je loopt!" "Sorry! Maar ik was zo afgeleid door die grote golf." "O nee hè! Niet nu!" Toen de golf dichterbij kwam zag ik het ook. Het was een tsunami! "RENNEN!" Gilde ik. "EEN TSUNAMI!" Alle mensen begonnen ineens door elkaar te rennen en te gillen het was een chaos. Ik zocht door de menigte heen mijn ouders en Ben. Toen ik ze had gevonden renden we zo snel als we konden weg. Ben huilde. "Mam! Ik ben bang!" Zei ik. "Weet ik schat ik ben ook bang." "Gaan we dit wel overleven?" "Ik hoop het. En als we het niet overleven weet dan dat ik van je hou!" "Ik ook van jou mam." En toen bereikte de golf het eiland...

Dit was weer een deel. Het is een beetje kort dus ik ga proberen het volgende deel langer te maken.