De Tsunami

~5~

"Dit is niet raar. Dit is een teken van..." hij hoefde zijn zin niet af te maken want ik zag het al in de verte. "EEN TSUNAMI...ALWEER!" Gilde ik. "Ja dat." Zei Jordan. "We moeten hier weg en snel!" "Hoe dan zwemmend?!" "Als dat de enige optie is." "Als je in het water springt heb je kans dat je door de stroming onderwater word getrokken." Hij heeft wel een punt. "Dan blijven we hier op en dan neemt de tsunami ons wel mee." Zei ik. "Kijk, dat is nou een beter idee!" "Oke houd je vast want daar komt die!" Ik hield me vast aan de rand van het stuk gebouw waar we op zaten. Jordan deed hetzelfde als mij. De tsunami kwam steeds dichterbij en toen wij op de golf zaten sloeg de golf over. En wij zaten daar midden in. We werden heen en weer gesleurd onder water. Ik deed mijn ogen open en zag dat er ook veel stukken van gevouwen en auto's waren. Er kwam een stuk gebouw recht op mij en Jordan af maar ik kon het niet optijd ontwijken waardoor het tegen me aan kwam. Ik negeerde de pijn en zwom snel in paniek naar boven. Toen ik boven water was ademde ik heel diep in maar... waar is Jordan! Ik keek om me heen en schreeuwde JORDAN! Ik kreeg geen antwoord. Ik zwom heen en weer en keek onder water waar hij was maar ik kon hem niet vinden. Uiteindelijk zag ik het stuk gebouwen waar we op zaten en zwom erheen.

Toen ik er was klom ik erop. Ik riep nog een keer Jordan maar ik kreeg nog steeds geen antwoord. Tranen prikte in mijn ogen. Nu heb ik niemand meer. Net toen ik het wou opgeven klom er iemand op het stuk gebouw. "Jordan!" Riep ik blij. "Ik dacht dat je dood was!" "Nou hier ben ik, springlevend. En ik heb een flesje met water gevonden." "Het is toch wel schoon drinkwater he?" "Ja." "Geef hier dat flesje!" Zei ik en ik pakte het snel van hem af. Ik maakte het open en dronk er snel uit. "Hé ook nog wat voor mij over houden!" Zei Jordan. Ik stopte met drinken en gaf het flesje aan hem. "En hoe komen we aan eten?" Vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. "Geen idee." "Ik vraag me af of we dit wel gaan overleven." "Vast wel." "Ik wil naar huis." Zei ik en de tranen prikte in mijn ogen. "Luister Maaike. Ik wil ook naar huis maar dat gaat nu niet. We moeten gewoon nog even wachten op de hulpdiensten en dan zijn we gered." "Ja maar wat als ze ons weer niet zien!" De tranen rolde ondertussen over mijn ogen. "Dat zal niet weer gebeuren Maaike." "Ja vast." Opeens hoorde we iemand klimmen op het stuk gebouw waar we op zaten. Ik draaide me om en zag een jongen ongeveer net zo oud als mij en Jordan. Hij had zwart haar en zijn kleding was gescheurd. "Ik kom er effe bij." Zei de jongen. "Schuif is effe op meisie." Hij duwde me opzij. Hij is er net en ik mag hem nu al niet, dat doe hij goed zeg. "En wie ben jij?" Vroeg Jordan. "Ik ben Liam. En wie zijn jullie?" "Ik ben Jordan en dat is Maaike." "Weet je wat ik bijzonder vind? Dat Maaike het zolang overleeft." "En hoe zo zou ik dat niet kunnen?!" Vroeg ik ligt geïrriteerd. "Nou daar is een hele goed verklaring voor." "En wat is die verklaring dan wel?!" "Nou... jij bent een meisje en meisjes kunnen niks." "Dat ik een meisje ben wil nog niet zeggen dat ik niks kan! En als je zo dom blijft om stom te doen dan kan je vertrekken!" Zei ik boos tegen Liam. "Maaike kalmeer." Zei Jordan. "Ja Maaike kalmeer." Zei Liam op een irritant toontje. "Ben jij het met Liam eens?!" Nee, nee zeker niet maar anders krijgen we straks ruzie en daar heb ik nu geen zin in. "Ik verveel me." Zei Liam. "Gaan we nog wat doen?" "Ja jou in een zak proppen en op de bodem van de oceaan gooien." Zei ik. "Maaike." "Sorry maar ik snap niet dat jij die gozer aardig vind Jordan." "Jij hoeft hem ook niet aardig te vinden maar hoe meer mensen hoe beter." "Gast kunnen we Maaike niet gewoon dumpen ofzo." Fluisterde Liam tegen Jordan. "Dat hoorde ik." "Nee dat kunnen we niet." "Als we bij een onbewoond eiland aanspoelen dumpen we Maaike daar op en dan gaan wij snel op dit stuk gebouw ergens anders heen." Zei Liam. "Weet je Liam? Zal ik je even voorstellen aan meneer en mevrouw vuist." Ik stompte in zijn buik. "O volgens mij mogen ze jou niet. Da's nou jammer." "Oke en nu is het genoeg!" Zei Jordan boos. "In plaats van ruzie maken kunnen we ook betere dingen doen." "O o o ik weet wat goeds." Zei ik. "Vertel Maaike." "We voeren Liam aan de haaien." "Maaike!" "Oke oke dan niet." "Kijk een tak!" Zei Liam. "Gefeliciteerd koop een taart en vier het." "Jij snapt er ook echt niks he Maaike." Liam dook het water in en zwom maar de tak. Toen hij de tak had gepakt zwom hij weer terug. "Deze tak kunnen we als peddel gebruiken." Zei hij. "Dat is eigenlijk nog niet eens zo'n slecht idee." Zei Jordan. "En waar gaan we dan heen varen?" Vroeg ik. "Gewoon ergens heen. Antwoorde Liam. "Oke maar ik ga niet peddelen." "Ik peddel wel." Jordan pakte de stok en peddelde ergens heen.

Dit is weer een nieuw deel van de Tsunami.

Hoe vinden jullie Liam?

Ik hoop dat jullie dit deel leuk vinden.

X Love_Dogs