BİR B'AŞK'A (Düzenleniyor)

4.Bölüm-

2 Ay Sonra... 

   Bugün okulun 4. günüydü. Buse ile aynı sınıftaydık. Bu kızdan ayrı kalamayacağım tek yer lavaboydu sanırım. Neyse arkadaşlar bakmayın bana seviyorum zilliyi. Yeni okul hayatıma ve sınıfıma yavaş yavaş alışmaya başlamıştım. Bir kişi hariç, Zeyna. Okulun başında omuz atmayla başlayın ilişkimiz hala sürekliliğini sürdürüyordu. Bu kızın tek sorunu bendim. Okulun kötü kızları genellikle sarışın olurdu. Fakat bu kız  esmer bir afetti. Çok güzel bir kızdı, bunu görmezden gelemem,ama nedense hiç bir erkekle muhatap olmuyordu.

     Daha fazla onu takmayarak sınıftan içeri girdim. Zeyna yine her zaman ki yerinde oturuyordu. Diğerleri ise kendi hallerinde takılıyorlardı.Sırama oturur oturmaz yanıma Sırma geldi. Bu kızla iyi anlaşmıştık. '' Selam '' dedi sevecen bir ifadeyle. Gülümseyerek ''Selam.'' dedim. '' Ne yaptın alışabildin mi sınıfa?'' gözlerimi Zeyna'ya çevirerek ''Alıştım sayılır.'' dedim. Göz göze geldiğimizde hemen gözümü kaçırdım. Sırma'ya bakarak hızlıca '' Eee.. Sen ne yaptın. Alışabildin mi?'',  gözlerini devirerek ''Eh işte.'' dedi. Hocanın sınıfa girmesiyle Sırma kendi sırasına gitti. Buse de hızlıca yanıma oturdu.Tek odak noktamı hoca yaparak dersi büyük bir özenle dinledim.Ufak tefek notlar alarak işimi garantiye aldım.

     Hoca kitabı masaya atarak '' Çıkabilirsiniz.'' dedi. İçimden 'suratsız ' diye geçirmeden edemedim. Buse yanımdan kalkıp '' Bizimkilerin yanına gidiyorum. Kapıda bekliyoruz gelirsin.'' Ben biraz dolaşacağım siz gidin '' dedim. Buse başını tamam anlamında sallayıp '' Dikkat et '' diyerek eliyle öpücük atıp gitti..Sırma da yanıma gelip. Gülümseyerek,

'' Ben çıkıyorum. Yarın görüşürüz ''dedi.Sarıldıktan sonra,

''Tamam Sırma. Yarın görüşürüz,dikkat et.'' dedim. Gülerek sınıftan ayrıldı.Defteri çantama koymak için arkamı döndüğümde Zeyna'nın bana baktığını gördüm.Hızlıca ayağa kalkarak kapıya doğru gittim. Tam kapıdan çıkacaktım ki kolumun çekilmesiyle duraksadım. Başımı çevirdiğimde ilk defa o ürkütücü sesini duymuştum '' Beni sakın unutma.'' Ben ne dediğini anlamaya çalışırken o çoktan gitmişti. Hızlıca okuldan ayrılıp annemle anılarımızın geçtiği evi görmek için yola koyuldum. Mahalleye gitmeyeli seneler olmuştu ve çok merak ediyordum. Çocukluk arkadaşım olan Gökçeyi annesi Ayşe Teyze'yide çok özlemiştim. Metroya bindiğimde içimde oluşan heyecan, özlem ve merakla durağa gelmeyi bekledim. Kalbim o günkü gibi hızlı atmaya başlamıştı. Durağa geldiğimizi fark ettiğimde derin bir nefes alarak kendimi dışarı attım. Doğduğum eve doğru koşar adımlarla ilerledim.  Gördüğüm manzarayla olduğum yerde duraksadım. Büyük duvarlar ve demir kapıyla örtülmüş bir villa ! Bu adam beni, annemi hiç mi sevmemişti ki anılarımızın olduğu yeri satmıştı. Gördüklerime inanamazken dikkat çekmeden evi incelemeye başladım. Sinirden içim içimi yerken bir yandanda gözlerim dolmaya başlamıştı. Umarım buradan taşınmamışlardır diye dua ederek Gökçe'lerin evine doğru  yürümeye başladım. 

Merdivenleri çıktıktan sonra zile bastım. Biraz bekledikten sonra kapıyı açan genç kıza buğulu gözlerimle baktım. '' Gökçe 'diye fısıldadım. Boş gözlerle bir süre bana bakan Gökçe'ye '' Benim Ezo '' dedim. Gökçe '' Ezo '' diye cırlayıp boynuma atladığında sıkıca sarıldım. Benden ayrılan canım arkadaşıma bakıp '' Beni içeri almayacak mısın ? '' deyip gülümsedim. '' Yaa Ezo hadi gel. Çok şaşırdım kusura bakma. Annemde içeride sürpriz yapalım ''. Büyük heyecanla beni içeri çeken Gökçe'ye gülümsedim. Oturma odasının kapısını  açarak içeri daldım. Ayşe Teyze şaşkın ifadeyle bana bakıp '' Ezo. Kızım '' dedi. Gözümden akan bir damla yaşı silerek Ayşe Teyze'ye sarıldım. İkimiz de ağlamaya başladığımızda Gökçe bizi ayırıp '' Aaa. Beni de ağlatacaksınız bak. Vallahi susmam ağladım mı ayırılın bakayım '' dedi. Ayşe Teyze'den ayrıldıktan sonra elimi tutup beni yanına oturttu. Eliyle yanaklarımı silip '' Nerelerdesin sen '' dedikten sonra buruk bir sesle '' Ne kadar çok annene benzemişsin '' diye ekledi. Uzun bir süre hasret giderip sohbet ettik.Bu karşıdaki villanın kimin olduğunu sordum. Aldığım cevapla kaçıncı şokumu geçiriyordum bilmiyorum.''Nasıl olur bu Ayşe Teyze. Nereden buldu o kadar parayı bu adam.'' dedim. ''Bilmiyorum kızım. Kötü işlere karışmış diyorlardı.'' Camın yanına gidip başımı tekrar eve doğru çevirdim. Öylece eve bakarken gördüğüm silüetle cama iyice yanaştım. Kayra'mıydı o ?  Gökçe '' Ne oldu '' diye sorduktan sonra gözlerimi ovalayıp tekrar baktım. Kimseyi göremeyince '' Hiç '' diye fısıldadım. '' Neyse artık ben kalkayım. İşe gideceğim daha '' deyip Gökçe ve Ayşe Teyze'ye sıkı sıkı sarıldım.  Ayşe Teyze '' Artık aramıza engel istemiyorum. Bir daha geldiğinde kalacaksın tamam mı kuzum ? '' deyince Gökçe'de '' Aynen. Bırakmam artık seni ''. Tekrar ikisine sarılıp sulu öpücükler kondurdum ve evin yolunu tuttum.