Her haftaiçi olduğu gibi işime gitmek için sabahtan kalkmıştım. Evden çıktıktan sonra işe doğru yol aldım. Karşıma çıkan tanıdıklara selam vere vere yoluma devam ediyordum. Bugünün diğer günlerden farklı olmasını istiyordum. Fakat bir hafta boyunca aklıma yiyen bir sorun vardı. Enfeksiyon,her akşam uyurken veya yatağıma uzandığımda aklıma gelen ilk şey oluyordu.
***
Hep olduğu gibi işten sonra eve gelmiş,biraz oturmuş sonra da yatmıştım. Yatağa uzandığımda aklıma enfeksiyon konusu gelmişti. Bu diğer günlerden farklıydı,sanki enfeksiyon büyüyüp herkesi değişik canlılara dönüştürecekti. Korkmuştum,öyle bir şey olmasını tabii istemezdim. Bu konuyu düşünürken uyuya kalmıştım.
**
Başlangıçta her gün gibi,sıradan bir gündü. Öğlene doğru kimyasal maddeler ve radyasyon sebebiyle çoğu kişi enfeksiyona kapılmıştı. Gün geçtikte herkes o yaratıklardan birine dönüşmeye başlayınca insanlar tedirginlik içindeydi. Enfeksiyonu kapan insanlar gün geçtikçe mutasyon geçiriyordu. Artık kimse yapılacak bir şey olmadığını biliyordu. Aslında,belki bir şansımız olabilirdi. Baştan kaybetmiştik. Gün geçtikte enfeksiyon artıyordu,belki de dünyanın yarısını kaplamıştı. Kimse,bende dahil evlerimizden çıkamaz olduk. Ellerimizde yiyecek kalmamıştı. Ya ölecek,yada o canlılardan birine dönüşecektik.
Sisli bir gecede kimsenin olmayacağını düşünerek dışarıya çıktım. Her tarafta yiyecek arıyordum. Bütün dükkanlar kapalıydı. Bir dükkanda 'açık' yazısını gördükten sonra koşmaya başladım. Korkuyordum,çünkü arkamda belki de yaratıklar vardı ama korkudan başımı çeviremiyordum.
Sonunda dükkana gelmiştim. Dükkanda kimsenin olmadığını farkettim. Bir poşet alarak içecek,yiyecek doldurdum. Kapıdan çıkmaya hazırlanırken bir anda omzumda bir şey hissettim. Korku terlerim alnımdan yavaşça akıyordu. Ellerim,ellerim de titriyordu ve terliydi. Belki arkamdaki o yaratıktı ve boşa bunları almıştım. Kafamı bir anda çevirdim. Yaşlı bir ihtiyar vardı. Konuşmada zorluk çekiyordu. Kapıda asılı duran açık yazısını kapalı ile değiştirdikten sonra dükkanın sağ tarafında bulunan eski bir koltuğa oturdu. Bende bir sandalye çekerek yanına oturdum. Muhabbete dalmıştık. Bir süre sonra dükkandan gitmem gerekiyordu. Bir kaç yiyecek daha doldurduktan sonra dükkandan çıktım ve eve doğru koşmaya başladım. Yolun yarısına geldiğimde arkamdan sesler gelmeye başlamıştı. Korkmaya başlamıştım. Koşarken attığım adımlarımı büyütmeye başladım. Bir an kafamı çevirip arkama baktığımda enfeksiyon kapmış birini gördüm. Eve yaklaştığımda elimden geldiğince hızlandım ve kapıyı açarak içeri girdim. Korkmuştum,ne de olsa enfeksiyon geçirmek istemiyordum. Yatağa uzanır uzanmaz karnımın guruldayışını duydum. Aldığım yiyecek ve içeceklerden çok az alarak karnımı biraz doyurmuştum. Az önce yaşadığım olaydan sonra iştahım da kalmamıştı.
BÖLÜM 1 SONU.
BEGENDİYSENİZ NE MUTLU BANA.
