Onu bunu bırakın da,çok güzel seven kızlar var. Kalbinin en kuytusuna koca bir adamı sığdırdıktan sonra ,ondan sonraki adamı ve ondan sonraki küçük prensi sığdırabilenler...
Çok doğru sevebilen adamlar da var. O sert mi sert görünüşün içine annesini,annesinden emanet kardeşini ,annesinden sonra sevebildiği ilk kadını yani ilk aşkını ve küçük prensesini sığdırabilenler...
Tam bir sene önceydi,ilk defa birine o kadar bağlanmış o kadar sevmiştim ki amma velakin aşık olmamıştım. Ona aşık olmadığımı söylesem gitmesinden korkuyordum , güvende hissedebileceğim birine o kadar ihtiyacım vardı ki...
Biraz zaman geçti ,bir gün mesajlaşırken dedi ki: "Biliyor musun seni neden bırakıp gidemiyorum?" Ona cevap olarak bana bağlandığını ve artık ayrılmak istesek de zor olacağını söyledim. " Aslında haklısın ama sen farklısın." dedi.Farkımın ne olduğunu sorduğum zaman:"Annemden sonra sevdiğim,güvendiğim öylesine huzur bulduğum tek kadınsın."dedi. Eğer o an yanïmda olsaydı öylesine sıkı sarılırdım ki.. Gözyaşlarım damlarken yastığıma manasızca gülümsediğimi farkettim. Bu sözleri bana söylemeden önce ona karşı aynı hisleri hissetmiştim. Şimdi ne yanımda o var, ne de yanında ben...
Başta demiştim ya hani ne güzel seviyorlar... Çok sevdim,çok sevdi peki ya şimdi nerede?
Hangi kalbin yükünü taşıyor bana,çünkü kalbim o kadar acıyor ki ağırlıktan...
Zamanında çok sen içtim sanırsam. Alkol mü ? Alkol halt etmiş yanında. Bir elimde kadeh,kalbimde bilmediğim kadar sen ama sen yanımı asla yok etmiyor,tam tersi iyiden iyiye arttırıyor. Unutmak için çabalıyorum ,babamın bırakıp gidişleri geliyor aklıma, sonra gecelerce babamı arayışlarım... Sahi aramayı bıraktım,şimdi seni de unutmalı mıyım ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYALARCA SEVDİM... (İsim,kitap Bitip Raflara Çıkana Kadar Geçicidir...)
Novela Juvenil...