You never forget your first love.
Dean never forgotten Dominique. Her sweet smile, her scent, her laugh, her eyes, her long hair, even her voice. He had never forgotten every piece of her since the day she moved.
And now everything comes back to the...
Author's Note: Hello guys! Gusto ko lang na malaman niyo na sana magustuhan niyo itong first story ko under Teen Fiction/Romance. Hindi ako batikan sa pagsusulat ng istorya at first-timer pa lang ako, guys. Pero sana kahit papaano magustuhan niyo talaga 'tong story. Hahaha :)
NOTE: This story has a lot of misspelled words and typographical errors. The author is begging you to be considerate and bear to the following errors you may encounter while reading the story. Thank you!
ANOTHER NOTE BEFORE READING THE PROLOGUE: Guys, may halong spoiler itong prologue kaya sa mga ayaw basahin (o maspoil sa maaring mangyari) pwede namang magskip to Chapter 1 (kapag naupdate na syempre). Pero sa mga gusto namang basahin itong prologue... read at your own risk.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Naglakad si Dean papalapit sakanya at niyakap siya nang sobrang mahigpit. Hinding-hindi niya makakalimutan itong pangyayari ito. Sa mga panahon na magkasama sila at nagtatawanan sila, magiging isang ala-ala nalang lahat ng 'yun at mananatiling litrato sa isipan niya.
Pinunasan ni Dom yung luha niya at sa sinabihan niya si Dean na huwag na siyang malulungkot. Pinangako niya rin na mag-susulatan sila at tatawag siya tuwing bakasyon na may hindi kasiguraduhan sa boses niya.
Hindi mapigilan ni Dean na maiyak dahil magkakahiwalay na sila. Hinawakan naman ni Dom ang mga kamay ni Dean at sinabing magkikita pa sila ulit.
Hanggang sa naglakad si Dom papasok sa elevator. At sa huling pagkakataon, kumaway siya kay Dean at ngumiti.
![Our Love in September [ON HOLD]](https://img.wattpad.com/cover/49110428-64-k13680.jpg)