Hell H.s

3. Περιήγηση

Οι φωνές που ακούμε να ουρλιάζουν στο κεφάλι μας είναι αυτές που μας προειδοποιούν όταν χρειαζόμαστε βοήθεια αλλά οι άνθρωποι και το εγώ τους είναι τόσο υψωμένα που δεν τα διαπερνά ούτε ο θάνατος. Ο Χάρρη από την άλλη όμως δεν μπορεί να κάνει τίποτα απολύτως τώρα. 

" Γιατί το κάνεις αυτό; " φωνάζει μέσα από το κλουβί που τον έχω κλείσει. Έχει θάρρος αυτός ο νεαρός. 

" Δεν ήθελες εκδίκηση; Αυτό ακριβώς θα σου δώσω με ένα μικρό σπρώξιμο! " γελάω και πέφτω στο αναπαυτικό του κρεβάτι. Το δωμάτιο του απλό. Μπέζ τοίχοι με τις κολώνες του διαμερίσματος μια πιο σκούρο απόχρωση του καφέ, ράφια να κρατάνε πολλά και διάφορα βιβλία πάνω ακριβώς από το γραφείο του, καλύτερα από εκεί κάτω ήταν σίγουρα. Η ντουλάπα του στη δεξιά μεριά από το κρεβάτι, στη πόρτα ενσωματωμένος ένας καθρέφτης μακρόστενος για το ύψος του και σηκώνομαι για να κοιτάξω το σώμα του. 

" Δεν το θέλω αυτό! Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα;! " Φωνάζει και χτυπά τα χέρια του στο κεφάλι του κάνοντας ένα βαθύ γέλιο να βγει από τους πνεύμονες του γαργαλώντας τον λαιμό μου. 

" Κανείς δεν το θέλει αλλά θα με ευχαριστείς για αυτό που θα σε μετατρέψω.. Μικρέ είσαι ένας από τους εκλεκτούς " ψεύδομαι, αλλά ακούω την τρεμάμενη ανάσα που παίρνει στο άκουσμα της λέξεις 'εκλεκτός', η αντίδραση που θέλω. Άλλωστε, σιγά που θα ζητούσα και άδεια για να κάνω ότι χρειαστεί για να εκπληρώσω αυτό που ήρθα να κάνω και να παραμείνω εδώ πάνω, με ευχαριστεί να ξανά βρίσκομαι στο μέρος οπού περπατούσα πριν εξήντα χρόνια. Αλλά πέθανα στα είκοσι-τρία  μου και παρέμεινα σε αυτή την ηλικία μόνο με αλλοιωμένη  εμφάνιση από τα βασανιστήρια που πέρασα κατά την μετάβαση μου.

" Για πιο πράγμα εκλεκτός; " κρατά τις μπάρες στα χέρια του και σκύβει μπροστά σαν να θέλει να ακούσει πιο καθαρά. Χαμογελάω και βγάζω το τηλέφωνο του. 

" Θα μάθεις πολύ σύντομα " χαμογελάω καθώς βγάζω μια φωτογραφία το πρόσωπο που φοράω πριν πάρω τηλέφωνο τον Ωρίων. Ο Ωρίων, ο μόνος που με άκουσε να φωνάζω όταν η σάρκα μου έλιωνε από πάνω μου προκαλώντας μου τρομερό πόνο, ο μόνος που με βοήθησε να αφήσω την ανθρώπινη πλευρά μου και να γίνω αυτό που είμαι τώρα. Μου έδωσε έναν προορισμό, μία πορεία και αυτή είναι να φέρω τον όλεθρο και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.

" Σκέφτεσαι δυνατά " λέει με ειρωνεία και γελάω, δυνατά.

" Ήθελα να τα ακούσεις καρδιά μου για να ξέρεις ότι όταν θέλω μπορώ να σου κλείσω τα μάτια, το στόμα και τα αφτιά με απλά ένα χτύπημα τον δαχτύλων μου. Είσαι υπό την κατοχή μου, είσαι το πρώτο μου δοχείο " επιβλητικά πάντα μόλις τελειώσω γελάω και ξανά παίρνω τηλέφωνο τον Ωρίων.