Hell H.s

5. Αποφυγή

Μέσα στα ερείπια μιας παλιάς καθολικής εκκλησίας βολεύομαι αφήνοντας τα πράγματα και βγάζοντας ξανά το μαχαίρι που μου έδωσε ο Ωρίων. Η λαβή του ξύλινη, με αρχαία ελληνικά γράμματα σκαλισμένα πάνω της. Η λεπίδα του κοφτερή με δόντια και πάνω της σύμβολα από μια ξεχασμένη, παλιά γλώσσα, άγνωστη για εμένα.

" Ποία είναι η αποστολή; " επιτέλους ησύχασε, έκατσε, μάλλον σκέφτηκε ότι δεν υπάρχει λόγος να προσπαθεί γιατί είναι ούτως ή άλλως υπό τον έλεγχο μου.

" Αρχικά, θα μπούμε στην κοινότητα της εκκλησίας και θα τους κάνουμε να μας εμπιστευτούν " βάζω ξανά το μαχαίρι στη θήκη του και το κρύβω μαζί με την σελίδα χαρτί μέσα στο σακίδιο μου. Κάθομαι και παρατηρώ για λίγο την καμένη, σχεδόν κατεστραμένη εκκλησία. Γιατί οι άνθρωποι έρχονται εδώ; Πιστεύουν στα αλήθεια ότι υπάρχει θεός; Και αν όντως υπάρχει γιατί δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα για αυτούς;

" Βασικά, ουσιαστικά μας δημιούργησε και όποιος θέλει πιστεύει. Είναι περισσότερο για να μας κάνει να νιώθουμε πιο ασφαλής, ξέροντας και πιστεύοντας ότι υπάρχει κάτι ανώτερο που μας προσέχει και έτσι προσευχόμαστε σε αυτό " απαντά στα ερωτήματά που έθεσα πριν από λίγο βάζοντας με σε περισσότερες σκέψεις.

" Δηλαδή προσεύχεστε χωρίς να ξέρετε αν υπάρχει; Αυτό είναι χαζό " γελάω αλλά το καθάρισμα του λαιμού του με κάνει να σταματήσω για να ακούσω ότι έχει να πει. Τι σκατά μου συμβαίνει;

" Τα αισθήματα ενός ανθρώπου είναι πολύ πιο περίπλοκα από όσο νομίζεις. Το να πιστεύει σε κάτι δεν είναι κακό και να το υποστηρίζει. Κακό είναι να, κρίνεις αυτόν που πιστεύει σε κάτι που εσύ δεν πιστεύεις. ". Προσπαθεί να το παίξει φιλόσοφος και έτσι αλλά όχι. Εάν υπήρχε Θεός θα με είχε βοηθήσει πριν τόσα χρόνια, θα είχε βάλει ένα τέλος σε αυτές τις σφαγές και θα έσωζε όχι μόνο εμένα αλλά εκατοντάδες άλλους ανθρώπους. Μα, ίσως και να με ωφέλησε στη τελική. Αφού πέθανα και έγινα δαίμονας, έχω αυτή την υπεράνθρωπη δύναμη και όχι αισθήματα που θα μπορούσαν να μου φέρουν δυστυχία, μου πρόσφερε έναν καινούργιο τρόπο "ζωής".

" Ζωή το λες εσύ αυτό; Να κρύβεσαι και να σκοτώνεις κρυφά; Ξέρεις τι πιστεύω; Ότι είσαι μια δειλή.. Όχι μόνο εσύ, όλο το είδος σου! Γιατί να τα κάνετε κρυφά όταν με τον φόβο μπορείτε να σπείρετε την καταστροφή; " σηκώνεται τσιτωμένος από την θέση του στο κλουβί του, το πρόσωπο του να κοκκινίζει και οι φλέβες στον λαιμό του κάνουν εμφάνιση.