The One (n. h. fanfiction, Greeklish)

Chapter 20.

"WHAT THE HELL ZAYN!" φώναξε ο Niall μόλις τον είδε.

Δεν έδειξε να νοιώθει και πολύ αμήχανα... Σαν αυτή η σκηνή να ήταν κάτι που... έβλεπε συχνά;

"Uh... Sorry dude, I'll let you do your... 'job'..." είπε σηκώνοντας τους ώμους και πήγε να κλείσει την πόρτα.

Ήταν η ευκαιρία μου, έπρεπε να τρεξω, να ουρλιαξω. "ΝΟΟΟ" τσίριξα. "No, Zayn, wait, don't go!" σηκώθηκα κι έτρεξα γρήγορα στην αγκαλιά του.

"What's wrong girl?" μου είπε γλυκά καθώς με κράταγε σφιχτά και χαϊδευε τα μαλλιά μου.

"YOU FUCKING PEDOPHILE! I TRUSTED YOU!" ούρλιαξα στον Niall καθώς για άλλη μια φορά οι αναμνήσεις έσταξαν απο τα μάτια μου σε υγρή μορφή. Ο Niall σηκώθηκε όρθιος αλλά ο Zayn, σαστισμένος ακόμα, μπήκε μπροστά μου για να με προστατέψει.

"Dude, what's wrong with you? She's a child! Can't you hold yourself for once?" πήρε το μέρος μου.

Ο Niall πισωδρόμησε. Κάθισε στο κρεβάτι και έκρυψε το πρόσωπο του με τα χέρια του. "Please..." νομίζω τον άκουσα να λέει.

"Bro, keep your hands to yourself..." είπε ο Zayn πρώτου με τραβήξει έξω από το δωμάτιο.

Μόλις είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από το δωμάτιο 387 πήρε το θάρρος να ρωτήσει: "What did he manage to do before I came in?" Ευτυχώς που δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα περίεργο...

"Zayn... You are my savior..." δάκρυσα. "He did nothing at all but I'm lucky you came... I... I got scared..." Ήταν αρκετά ψηλότερος από μένα και δίπλα του έννοιωθα μία ζεστασιά, μία ασφάλεια δίπλα του. Μου χάιδεψε για άλλη μία φορά τα μαλλιά.

"Wanna come to Harry's room? There will also be Louis and Liam there-" μου πρότεινε.

Χωρίς δισταγμό πηδηξα στην αγκαλιά του χαμογελώντας και κλαίγοντας, σχεδόν έχοντας ξεχάσει το περιστατικό του δωματιου 387...
"HELL YES I LOVE YOUU" τσίριξα καθώς σττιμωξα το πρόσωπο μου στον λαιμό του. Ή κωλονια του τόσο μεθυστικη....

~~~~~~~

Δεν κατάφερα ποτέ να μετρησω πόση ώρα μειναμε στο δωμάτιο του Harry. Μετά το τρίτο άθλιο ανέκδοτο του έχασα το μετρημα της ώρας.

"Ok, let's try another one!" είπε για μία ακόμη φορά και όλοι αγανακτησαμε. Ο Zayn είχε αποκοιμηθει στην καρέκλα δίπλα μου και ο Liam πετάχτηκε να κλείσει το στόμα του Harry για να τον αποτρέψει.

"No, Liam, I want to hear that one..." είπε ο Lou από την άλλη άκρη του δωματίου κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά του την κοπέλα του. Stavie νομίζω την λένε...

"Alright..." είπε ο Liam και ξανά κάθισε στην θέση του.

Ο Harry χαμογέλασε σαν μικρό παιδί. "So, how do we know that carrots are good for your sight?" Νεκρική ησυχία έπεσε στο δωμάτιο για λίγα δευτερόλεπτα. Ο Louis κουνουσε τα πόδια του ανυπόμονα.