Beni Anlatan Şiirler (1)

Unutamıyorsun..

Ondan ayrılman onu sevmene, yaşamana, özlemene engel değil.

Çünkü olmuyor unutamıyorsun, seviyorsun yüreğinin bir köşesinde.

Özlüyorsun gece olunca. Yaşıyorsun onu rüyalarında.

Bazen çok kızıyorsun ona ama kıyamıyorsun. Acının en KRAL'ını çektirsede kıyamıyorsun. Onsuz onla yaşamaya devam ediyorsun.

Çünkü sevdin bir kere düştün o aşk'a.

İçini yakan o'ydu çünkü. Sen, onda yaşadın aşkın yangınını. Bir tek ona gönülden YARİM diyebildin. Ömrüm derken sesin titredi. Canını istese gözünü kırpmadan vereceğin bir tek o'ydu.

Üşüdüğünde içini bir tek o ısıttı. Hayallerini bir tek o süsleyebildi. Onunla dünyada yaşadığını anladın, hayattan tat aldın; acıda olsa aldın işte. Gözlerinde kaybolduğunu, sevdasında kendini bulduğunu anladın.

Sabahlara kadar uyumadın aklında fikrinde yüreğinde her yerde o vardı.

Bazen bir fotoğrafıyla sabahlara kadar konuştun onunla. Uyurken fotoğrafını koydun sol yanına onunla uyuyormuş hissine kapıldın. Sabah uyandığında resmini öperek güne başladın; o bile yetti seni mutlu etmeye.

Dünyayı serseler önüne, elinin tersiyle iterdin ve bir tek o bana yeter dedin. Dünya malı da neymiş, sevdiğim yanımdayken dedin.

Titredin üstüne incitmekten, üzmekten korktuğundu. Yaşama sebebim, kalp atışlarım dedin. Uykuya onla dalıp, ilk uyandığında aklına gelen yine o oldu.

Gitmez dedin, beni bırakıp gitmez terk etmez dedin.

Çünkü oda beni sevdi bunu hissettim yaşadım dedin.

Dedin, dedin ama bir gün gitti işte. Ya başkasının kollarına, ya toprağın kollarına..

Gökhan Babacan