Asya Sancaktar 1 yıl önce ailesini kaybetmiştir ve hala onların yokluğu her an canını yakmaktadır. En yakın arkadaşı Beyza'yla aynı okula başladığında olacaklardan habersizdir. Ne yaparsa yapsın karşı koyamayacağı bir aşkın içinde bulur kendini. Fak...
Çıkış zili çaldıktan sonra Beyza'yla birlikte aşağıya indim. Otoparka doğru ilerlerken bugün kantinde gördüğüm o aptal kızlar yanımıza geldi. Sanırım ikisi birbirinin en yakın arkadaşıydı.
Adının Ceren olduğunu öğrendiğim kız beni kafamdan ayaklarıma kadar süzüp "sanırım seninle biraz uğraşacağız" dediğinde ona doğru bir adım attım ve "Senin derdin ne?" dedim. "Sensin! Bu okula daha yeni geldin ve ilk günden kendini Ateş'e tanıtmayı başardın." "Bunu ben istemedim. O kendisi gelip bana yardım etti." Bana bak güzelim, o benim ve onu benden almaya kalkışırsan sonu çok kötü olur." "Peki, ben bir şey yapmadan o bana gelirse?" Dedim ve gülümseyerek göz kırptım.
Sinirlendiği her halinden belliydi. Omuz atıp hızlı adımlarla yanımızdan uzaklaştılar. Arabaya bindiğimizde Beyza endişeli bir şekilde bana bakıyordu. "Bakma öyle." "Senin için endişeleniyorum. Daha önce de söylemiştim. Bu kızların ne yapacağı belli olmaz. Seni üzerlerse-" O daha tamamlamadan sözünü kestim. "Merak etme, canım yanmayacak."
Beyza beni evin önüne kadar getirdiğinde "Sen de gelsene" diyerek gülümsedim. "Annemlere sormam gerekiyor." "Tamam yukarı çıkalım, sonra Murat amcayı arar izin isteriz." Kafasıyla beni onayladıktan sonra arabayı parkedip eve gittik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Beyza)
Akşama kadar cips ve çikolata yiyerek Doktor Who'yu izledik. Beyza bir anda ayağa kalkıp, "Kızım ne zamandır dışarı çıkmıyoruz bu akşam çıkalım mı? Biraz kafa dağıtırız." Dedi. Aslında fena fikir değildi. Bugün pek de normal bir gün geçirmemiştim ve dışarı çıkıp biraz eğlenmek bana da iyi gelebilirdi.
"Tamam." Beyza üzerime atladı ve sarıldı. Boğulmak üzereydim. "Nefes alamıyorum" deyip gülümsedim. Üzerimden kalktığında "Eve gidip hazırlanmam gerekiyor" dedi. Saat 20.16' ydı ve eve giderse daha da geç olacaktı. "Sevim tezyzeyi arayıp bizde kalacağını söyle. Ben sana giyecek bir şeyler veririm."
Söylediğimi yaptı ve yanıma gelip "Hadi hazırlanalım" dedi. Odaya çıktığımızda dolabımı açtım ve Beyza'ya giyebileceği bir şeyler aramaya başladım. Bordo, pileli bir elbise alıp ona uzattım. Kendime de dar, siyah, diz kapağımın biraz üstünde biten bir elbise seçtim.
Saçlarımı tarayıp açık bıraktım. İnce bir eyeliener sürüp rimel ve bordo rujumu da sürdükten sonra makyajımı tamamladım. Elbise Beyza'ya çok yakışmıştı. O da saçlarını topuz yapıp, kırmızı bir ruj ve rimel kullanmıştı.
Hazırlandıktan sonra evden çıkıp Beyza'nın arabasına doğru ilerledik. 'Black Bar' yazısını gördüğümüzde durduk ve burada takılmaya karar verdik. Buraya ilk defa geliyorduk.
İçeriye girdiğimizde karanlık oda birkaç kırmızı ışıkla aydınlanıyordu. Bu nedenle havaya yayılan sigara dumanı daha net görünüyordu. Ben içecek olarak meyve kokteyli almıştım. Beyza ise beyaz şarap içmeyi tercih etmişti.
Telefonumun titrediğini hissettiğimde elimi çantama attım. Sevim teyzeden mesaj gelmişti. 'Yatmadan önce kapıyı iyice kilitleyin, sizi seviyorum. İyi geceler. ' 'Size de iyi geceler.'
Kafamı kaldırdığımda Ceren'i gördüm. Kırmızı bir elbise giyinmişti. Ya da giyinmeyi unutmuş desem daha doğru olur. Bu kız her yerde karşıma çıkmak zorunda mı?
"Merhaba tatlım." Yalandan gülümseyip yüzümü tekrar eski haline getirdim. "Aa, hadi ama buraya eğlenmeye gelmediniz mi? İsterseniz bizimle takılın, daha az ezik görünürsünüz."
Karşı masaya baktığımda Gülçin, birkaç tane daha erkek ve Ateş. O da buradaydı. Neden onu her gördüğümde kalbim yerinden fırlayacakmış gibi hissediyorum? Ona bakmayı bırakıp dikkatimi tekrar Ceren'e verdim. Ezik ha? "En azından ruhsuz değiliz."
Anlaşılan böyle bir cevap beklemiyordu. Üzerime doğru yürümeye başladı. Tam dibimde durup bir şey söyleyecekken Beyza ayağa kalkıp "Git buradan!" Dedi. Karşı masaya baktığımda Ateş'i yanındaki çocuklardan birine bir şey söylerken gördüm. Ceren Beyza'ya "Sen karışma bücür" deyip güldü.
Tam o sırada Ateş'in konuştuğu çocuk yanımıza gelip selam verdikten sonra Ceren'i kolundan tutup götürmeye çalıştı. "Bir saniye Mert!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Mert)
Adının Mert olduğunu öğrendiğim çocuk Ceren'e baktı ve tekrar durdu. Ceren bana doğru yürümeye başladı. Kulağıma eğilip "Bu gece çok güzel geçecek. Annene haber ver de uyumasın. Eve döndüğünde ağlamak için onun omzuna ihtiyacın olacak." Dedi ve gitti.
