ŞEHRİN KARANLIK ÇOCUĞU

6. Bölüm

Multi: Asya ve Ateş'in dinlediği müzik

"Ne yaptınız çabuk anlat."
"Hiçbir şey yapmadık. Sadece beni eve bıraktı."
"Bence daha fazlası var. Sen bardan çıktıktan sonra Ateş, Ceren'in kolunu tuttu ve herkesin önünde bağırıp rezil etti. Sonra da arkandan geldi."

Gözlerimi kocaman açarak Beyza'ya baktım. Gerçekten Ateş beni önemsiyor muydu? Etrafında o kadar güzel kız varken neden benimle ilgileniyordu ki?

"Anlat artık, meraktan çatlamak üzereyim."
"Bak Beyza bugün çok kötü bir gece geçirdim ve daha fazla bu konu hakkında konuşmak istemiyorum. Sadece evime bıraktı o kadar."

Dudaklarını birbirine bastırıp onaylayarak kafasını salladı. Ardından da bana sarıldı. Bu kızı çok seviyorum.

Sınıfa girdiğimde gözlerim Ateş'i aradı ama göremedim. Sırama oturup kulaklıklarımı taktım ve Emilia-Big Big World şarkısını dinlemeye başladım. Kafamı sıraya koyduğumda dün yaşadıklarım aklıma geldi. Gözümden bir damla yaş aktığını hissettim.

Tam o sırada birisi sağ kulağımdaki kulaklığı çıkardı. Aniden kafamı çevirdiğimde Ateş kulaklığın tekini takmış, bana dönük bir şekilde kafasını sıraya yaslamıştı.

Ona baktıkça nefesim kesiliyordu.
Gülümsedi.
O karanlık çocuk bana gülümsedi. Gerçekten benim hakkımda ne düşündüğünü deli gibi merak ediyordum.

Ateş'in Ağzından
Sınıfa girdiğimde hemen gözlerim Asya'yı aradı. Ona baktığımda sırasına kafasını koymuş müzik dinliyordu. İlk defa bir kıza karşı böyle şeyler hissediyorum.

Bana ne yapıyordu bu kız? Kimseyi umursamayan, hiçbir kıza değer vermeyen ben neden onu bu kadar önemsiyordum? Bu Allah'ın cezası taş kalbim neden onu her gördüğümde yerinden fırlayacakmış gibi hızlı atıyordu?

Yanına gidip ben de sıraya kafamı koydum. Kulaklığın tekini alıp kulağıma taktım. Aniden bana dönünce korktuğunu anlayabilmiştim.

Ağlıyordu. Lanet olsun, onu öyle görmeye dayanamıyorum işte! Onun gözlerinden akan her gözyaşı, benim canımı acıtıyordu. Gülümsedim. Evet şu anda bunu yapmak çok zordu ama dün yaşananlardan sonra onun iyi hissetmesini istiyordum. Hiçbir şey söylemeden hızlıca yanından kalktım. Arkamdan baktığını hissedebiliyordum.

Bahçeye indiğimde Ceren, Mert ve Gülçin'le birlikte her zaman oturduğumuz çardakta oturuyordu.

Gülçin'in Ağzından
Kafamı çevirdiğimde Ateş'in ellerini yumruk yapmış bir şekilde hızlıca yanımıza doğru geldiğini gördüm. Bir şeye sinirlenmiş olmalıydı. Her halinden belli oluyordu.

Yanımıza geldiğinde yüzümüze bile bakmadan Ceren'in üzerine yürüdü. Kolundan tutup demirlere yasladı.

"Bırak kolumu, canımı acıtıyorsun!"
"Eğer Asya'yla uğraşmaya devam edersen, sana yapacaklarımın yanında bu acı hiç kalır."
"Ne var bu kızda bu kadar? O sürtük okula geldiğinden beri çok değiştin."
"Bu okulda senden başka sürtük olduğunu sanmıyorum" deyip kolunu daha çok sıktı.

Ceren'in az da olsa inlediğini duydum.
"O kıza öyle şeyler yapacağım ki seni tanıdığı güne lanet edecek."
Ateş Ceren'i yere fırlatıp üzerine doğru yürümeye başladığında Mert'e döndüm.

"Bir şeyler yapsana, neden öyle duruyorsun?"
"Bilmiyor musun Ateş'in işine karışırsak bizim de canımız yanar. Ceren'e böyle bir şey yapıyorsa vardır bir bildiği."
Cevap vermeyip tekrar Ateş'e döndüm.

"Seni son kez uyarıyorum. Asya'ya dokunmayacaksın. Eğer onun canı yanarsa, benim canım yanar. Benim canım yanarsa, toplu katliam çıkar. Şimdi defol git. Bir daha da gözüme görünme!" Dedikten sonra arkasına bakmadan çıkış kapısına doğru ilerledi.

Asya'nın Ağzından
Ateş sınıftan çıktıktan sonra arkasından bakakaldım. Yaklaşık 10 dakika sonra Beyza geldi. Bahçede olanları anlattığında duyduklarıma inanamadım.

"Asya, bence Ateş kesin senden hoşlanıyor."
"Saçmalama Beyza sen kendi ağzınla söyledin. O hiçkimseyi sevmez."
"Ama bu farklı anlamıyor musun? Sen geldikten sonra çok değişti. Hiç tanımadığı halde seni Berke'den kurtardı. Sonra barda Ceren'e karşı seni savunup arkandan geldi. Bugün de senin için yaptıkları... Bence hiç kimse önemsemediği birisi için bu kadar şey yapmaz."

Ben cevap vermedim. Aslında söyledikleri mantıklıydı ama yinede beni sevebileceği ihtimali çok düşüktü.

Tam o sırada edebiyat hocası sınıfa girdi. Ateş gelmedi. Sanırım olanlardan sonra derse girmek istemedi.

"Çocuklar bu ders herkes birer şiir okuyacak. İstediğiniz herhangi bir şiiri okuyabilirsiniz.
Sıra bana geldiğinde hoca yanıma geldi.
"Hangi şiiri okuyacaksın?"
"Atilla İlhan-Ağustos Çıkmazı."
"Başlayabilirsin."

Beni koyup gitme, n'olursun
Durduğun yerde dur
Kendini martılarla bir tutma
Senin kanatların yok
Düşersin, yorulursun
Beni koyup koyup gitme, n'olursun

Bir deniz kıyısında otur
Gemiler sensiz gitsin bırak
Herkes gibi yaşasana sen
İşine gücüne baksana
Evlenirsin çocuğun olur
Beni koyup koyup gitme, nolursun.