Weird werewolfs

hoofdstuk 9

Ik weet het niet wie het was maar ben het niet.hij werd zichtbaar kwaad van mijn antwoord en hief zijn klauw omhoog.ik was er geweest ik dee men ogen dicht om niet te kijken waneer hij iets ging doen.maar implaats van dat mijn keel werd opengereten hoorde ik olaf.de zwarte wolf was weg en zijn lichaam lag hier ook nergens.in mij dacht ik nu alweer en olaf heeft niets gemerkt? vreemd? Olaf vroeg me wat er aan de hand was.was het dan zo duidelijk dat ik ergens mee zat? Ik antwoorden nee er is niets met me. Ok is goed dan gaan we nu weg. We kunnen hier niet blijven jack. Je hebt gelijk maar waar gaan we toe dan. Hij antwoorde heel simpel of het allerdaags was we gaan richting het zuiden zo'n 200 km vandaan. Daar is mijn grot waar ik voor dat ik me bij jullie aansloot.wat bedoel je antwoorde ik er op en waarom bleef je daar dan niet leven. Volg me en ik leg het je allemaal nog wel uit. Maar nu moet je me vertrouwen. Ik volgde hem alleen omdat ik geen andere keus had. Ik kan namelijk wel wat hulp gebruiken. Alleen maar de gedachten dat ik al alleen moest overleven deet me al schrik aanjagen. Dus was het de beste keus voor mij dacht ik. Na een paar uur lopen begon de zon onder te gaan.ik stelde voor om de eerste grot dat we tegen komen dat we daar uit te rusten voor de volgende dag. Olaf ging er mee akkoord. En al snel kwamen we er een tegen. Het zag er uit als al een gebruikt hol met wat botten hier en daar. Het maakte mij allemaal niet uit. Als ik maar kan slapen. Olaf vroeg aan me of ik de speciaale techniek al kon gebruiken.wat voor techniek? ik zal het je morgen wel allemaal laten zien.