Meant to Be

Kabanata 3

"WALANG GAGALAW" Bigla akong napako sa kinatatayuan ko. No! Is this going to happen?..Again?

Di ko malaman ang gagawin ko. Oh Ghad!

We saw four men with firearms and knife on their hands. At papunta sila da sa isang jewelry shop.

Kaya lang ang nakapagtataka ay parang kaonti lang yung nagtatakbuhan tapos yung iba nanonood lang.

May nakita akong camera sa paligid. Wahhhh! Scenery lang pala ito sa isang movie. I guess? Kinabahan ako doon. So wala naman palang sumusunod samin. I'm just paranoid. I know.

"Kate, I thought it would happen again. Siguro kung mangyayari man ulit ang pangyayari noon mababaliw na ko" Di pa din mawala ang takot at nginig sa boses ko habang kinakausap ko si Kate.

"Ria, wag mo ng isipin yon. Mabuti pa let's go home na para makapagpahinga na rin tayo. Wala pa naman sigurong gagawin sa school niyan"

Mabuti pa nga at umuwi na kami.

Habang nakasakay ako sa taxi naiisip ko nanaman ang nangyari noon. Erase, erase.

Di na ko nagpasundo kay Mang Juno dahil matagal pa kong maghihintay kung papapuntahin ko pa siya.

Si Kate naman ay nagtaxi din. Di na kami nagsabay para mabilis ang pag-uwi dahil may gagawin pa daw siya.

Nagbayad na ko pagkarating ko sa tapat ng bahay namin.

Nag doorbell ako sa gate namin. Wala kasi kaming guard. Actually di naman kami mayaman na mayaman, yung sakto lang. Tamang may kaya pero hindi ganon kayaman. We're not billionaire. Just a millionaire only. Lols

Pinagbuksan ako ni Mommy na mukhang kagigising lang. Natulog ulit? Kanina kasi nung umaga mukhang puyat siya. Siguro napagod sa pag gawa ng business proposal niya kagabi.

"Hi mom. Are you okay?" I kissed her on cheeks at inakbayan siya para pumasok sa loob ng bahay.

"Ofcourse. Puyat lang ako. Bakit nga pala ang aga mo ngayon? 2:00 PM palang ah?"

"Galing kasi kami sa mall ni Kate 'mmy. Wala pa naman kasing ginagawa pag first day of school kaya nag mall muna kami" Tumango lang si mommy.

Umakyat na  agad ako sa kwarto ko pagkapasok ko sa bahay. Naligo ako sandali at nagpahinga.

Since maaga pa naman ay naisipan kong tawagan si Josh. Ugh! Kinikilig talaga ako sa tuwing naiisip ko siya.

Kaya lang he's not answering my calls. Siguro busy? May ibang araw pa naman siguro para makapag usap kami.

Nag bukas nalang ako ng facebook, twitter, at instagram para makapaglibang.

-
Kinabukasan, pagkagising  ko ginawa ko muna ang morning routine ko bago bumaba.

I saw mom preparing our breakfast. Table for two only cause my dad and sisters is on states. Yes, may kapatid ako. Actually, tatlo sila, at kasama nila si dad na nasa states at kami lang ni mommy ang naiwan dito.

Pangatlo ako sa magkakapatid. Si Kuya Chris ang panganay, si Ate Charisse yung pangalawa at si Chandice ang bunso.

Nandoon sila kila Lola Vrenda na mommy naman ni Daddy. 3 years na silang nakatira doon at doon na rin nag aaral ang mga kapatid ko.

I don't know kung bakit di nila ako kasama but hindi naman big deal sakin iyon dahil gusto kong kasama si mommy at mas enjoy ko dito sa Pilipinas.

Nagluto si Mommy ng hotdog,bacon,and sisig which is our favorite dish. Siguro nakadalawang ulit pa ko ng kanin. Huhuhu, sira ang diet ko shet.

Nagpaalam na ako kay Mommy na aalis na ako. 7:00 AM palang ng umalis ako sa bahay. Maaga na kasi ako ngayon dahil regular class na starting this day. Pero hindi pa naman kami magsusuot ng uniform. At inagahan ko rin baka ano nanaman ang sabihin ng magaling kong bestfriend.

Nakarating ako bandang 7:25 AM dahil traffic sa may dinaanan namin dahil may aksidente daw na nangyari. Kung hindi traffic ay mga 10 minutes lang ang biyahe. Biruin mo, 15 minutes akong naka stock sa kotse? Oo 15 minutes, matagal na sakin yan. Ang OA ko diba? Haha.

Pagkababa ko ng kotse ay nagpunta na ko sa classroom namin. Halos lahat na nga ng kaklase ko ay nandoon, pati si Kate. Talak talak all the way nanaman siya.

Saktong 7:30 nagring ang bell at dumating si Mrs. Frina.

Discuss , discuss, discuss, dismissal.

Yung susunod namin na kaklase ay 10 AM pa so we have one and half hour na break.

Nagpunta kami sa cafeteria para kumain syempre at tumambay na din. I ordered a strawberry cake and a diet coke.

Pagkakain namin ay nagpunta kami sa ground at naupo kami sa mga bench nito at doon ako nagbasa ng librong binili ko sa mall noong namili kami.

Ang title ay Paper Towns
na ang alam ko ay may movie na rin na ganito. Hobby ko na talaga ang pagbabasa ng libro. Libangan ko  everytime na wala akong ginagawa at tuwing break time namin. Nahilig akong magbasa noong Grade 8 ako. I usually read love stories. Hopeless romantic kasi ako.

Habang nagbabasa ako may biglang dumaan sa harap ko at natalisod sya dahil sa nakaharang na paa ko.

Hindi ko maiwasang matawa dahil epic ang pagkakadapa niya. Hindi ko pa naman nakikita ang mukha pero lalaki sya na may piercing sa tenga.

Pagkatayo niya ay nagulat ako dahil ang sama ng tingin sakin. Para akong papatayin sa tingin nung lalaki.

"Sorry. Di ko sinasadya." Sabi ko sakanya. Si Carlo ang natalisod dahil sakīn. Hindi ko pinaka over ang pagsosorry dahil galit ako sakanya.

"Di mababago ng sorry mo ang pagkakatalisod ko! Ang tanga mo kase eh." Aba, tinanga pa ko. Ako na nga nagsorry e.

"Kaya nga sorry diba? Di kita nakita. At kasalanan mo yun dahil ikaw ang nakakita sa dinadaanan mo tapos di mo nakita ang paa ko? Ano ka, bulag? Ang lawak lawak pa ng ground at dito mo pa naisipan na magdaan. Ang shunga mo!" Di ko na napigilan ang galit ko dahil sa pagsabi niya ng tanga sakin. Nagsorry na ko sinabihan pa kong tanga.

"Aba! At ikaw pa ang galit ah? E kung di ka sana tanga tinabi mo yang paa mo na haharang harang sa daan. Ang laki mong kalat. Panget!" Arghhh. Ginagalit talaga ako nito.

"Mas panget ka! Mukha kang timang. Shunga mo!" Ganti ko sakanya.

Iyong katabi ko naman di malaman kung kanino titingin. Natatawa din siya saming dalawa.

"Nahiya naman mukha ko sayo. Di mo ba alam na ang daming nagkakandarapang babae sa mukhang to?"

"Wala akong pake! Umalis ka na sa harap ko kung ayaw mong masaktan" Pagbabanta ko sakanya. Di talaga ako magdadalawang isip na saktan siya lalo na at sinabihan niya ako ng kung ano ano.

"Talagang aalis ako no. Di ko pag aaksayahan ng oras ang isang tulad mo" Sabay lakad niya paalis.

Di ako napigilan ang sarili ko at binato ko siya ng suot kong heels.

"ARAY" Sigaw nya. Ang sama ng tingin sakin. Aruy.

Well, I think the battle between us is now begin.

-
Authors Note:
Wahhh! Nakapag update na ko! Hihihi. Inspired kasi ako kay crush. Awuuuu hart hart 💘 Btw, thank you sa lahat ng nag add sa reading list nila. Thank youuu 😁  Aylabyu all .

♡ Thea Nichole