Bana her zaman seçenekler sunuldu ben seçtim, kalanına razı oldu ablam o da seçebilmek ister miydi acaba? Onun da hisleri var mıydı? O da çocuk oldu mu ki? Hatırlamıyorum.
(...)
Halbuki aramızda sadece 1 yaş ve kocamaan bir bağ vardı fakat görüyorum ki o bağ bile bencilliğimin önüne geçememiş, geçemezdi de. Çünkü önce ben doymalıydım en güzel abur cuburlara, ilk ben giymeliydim en güzel kıyafetleri, öncelik benim arzularım olmalıydı işte.
Ben istediğimi elde ettikten sonra geridekiler illa ki kabullenirdi ne olacaktı sanki olana razı olsalar benim kadar isteyemezlerdi nihayetinde.
Çocukluğumdan gizlediğim şey bencilliğimmiş meğer, herkes beni severdi çok severdi hiperaktifliğim babama çok şey katmıştır ömründe eminim. Koltuk tepelerinden uçan bir çocuğu havada yakalamak her Baba'nın harcı değildir.
Hiperaktif babası olmak ayrıcalıktır.
Ama biraz usançlıktır da, tükenmişlik ve en önemlisi yorgunluk. Babalık hakkı ikidir onların en helalinden.
Bu hikâyenin nelere vesile olacağını inanın bilmiyorum ama ne hissettireceğini biliyorum; Kocaman bir Pişmanlık.
Yorumlar, idraklar, eleştiriler,
bana bu hikayeyi son kez yaşatıp son kez yazdırsın istiyorum.
Gerçekliğinize ihtiyacım var. Vesselâm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Meğer Toz Pembeden Ibaretmişim Ben
ChickLitYıllarca, büyümek adına karşısına çıkan tüm fırsatları alaycı tavrıyla halının altına iten kızın bayram temizliği vakti gelir ve o halı kaldırılmak zorunda kalır...
