HAYALLER VE HAYATLAR

BÖLÜM 11

Kimi bekliyorlardı bunlar burada ,gerçekten harika. bir tarafta sevdiğim çocuk ,diğer tarafta beni seven bir çocuk ortamın sessizliği hıçkırık sesimle dağıldı.Kızlar bana bakıyorlardı,Nur bana bakarak "kızlar biz Atakan'la çıkıyoruz"dedi.
Ne olamaz !

Tabi ki kardeşimin mutlu olmasını  bende isterdim,Atakan iyi bir çocuk Nur için ama Atakan sevmiyordu ki.Bir gecede nasıl duyguları Değişebilir?
Atakan'ın sesiyle olduğum yerde sıçradım"Hadi aşkım gitmiyor muyuz?"
Kızlar Ben gidiyorum Atakan bekliyor sizin için sorun olur mu?"
Hayır gidemezsin!"
Anlamaması lazımdı.Sonradan lafı kıvırmaya başlamıştım.
"Ders çalışacaktık senle onun için söylemiştim..."
Nur Atakan'la arabaya atlayıp gitmişti.Kerem yanıma geldi benimle önemli şeyler konuşacakmış ,beraber bir kafeye gittik oturduk.Kerem ağzında lafı geveleyerek konuşuyordu,konuşamıyordu bile.
"Efendim Kerem ne söyleyeceksen lütfen gevelemeyerek söyle biliyorsun benimde bir okulum var,biliyor musun hatta biz seninle aynı okuldaydık!"
"Aslında çok önemli birşey değil seninle sahtecikten sevgili olucazz tamam mı bebeğim."
Bu ne ukâlalık ,bu ne özgüven salak harbiden bu yaa.
"Ben seninle asla sevgili olmam.Sen git o günki  sürtükle sevgili ol ,hem birbirinize çok alışmıştınız yabancılık çekmezsin tamam mı bebeğimm!"
Sağ yanım bana "kızım böyle bir imkânı bulmuşun bide redediyon aptal"derken sol yanım"Onun sana yaptıklarını düşün yelkenleri suya indirme Nerde o ettiğin intikâm planları?"diyordu.
"Sen neden böyle bir şey istiyorsun?"
Yoksa Kerem karayel bana aşık olup ,duygularını söyleyemediği için böyle bir oyun mu yapıyordu?Şuan saçmalıyordum.Kerem bana aşık olucak ,birde üstüne üstlük oyun mu yapacaktı.Kerem soğuk bir sesle"Sen soruma cevap ver evet yada hayır bir cevap hangisi? Ben hemen "yarın cevap versem olur mu ?"demiyecektim herhalde geçmişti benim gerçeğim ,ne zaman geleceğe adım atmaya çalışsam gerçekler, yani geçmiş önüme geçen en büyük engeldi.

"Tabi ki de hayır Kerem Karayel HAYIR ."dedim ve hızlıca oradan uzaklaştım.Deniz kenarına yani her zamanki yerime kayalıklara gittim.Düşünmeye başladım.Sebebi ne olabilirdi ki sahte bir aşkın ,bence saçma bir gerekçesi olmalıydı.
Ben onsuz olamazdım ,o benim kalbimin yarısıydı .İnsan yarım kalple yaşayabilir miydi?Cevap=Hayır.Yaşayamazdı.

Atakan geldi aklıma, sonra o böyle bir çocuk değildi.Çokk Ama çokk değişmişti...Onu değiştiren şey kızlardan yediği tekmelerdii.Mp3ümden müzik dinlemeye başlamıştım,arkadan bir el omzuma değdi.Arkama dönüp baktığımda o günki kadındı.Yine yüzüne maske takmıştı.Sesi çok Ama çok tanıdıktı yine.
"Kızım ne yapıyorsun burda ?rüzgâr çıktı hasta olacaksın."
Kayaların üstünden kalkıp bir banka oturduk.Kadın dalmış suratıma bakıyordu.Ben cok ani bir refleksle kadının yüzündeki maskeyi çıkardım.
Kerem'in annesiydi..
Beni nerden tanıyordu neden ,neden bana yardım etmişti.Adı Selvi'ymiş.
Kadın telaşla maskeyi ne kadar suratına kapatmaya  çalışsada hemen elinden alıp yere fırlatım.
Her iki cümlenin içinde 10 kere KIZIM diyordu.
Bana baktı Ve"sana herşeyi anlatıcağım Ama sakin ol tamam mı kızım ?"

"KEREM VE İMRE KARDEŞ Mİ?"
Devamını okumak isterseniz beni takip etmeyi unutmayın.
Seviliyorsunuz!........